سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

تحلیل بازی پرسپولیس-نساجی/ کورسوی امید

پیکار دو تیم قرمز پوش پرسپولیس تهران و نساجی مازندران از سری رقابت های هفته ششم با پیروزی تیم تهرانی به پایان رسید.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، برنامه بازی پرسپولیس تهران و نساجی مازندران به دلیل رقابت‌ های آسیایی تیم تهرانی و در پی آن اردوی تیم ملی، با تغییرات زیادی همراه بوداما این بازی بلاخره  چهارشنبه انجام شد و میزبان تهرانی با نتیجه دو بر یک حریف خود را شکست داد.

برانکو ایوانکوویچ و جواد نکونام سرمربی و کاپیتان سابق تیم ملی روزگاری در یک جبهه برای نام ایران می جنگیدند اما این بار این دو شخصیت خوش نام در قامت دو سرمربی با یکدیگر به رقابت پرداختند، رقابتی که جذاب و تماشایی هم از آب در آمد.

ترکیب دو تیم: رخ داد آنچه که پیش بینی می شد

هر چقدر فصل گذشته برانکو ایوانکوویچ با وجود بازیکنان با کیفیت و پرشمار برای انتخاب ترکیب اصلی دغدغه داشت، اما این فصل با محرومیتی که به آن دچار شده، گاهی در انتخاب ۱۱ بازیکن اصلی هم با چالش جدی روبروست.

او در غیاب بشار رسن و علیرضا بیرانوند ملی پوش مجبور بود با کمی تغییر در چیدمان تیم به گادوین منشا و رادوشوویچ میدان بدهد: بوژیدار رادوشوویچ، سیدجلال حسینی، حسین ماهینی، محمد انصاری، امید عالیشاه، سیامک نعمتی، احمد نوراللهی، شجاع خلیل زاده، علی علیپور، گادوین منشا و کمال کامیابی نیا

جواد نکونام اما مردانش را بدون حتی یک تغییر در ترکیب تیم نسبت به بازی با نفت مسجد سلیمان به میدان فرستاد:امین رضایی، حمیدرضا دیوسالار، حامد شیری، گولسیانی، فرشاد فرجی، محمد آبشک، احمد عبداله زاده، سجاد آشوری، علی اصغر عاشوری، علی شجاعی و محمد عباس زاده

پرسپولیس، متخصص ۴-۴-۲ لوزی

پرسپولیس بعد از برد مقابل فولاد خوزستان، از هفته سوم تا پنجم مقابل تیم های استقلال خوزستان، نفت مسجد سلیمان و صنعت نفت آبادان به سه تساویدور از انتظار رسید، بنابراین راهی جز کسب پیروزی در دیدار با نساجی نداشت.

نبود بشار رسن موجب شد سیامک نعمتی مطابق آنچه که پیش بینی می‌شد یک خط عقب تر برود و در عوض گادوین منشا دوباره در کنار علی علیپور در خط حمله به میدان بیاید، بازیکنی که هروقت به میدان می رود تاثیر شگرفی بر جریان بازی تیم خود می‌گذارد.

پرسپولیس هرچقدر با سیستم ۴-۴-۲ خطی در ایجاد موقعیت گلزنی ضعیف است و متعاقبا نتایج درخشانی هم کسب نمی‌کند، اما با همین سیستم ولی به شکل لوزی بسیار پر تحرک و هجومی کار می‌کند.

با چینش ۴-۴-۲ لوزی چه اتفاقاتی می‌افتد که هواداران همیشهچنین خواسته ای از سرمربی خود دارند ؟ آیا استفاده از چنین چیدمانی در شرایط فعلی منطقی است؟ پاسخ بلی است و روند نتیجه گیری و عملکرد پرسپولیس نشان می دهد دیدگاه هواداران پرسپولیس پر بیراه نیست زیرا:

 اولا مهاجمین فرصت طلب پرسپولیس به دروازه نزدیک تر می‌شوند، دوم یک هافبک دفاعی کم می‌شود و یک هافبک بازیساز پشت مهاجمین قرار می‌گیرد تا استفاده از عمق و نیز فضای جلوی مدافعان حریف مهیا شود، سوم فشار را بر روی هافبک‌های دفاعی حریف بیشتر می‌کند و اجازه بازی سازی را از آنها می‌گیرد، و چهارم تنوع طرح های هجومی تیم بیشتر می‌شود و به طور ناخود آگاه تیم چشم نواز تر بازی می‌کند.

حملات پرسپولیس در این بازی پرتعداد اما قابل پیش بینی بود و بازی به همان شکلی پیش می‌رفت که کادر فنی نساجی پیش بینی می‌کرد، اما مربی با تجربه کروات با تغییر پست مداوم هافبک‌های خود به ویژه در کناره ها شاگرد سابق خود را سورپرایز کرد.

احمد نورالهی، امید عالیشاه و سیامک نعمتی به طور مداوم جای خود را در نیمه دوم به صورت چرخشی عوض کردند، به طور مثال سیامک نعمتی در شروع بازی هافبک بازی ساز بود اما چند دقیقه قبل از گل دوم به راست آمده بود و با حرکت تکنیکی عالی زمینه ساز گل دوم شد.

