به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، مصیبت امام حسین(ع) و یاران باوفایش اینقدر جانسوز است که ایام محرم و صفر مختص عزاداری برای سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است و فرصت مناسبی برای آشنایی بیش تر مردم و جوانان با این بزرگواران است تا بدانند چرا واقعه عاشورا رخ داد و چنین ظلم بزرگی بر خاندان عصمت و طهارت روا شد.
تصمیم گرفتیم به منظور اشاعه فرهنگ و قیام عاشورا و همچنین آشنایی با مداحان و ذاکران اهل بیت(ع) با مداحان استان خوزستان گفتگو نماییم.
با عرض سلام و آرزوی قبولی عزاداری همه شما سروران و عزیزان، سید محمدصادق امام هستم، متولد 1366 و دارای مدرک مهندسی فناوری اطلاعات
از سنین کودکی آغاز کردم و بتدریج این اتفاق افتاد و بحمدالله ادامه پیدا کرد.
زمانیکه دانش آموز بودم، در مدرسه میکروفون دستم می دادند تا دِکلمه بخوانم و یادم هست که یک مرتبه هم دوربین عکاسی به من هدیه دادند و این موضوع باعث می شد با خواندن بیگانه نباشم و اعتماد به نفسم بیشتر شود، اما بصورت رسمی و مستقل از محرم سال 1384 شروع کردم و امیدوارم این منصب نوکری را تا آخرین نفس از ما نگیرند.
امام حسين (ع) اکسیر اعظم و کیمیای محبتی هستند که هرکس ذره ای به سمت ایشان گرایش داشته باشد چنان مجذوب این سرچشمه عشق میشه که عاشق آن حضرت شده که فقط دوست دارد به وی خدمت کند و نوکر باشد، و این فقط حرف و خواسته من نیست و خواسته تمام خادمان و نوکران آن حضرت است و این خواسته هم ریشه در روایات دارد که می فرماید در روز رستاخیز وقتی ندا می دهند که خادمان و نوکران اهلبیت(ع) و ابی عبدالله(ع) وارد بهشت شوند از نعمات الهی متمنع شوند و آن ها امتناع می کنند و ما اربابمان را می خواهیم و خواستار نوکری این بزرگوار در بهشت هستیم و گِردش بگردیم.
بنده تا حدودی در بحث شعر و شاعری دستی بر آتش دارم، ولی نه به صورت حرفه ای و بیشتر از اشعار اساتید شعر در این زمینه استفاده می کنم و شعری که خیلی با آن ارتباط برقرار می کنم وقتی در مجالس میخوانم یا با خودم زمزمه می کنم و حال خوشی به من می دهد و با آن میسوزم این است که:
بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا
از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا
همینطور که قبلا گفتم چون پدربزرگ و پدرم حاج سید محمد امام مداحی می کردند و درحال حاضر نیز پدرم مداح است و استادی جز پدر بزرگوارم در این طریق مقدس ندارم و همیشه سعی کردم از نکات و نصایح ایشون بهره لازم را ببرم ان شاءالله.
همانطور که هر حرفه ای برای اینکه بتواند به نحو احسن کارش را خوب انجام دهد نیاز به ابزارهای متناسب و قوی دارد، ابزار کار یک مداح هم شعر است که هرچقدر از اشعار قوی و پرمحتوا استفاده کند قطعا تاثیرگذاری خوب و قابل قبولی خواهد داشت.
سالیان قبل که حجت الاسلام و المسلمین حاج سید حسین هاشمی نژاد در هیئت رزمندگان اسلام حضور و مراسم داشتند و در خدمت ایشون در کسوت مجری گری و شعرخوانی بودم، ولی چند مرتبه ای توفیق داشتم بعد از سخنرانی و مرثیه سرایی حضرت حجت الاسلام و المسلمین میرزامحمدی که یکی از سخنرانان و مرثیه سرایان بنام کشور هستند و در هیئت کریم اهل بیت فاطمیه اهواز مراسم داشتند، عرض ارادتی داشته باشم.
شورخوانی همراه با شعور بسیار عالی است، چرا که شوری که با اشعار بصیرتی و حماسی در خصوص اهل بیت علیهم السلام باشد جوانان پرشور را به سوی راه و روش درست هدایت می کند، همانگونه که استاد حاج صادق آهنگران در دوران دفاع مقدس این راه را به خوبی رفتند و شهدای بزرگواری با نوحه خوانی این بزرگمرد مداحی کشور به عشق الهی رسیدند.
قطعا این حرکت قبیح و زشت است، ما در بحث سبک، آهنگ و نغمات ایرانی و سنتی از غنای خوبی برخورداریم و اصلا شایسته و زیبنده مجالس اهلبیت(ع) نیست که از آهنگ های و سبک های غربی و حتی آهنگ های و سبک های خواننده های کشور است استفاده شود.
