به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مشورت کردن و کمک گرفتن از نظرات و ایده‌های دیگران سبب بهبود تصمیم گیری و طی کردن مسیری هموار برای رسیدن به اهداف است، البته اگر افرادی که از آن‌ها مشورت می‌گیریم واقعا لایق مشورت دادن باشند و یا تجربه‌هایی هم راستا با موضوع مورد بحث داشته باشند!
باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا امروز افرادی را که نباید برای مشورت گرفتن روی آن‌ها حساب کنید را به شما معرفی کند، پس با ما همراه باشید.
«مشورت» و «مشاوره» از یک ریشه و به معنای مراجعه به افراد آگاه و مطلع برای راه یابی به حل مسئله و بهره گیری از تجارب و آگاهی دیگران است.
نقش مشورت در زندگی، نقشی اساسی است. تحقیقات تجربی نشان می‌دهد که مشورت اگر مهم‌ترین نقش را در پیشرفت و استفاده بهینه از زندگی نداشته باشد، دست کم می‌تواند یکی از بهترین نقش‌ها را ایفا کند.
بیشتر بخوانید: همسرتان را به مشورت کردن تشویق کنید
در دنیای امروز، زندگی بدون مشورت و مشارکت و هم فکری با دیگران، امکان پذیر نیست. یک مثل چینی می‌گوید: «اگر می‌خواهی کاری را به درستی انجام دهی، با سه تن از سالخوردگان مشورت کن.» در فرهنگ و ادبیات فارسی نیز آمده است: «آن که بیشتر مشورت می‌کند کمتر دچار اشتباه می‌شود.» و به قول آمریکایی‌ها: «دو فکر، از یک فکر بهتر است».
امیرمومنان حضرت علی (ع) در مورد عواقب عدم مشورت و استبداد به رای چنین هشدار می‌دهد؛ کسی که استبداد در رای داشته باشد هلاک می‌شود و کسی که با مردان بزرگ مشورت کند در عقل و دانش آنان شریک می‌شود.
ضرورت مشورت یک مسئله عقلی است و هر انسان عاقل و خردمندی این ضرورت را درک می‌کند و هیچ خردمندی خود را ازآن بی نیاز نمی‌داند. حضرت علی (ع) می‌فرماید: هیچ انسان عاقل و خردمندی از مشاوره بی نیاز نمی‌شود.
بیشتر بخوانید: حدیث امام علی(ع) درباره مشورت کردن
عدم توجه به نظرات دیگران و استبداد به رای، یکی از خطرناک‌ترین چیز‌هایی است که ممکن است یک مدیر به آن گرفتار شود. مشورت در نگاه امیرمومنان (ع) یکی از ضرورت‌های اساسی برای اداره امور به ویژه تصمیم گیری است. آن حضرت مشورت و نظرخواهی از دیگران را قوی‌ترین و محکم‌ترین پشتیبان و حامی می‌داند و می‌فرماید: هیچ حامی و پشتیبانی، استوارتر و محکم‌تر از مشورت کردن نیست.
مشورت کردن با دیگران، چه درباره‌ی زندگی و چه درباره‌ی کسب‌وکار می‌تواند به تصمیم گیری درست و کاهش احتمال خطا کمک کند، اما به‌شرط اینکه از شخص شایسته‌ای مشورت بگیرید. گاهی افراد با اینکه نیتی جز یاری و همراهی ندارند، صرفا، چون از همه جوانب قضیه مطلع نیستند، ممکن است بدون هیچ تعمدی راهنمایی اشتباه کنند.
بروس کامِرون (Bruce Cameron)، مربی و مشاور، معتقد است که هرکسی دیدگاه‌های خودش را دارد، اما نه به این معنی که همیشه می‌توان به افکار و عقاید دیگران اعتماد کرد. اگر در دستاورد‌ها یا سابقه مشورت‌دهنده هیچ نشانی حاکی از صلاحیت او برای اظهارنظر درباره قضیه خودتان نمی‌بینید، بهتر است مشورتش را نادیده بگیرید.
بیشتر بخوانید: رازهای ترغیب همسر برای مشورت کردن/ خانم ها در صحبت کردن پیش قدم شوند
کامِرون می‌گوید: «اگر مشورت‌دهنده شخصی تصادفی است و حتی زمینه‌ی کاری‌اش با شما یکسان نیست، باید اعتبار مشورت دریافتی و مشورت‌دهنده را دوباره ارزیابی کنید.» به‌توصیه اِپریل مَسینی (April Masini)، کارشناس روابط بین‌فردی، «به‌ویژه درباره‌ی مشورت کسانی که به مصلحت و منافع طرف مقابل نمی‌اندیشند، باید بسیار محتاط بود. کسانی که حواس‌شان به شما هست و به شما و موفقیت‌تان اهمیت می‌دهند، بهترین افراد برای مشورت هستند.» همچنین خودتان را به مشورت کسانی که وانمود به خیرخواهی می‌کنند، اما درواقعیت دل‌شان به موفقیت‌تان راضی نیست، نسپارید.