روند بازی گویای این مطلب بود که میل هجومی شدید پرسپولیس، جمع بودن هافبک ها به دلیل نوع چینش و نیز نبود بازیکن های قدرتمندی مانند وحید امیری و فرشاد احمدزاده موجب می‌شد آنها در انتقال از حمله به دفاع مشکلات عدیده‌ای داشته باشند، طوریکه نساجی به محض تصاحب توپ و انتقال آن به کانال های کناری حمله های خطرناکی روی دروازه میزبان تدارک می دید.

پرسپولیس با همه مشکلات و محدودیت‌های سنگینی که با آن روبروست توانسته تا اینجای کار یعنی هفته ششم به طور متوسطدر هر بازیدو امتیاز کسب کند، میانگینی که در دو فصل گذشته به قهرمانی مقتدرانه آنها منجر شده است.

نساجی، نتیجه ها نگران کننده اما روند امیدوار کننده

نگاهی به برنامه مسابقات لیگ برتر در ابتدای فصل گویای این نکته بود که نساجی تازه وارد شروع سختی دارد چون در همان ۷ هفته ابتدایی باید به مصاف مدعیانی مانند ذوب آهن، تراکتور، فولاد، پرسپولیس و استقلال برود، برنامه ای که شاید حتی یک تیم با تجربه لیگ برتر هم نتواند به راحتی از آن جان سالم به در ببرد.

جواد نکونام سرمربی جوان نساجی و تیمش به واسطه بازی دور رفت پرسپولیس و الدوحیل، با شناختی مناسب از ترکیب پرسپولیس و تاکتیک های این تیم پا به میدان گذاشتند.

با اضافه شدن گئورگ ولیسیانی و احمد عبدالله زاده به ترکیب نساجی، به واقع باید گفت نساجی بیشتر از قبل به یک تیم لیگ برتری مبدل شده است و نسبت به بازی های‎قبل، بازی‌های بهتری به نمایش می گذارد، چه بسا اگر محمد عباس زاده دقت بیشتری به خرج می داد شاید نتیجه دیگری در بازی رقم می خورد.

کادرفنی نساجی با آنالیز دقیق خود پی برد که هافبک های پرسپولیس برای به دست آوردن میانه میدان و تدارک حمله به سمت میانه میدان جمع می شوند و با توجه به نفوذ ممتد فول بک ها (ماهینی-انصاری) کناره ها اغلب خالی می‌ماند، بنابراین به محض تصاحب توپ، آن را با پاس های بلند به وینگر های خود (عاشوری و شجاعی) می دادند و ضد حمله خطرناکی شکل می‌دادند.

اما چرا نساجی علیرغم بازی خوب مقابل پرسپولیس نتوانست نتیجه دلخواه خود را بگیرد ؟ نتیجه نگرفتن نساجی می تواند از چند عامل نشئت بگیرد از جمله:

بی تجربگی برخی بازیکنان که هنوز رقابت های لیگ برتر را درک نکرده‌اند و علیرغم تلاش زیاد، اشتباه فراوانی دارند مانند دو مدافع کناری تیم فرشاد فرجی و حمیدرضا دیوسالار،

استفاده از حامد شیری در قلب خط دفاع که عادت به بازی در این پست ندارد و هر هفته اشتباهات مرگبارتری از او شاهد هستیم، یقینا اگر شیری در خط هافبک (پست تخصصی) و در کنار عبدالله زاده در خط میانی بازی کند، عملکرد بهتری از خود نشان خواهد داد.

عدم یارگیری سختگیرانه مدافعان میانی در هنگام سانتر از جناحین و غافل شدن از توانایی پرسپولیس در ضربات آزاد که در چند فصل اخیر یکی از نقاط قدرت کلیدی این تیم بوده است.

وینگر‌ها و و تک مهاجم تیم در سیستم ۴-۲-۳-۱ (سیستمی که نکونام از آن استفاده می کند) باید بسیار باهوش و فرصت طلب باشند، خصوصا در بازی های بزرگ که فرصت های گلزنی تیم به یکیا دو موقعیت ختم می شود، امری که فعلا در نساجی دیده نمی شود.

تعویض‌های عجیب کادر فنی نساجی در طول بازی و جایگزین نکردن هافبک تازه نفس به جای هافبک‌های دفاعی که با ۱۰ نفره شدن تیم فشار زیادی را تحمل کردند و خسته شده بودند.

نساجی تا پایان هفته قبل از ۵ بازی ۵ امتیاز کسب کرده بود که با باخت در هفته ششم از ریتم کسب یک امتیاز در هر بازی خود عقب افتاده است، اما جای امیدواری آنجاست که تجربه نشان داده اگر تیمی بتواند میانگین یک امتیاز در هر بازی را ثبت کند (یک سوم امتیاز‌ها را بدست آورد)، به احتمال فراوان در لیگ ماندنی خواهد شد.

اتفاق ویژه بازی

حضور گرم و پرشور هواداران نساجی در بازی خارج از خانه، حمایت بی دریغ آنها از بازیکنان و کادرفنی علیرغم کسب نتیجه نامطلوب، احترام به هواداران و بازیکنان حریف و نمایش ادب و فرهنگ هواداری بالا بدون شک مهم ترین اتفاق حال حاضر کل لیگ برتر بوده است، نکته ای که فدراسیون نشینان تا به اینجا قدرشناس آن نبودند.

انتهای پیام/ف

حامد گلی

 

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
مسعود
۲۳:۱۱ ۲۶ شهريور ۱۳۹۷
خیلی فنی و زیبا نوشته شده، احسنت به نویسنده.
امیدوارم به همین روند ادامه بدی.
درود بر بچه های با استعداد مازندران