این امکان برای آنها فراهم بود که مانع فاجعه کربلا شوند و همان روز کار یزیدیان کوفه را تمام کنند اما با خیانت حجاج اندکی بعد عبیدالله بن زیاد لعنت الله علیه هانی را به شهادت رساند و پیکر پاک او را در کوچهها و خیابانهای کوفه گرداند. عمر ابن حجاج نه تنها به خون خواهی برادر همسر خویش قیام نکرد بلکه همراه عبیدالله بن زیاد شد و به کربلا آمد.
با یاران هم قبیله خود در مقابل امام حسین علیه السلام قرار گرفت در حالی که جزو کسانی است که از امام برای آمدن به کوفه دعوت کرده بود. حجاج با وقاحت تمام فرماندهی ۵۰۰ نفر از لشکریان اشقیا را برای بستن آب فرات بر امام حسین علیه السلام و خاندان بر عهده گرفت. عمر ابن حجاج زمانی که حضرت ابوالفضل عباس (ع) برای برداشتن آب در روز هفتم محرم همراه شماری از اصحاب به فرات آمده بود درگیر شد، اما نتوانست حریف حضرت شود و از مقابل آنها عقب نشینی کرد. این فرد در روز عاشورا از فرماندهان برجسته عمر سعد لعنت الله علیه بود و او از کسانی بود که پیشنهاد داد با اصحاب امام حسین علیه السلام نمیتوان جنگ تن به تن کرد و باید آنان را در میدان سنگباران کنیم.
حجاج بعد از قیام مختار از کوفه گریخت، اما مختار او را تعقیب کرد تا جایی که در بیابانی سوزان ناپدید شد و از شدت گرما و تشنگی به طرز فاجعه باری به هلاکت رسید.
انتهای پیام /