مسئله مهاجرت و به ویژه تصمیم مرکل مبنی بر نبستن مرزها به روی بیش از یک میلیون پناهجو در اوج ورود آوارگان در سال های 2016 و 2015 میلادی -- چشم انداز سیاسی را در آلمان متلاطم و آشفته کرد.
نگرانی رای دهندگان در خصوص این سیاست, حمایت از حزب آلترناتیو برای آلمان را که یک حزب راستگراست, افزایش داد و این حزب تقریبا 13 درصد آرا را در انتخابات سراسری 24 سپتامبر 2017 میلادی به دست آورد. حضور مخرب حزب آلترناتیو برای آلمان موازنه قدرت را در سیاست های آلمان برهم زد.
در اینجا نگاهی اجمالی داریم به سه بحران که امسال تقریبا دولت مرکل را در آستانه سرنگونی قرار داد.
تشکیل یک ائتلاف
جبهه اتحادیه مسیحی مرکل نتوانست به یک پیروزی قاطع و تعیین کننده در انتخابات سراسری آلمان دست یابد و فقط 33 درصد آرا را به دست آورد و این بدان معنی بود که آنها باید به دنبال یک شریک ائتلافی باشند. حتی نتیجه 20.5 درصدی آرا برای سوسیال دموکرات ها در انتخابات سراسری آلمان, موجب شد آنها مشارکتی جدید با مرکل را رد کنند. آنها مرکل را عامل این نتیجه ضعیف خود در انتخابات دانستند. تلاش برای ایجاد ائتلاف با سبزها و دموکرات های آزاد نیز پس از چند هفته مذاکرات با شکست مواجه شد. بنابراین تنها گزینه برای تشکیل ائتلاف که از اکثریت برخوردار باشد, این بود که سوسیال دموکرات ها به بازگشت به دولت ترغیب شوند یا این که از رای دهندگان خواسته شود بار دیگر پای صندوق های رای حاضر شوند. این مذاکرات طولانی یک ائتلاف بزرگ دیگر را میان جناح های چپ و راست ایجاد کرد که مرکل در موقعیتی متزلزل در مرکز آن قرار داشت.
اختلاف بر سر مهاجرت
هورست سیهوفر, منتقدترین سیاستمدار در زمینه سیاست مهاجرتی مرکل در اردوگاه محافظه کار وی, بر به دست گرفتن کنترل وزارت کشور پافشاری می کرد. وی با اولتیماتومی برای بازگرداندن مهاجران در مرز آلمان با اتریش, ماه ژوئیه دولت را تقریبا در لبه پرتگاه قرار داد. مرکل موفق شد وی را با وعده دستیابی به موافقتنامه های دو جانبه با شرکای آلمان در اتحادیه اروپا برای بازگشت مهاجران آرام کند, اما این اقدام پس از آن صورت گرفت که ائتلاف به مدت دو هفته در لبه پرتگاه قرار گرفته بود. این توافق همچنین این برداشت را ایجاد کرد که صدراعظمی وجود دارد که می توان از وی باج گرفت.
رئیس دستگاه جاسوسی با گرایش‌های راستگرایانه افراطی
صلح با سیهوفر دوام چندانی نداشت زیرا آشوب های ضد مهاجرت در شهر کمنیتس در شرق آلمان در اواخر اوت آزمون جدیدی برای دولت بود. مرکل صحنه های زشت حملات نئونازی ها در خیابان ها را محکوم کرد. با این حال، سیهوفر گفت آرزو می کرد می توانست در این اعتراض های خشمگینانه شرکت کند و مسئله مهاجرت را " ریشه همه مشکلات سیاسی " توصیف کرد.
چند روز بعد, هانس گئورگ ماسان، رئیس آژانس اطلاعات داخلی مصاحبه‌ای جنجالی انجام داد که وی طی آن صحت یک ویدئوی غیرحرفه‌ای از کمنیتس را زیر سوال برد. این ویدئو تظاهرکنندگانی را نشان می داد که یک مرد سیاه پوست را در خیابان دنبال می‌کردند. سیهوفر به شدت از ماسان دفاع کرد و این اقدام وی تقابلی دیگر را در برلین ایجاد کرد. این نتیجه که ماسان از سمت ریاست آژانس اطلاعات داخلی برکنار شد اما به نقشی بالاتر در وزارتخانه سیهوفر با افزایش حقوق دست یافت, هیچکس را راضی نکرد.
حزب آلترناتیو برای آلمان از ماجرای ماسان بهره برد و حمایت از این حزب به 18 درصد رسید و به این ترتیب به دومین حزب محبوب در آلمان پس از حزب دموکرات مسیحی مرکل تبدیل شد. حزب سوسیال دموکرات نیز پس از آنها به جایگاه سوم سقوط کرد. این تنزل جایگاه این سوال را در میان اعضای حزب سوسیال دموکرات ایجاد کرد که تا چه زمانی این حزب باید شاهد از دست دادن حمایت از درون دولت مرکل باشد.
انتهای پیام/