مشورتی که ربط چندانی به مورد و کار شما ندارد، معمولا راهنماییِ خوبی نیست. جِرِمی گرینبِرگ (Jeremy Greenberg)، استراتژیست کسب‌وکار، می‌گوید: «افراد معمولا براساس تجربیات خودشان مشورت می‌دهند که آن هم شاید با موقعیتی که مشورت‌گیرنده درگیر آن است مطابقت نداشته باشد.» پس هرگاه مشورتی دریافت کردید که بیشتر به تجربه خود مشورت‌دهنده مربوط است، از خودتان بپرسید که آیا تجربه فلانی با موقعیتی که من هم‌اکنون درگیرش هستم هم‌خوانی دارد یا نه.
به‌گفته گرینبِرگ، معمولا تطابق درخور توجهی وجود ندارد و در بسیاری موارد از جمله قضایای شغلی یا جابه‌جایی تا حد زیادی ترجیحات فردی در کار است.
اگر مشورت‌دهنده زیاد از «باید» استفاده می‌کند مراقب باشید. مشورت دادن خوب نیازمند اطلاع از شرایط طرف مقابل است و زمانی مشورت‌دهنده می‌تواند به‌درستی از شرایط‌تان مطلع شود که وقت بگذارد و سؤالاتی از شما بپرسد.
کامِرون می‌گوید: «اغلب مشورت‌دهندگان خوب، پیش از بیان سخنان حکیمانه‌شان، سؤالات روشن‌کننده می‌پرسند.»
به‌توصیه گرینبِرگ، درباره مشورت‌هایی که فقط بر خود تصمیم متمرکزند و درخصوص مراحل تصمیم گیری کمکی نمی‌کنند محتاط‌تر رفتار کنید، چراکه فرآیند ارزیابی به‌اندازه‌ی جواب نهایی حائز اهمیت است.
این مطلب را از دست ندهید: با چه کسانی مشورت کنیم؟
گرینبِرگ می‌گوید: «ارزیابی نقاط قوت و ضعف گزینه‌های موجود، نه‌تن‌ها کمک‌تان می‌کند که بهترین تصمیم را بگیرید، بلکه درجه‌ی پشیمانی را به حداقل می‌رساند و باعث می‌شود که از تصمیم‌تان راضی‌تر باشید.»
وقتی از کسی مشورت می‌گیریم، درواقع قصد داریم نظر بی‌طرفانه شخص دومی را بشنویم. اما به‌عقیده گرینبِرگ اگر مشورت‌دهنده به‌لحاظ احساسی درگیر شده باشد، گاهی بهتر است که مشورتش را نادیده بگیرید.
گرینبِرگ می‌گوید: «غلیان احساسی زیاد می‌تواند نشانه جهت‌گیری مشورت‌دهنده باشد. شاید او برنامه‌ای در سر دارد که با برنامه‌ی شما نمی‌خواند.»
اگر ندای درون‌تان با مشورت دریافتی مخالف است، شاید بد نباشد که به حس درونی‌تان اعتماد کنید. مَسینی در این‌باره می‌گوید: «احتمال زیادی وجود دارد که حس‌تان درست باشد.» البته که مشورت کردن خوب است، اما خیلی اوقات هم که به‌دنبال مشورت با دیگران هستیم، خودمان می‌دانیم که بهتر است چه تصمیمی بگیریم.
بیشتر بخوانید: حدیث امام کاظم (ع) درباره مشورت کردن
به‌گفته مَسینی، گاهی مشورت‌ها فقط باعث می‌شوند که در تصمیمات‌مان تجدیدنظر کنیم و از انجام آنچه بهترین است منصرف شویم. اما شاید گاهی بهتر باشد که به خودمان گوش کنیم، چراکه بالاخره بهتر از هرکس دیگری خودمان را می‌شناسیم.
اگر متوجه شدید که درحال دریافت مشورت درستی نیستید، باز هم می‌توانید ادامه صحبت‌های طرف مقابل را بشنوید. به‌اعتقاد گرینبِرگ، «اشکالی ندارد به مشورتی که لزوما کمک‌کننده نیست گوش کنید.» شاید مشورت کردن با طرف مقابل به‌کارتان نیاید، اما حداقل می‌توانید از خلال صحبت‌هایش به چیزی درباره خود آن شخص پی ببرید که بعد‌ها به‌دردتان بخورد یا حتی می‌توانید در فکرتان، برای طرف مقابل استدلال مخالف بیاورید.
گرینبِرگ می‌گوید: «مهم این است که وقتی می‌فهمید مشورتی مشکوک است، تحت‌تأثیر قرار نگیرید.»
این مطلب را از دست ندهید: ۷ حقیقت جالب روانشناسی در مورد چهره تان که از آن‌ها خبر ندارید
پیشنهاد گرینبِرگ این است که اگر مشورت‌دهنده پافشاری کرد و در معذورات قرار گرفتید، از او تشکر کنید و بگویید که برای فکر‌کردن و هضم صحبت‌هایش به زمان بیشتری احتیاج دارید. شاید طرف مقابل اصرار داشته باشد که به مشورتش گوش کنید، اما اگر می‌دانید که مشورت کردن با او بی‌فایده است، مؤدبانه و مختصر توضیح بدهید که سخنانش بسیار مفید بود، اما اکنون باید خودتان کمی بیشتر به قضیه فکر کنید.
مَسینی هشدار می‌دهد که در چنین شرایطی خودتان را درگیر سروکله‌زدن نکنید، چراکه نتیجه خاصی برای‌تان نخواهد داشت. درعوض مؤدبانه خودتان را برهانید!
انتهای پیام/