در این گزارش با اشاره به اعزام نمایندگانی از سوی گروه اقدام ایران به کشورهای دیگر و این واقعیت که دولت دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، بیش از هر رئیس جمهور دیگری در تاریخ این کشور از قدرت مالی برای پیشبرد اهدافش استفاده می کند، آمده است برایان هوک و تیم همراهش بر روی افزایش سطح صادرات نفت خام کشورهایی مانند کویت و عربستان برای ثابت نگه داشتن بهای آن حساب کرده اند، اما بازارهای نفت پیش تر تحت تأثیر (تحریم ها) قرار گرفته اند. برای مثال، بهای نفت برنت دریای شمال به بالاترین میزان در 4 سال اخیر -85 دلار در هر بشکه- رسیده است.
این گزارش می افزاید افزایش بهای نفت ممکن است گروه اقدام را در معرض آنچه بسیاری بزرگترین خطر قلمداد می کنند، قرار دهد: خود ترامپ. در حالی که تنها یک ماه به انتخابات میان دوره ای کنگره باقی مانده است، ترامپ ممکن است نگران آن باشد که افزایش بیشتر بهای نفت به ضرر جمهوری خواهان در این انتخابات تمام شود. او حتی در سخنرانی خود در هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد آمریکا بیش از این، بهای بالای نفت را تحمل نخواهد کرد. این بدان معناست که ترامپ ممکن است رویکرد خود را در قبال ایران تغییر دهد، همانطور که در برابر کره شمالی این اتفاق افتاد.
در ادامه گزارش به نقل از اسکات مادل، افسر سابق آژانش اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و مدیر گروه انرژی «راپیدان» آمده است ترامپ در ابتدا سیاست سرسختانه ای را در پیش می گیرد، تا جایی که به نظر می رسد به هیچ وجه اهل تسلیم نیست؛ اما این یک تاکتیک مذاکره است و هدف نهایی او انعقاد قرارداد با ایران است.
این افسر سابق سیا می افزاید ترامپ به توقف برخی از جنبه های آنچه وی «رفتار بد ایران» خواند و آغاز گفتگوهای بلندمدت با این کشور برای دستیابی به توافقی جامع تر قانع خواهد بود؛ زیرا که این اقدام بهترین راهکار برای نگه داشتن بهای بنزین زیر 3 دلار در هر بشکه است.
در ادامه گزارش آمده است از سوی دیگر، چین و هند که از بزرگترین واردکننده های نفت خام ایران هستند، بزرگترین چالش در برابر «کارزار دولت ترامپ برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران» خواهند بود.
گزارش بلومبرگ می افزاید حتی اگر هدف دولت ترامپ در به صفر رساندن صادارت نفت ایران تحقق یابد، هیچ تضمینی وجود ندارد که این اقدامات به تغییر رفتار ایران بیانجامد.
انتهای پیام/