تمام روضه های حضرت اباعبدالله الحسین(ع) از کوچکترین تا بزرگترین آن ها اگر با معرفت کامل نگاه کنیم، بخوانیم و بشنویم ما را می سوزاند.البته بعضی از مصیبت ها خیلی احساسی تر هستند که نه تنها شیعه بلکه کسانیکه دین و مذهب دیگری دارند این مصیبت ها را می شوند با آن می سوزند، اما روضه ای که من با آن می سوزم مصیبت سند مظلومیت امام حسین(ع) در روایات و مقاتل یاد شده و آن روضه باب الحوائج حضرت علی اصغر(ع) است.
بله، چندسال پیش مشکل و بیماری سختی بر همسرم عارض شد و با توسل به حضرت رقیه بنت الحسین(س) در کمتر از 24 ساعت آن مشکل برطرف و علائم بهبودی در همسرم مشاهده و بحمدالله بعد از چند روز بیماری برطرف شد و سلامتی خود را بطور کامل بدست آورد.
قطعا و یقینا بنده سراپا تقصیر در جایگاهی نیستم که نصیحت کنم و صلاحیت این کار را ندارم، اما سخنی که از یکی از پیرغلامان با اخلاص اهلبیت(ع) جناب آقای سازگار که شخصا در مجلس این بزرگوار حضور داشتم فرمودند و هیچوقت این توصیه را فراموش نمیکنم اینکه ما برای حضرات معصومین(ع) می خوانیم تا اسم ما را بعنوان نوکر ثبت کنند، اما باید به این نکته هم توجه کنیم که گاهی وقتی نخوانیم اسممان ثبت می شود، چه بسا عمری بخوانیم ولی ثبت نشده چون اخلاص نداشته ایم و در آخر فرمودند اخلاص، اخلاص، اخلاص
توصیه ای که دارم این است که مصیبت کربلا بزرگ و جانسوز است که نیاز به مبالغه در بیان مصیبت ندارد، اینقدر بزرگ است که در زیارت عاشورا به آن اشاره شده که شما چه می دانید مصیبت بزرگ چیست؟ " مصیبته ما اعظمها و اعظم رزیتها فی السلام "
پس خواهشی که دارم به عنوان ذره ای کمترین در این دستگاه مقدس که اصل و حقیقت ماجرا را بخوانیم که اگر ما معرفت لازم را داشته باشیم با یک مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) روح از بدن ما مفارغت خواهد کرد.
بنده در اکثر مواقع که مشکلی یا حاجتی دارم به باب الحوائج حضرت اباالفضل العباس(ع) و حضرت علی اصغر(ع) متوسل می شوم و خیلی عاشق این 2 بزرگوار هستم.
آقایان سازگار، لطیفیان و رحیمی در کشور و شعرای خوزستانی مرحوم حاج حبیب الله معلمی، حاج ابراهیم سنایی، سید محمدمهدی شفیعی و حیدری آل کثیر
کسی که در خانه اهل بیت(ع) با اخلاص کامل نوکری کرده و در این طریق مقدس ریش سفید کرده است.
هرچقدر برای حضرات معصومین شعر بگوییم و مداحی و نوکری کنیم، یک قطره از اقیانوس محبت ایشان را نتوانسته ایم جبران کنیم و گوشه ای از عظمت این بزرگواران را به تصویر بکشیم اما در باب شعر خوب شعرای خوبی الحمدالله در کشور هستند که شعرهای وزین و پرمحتوایی می گویند که ابزار کار ذاکران اهلبیت(ع) هستند مثلا: آقای سازگار با چندین جلد کتاب شعر به نام نخل میثم، آقای انسانی، آقای لطیفیان، آقای صابر خراسانی و آقای برقه ای و خیلی دوستان و شعرای عزیز و بزرگ که اگر بخواهیم اسامی تک تک بزرگواران را بگوییم زمان زیادی لازم است.
اما از در استان خوزستان شعرای بزرگی بودند و هستند از جمله مرحوم حاج حبیب الله معلمی استاد بزرگوار و شاعر 8 سال دفاع مقدس و همچنین شعرای خوزستانی حاج ابراهیم سنایی که از شاعران قوی و بااخلاص در این دستگاه مقدس هستند، حجت الاسلام سید محمدمهدی شفیعی و آقای حیدری آل کثیر و دین خود را در اشعارشان به اهلبیت(ع) ادا کرده اند.
بطور مطلق نمی توان گفت در این حرفه کوچکترها به حرف بزرگترها گوش نمی دهند، هستند کوچکترهایی که به پندها و نصایح اساتید و بزرگان گوش می دهند و بکار می برند، ولی منکر این مسئله هم نمی شوم بخاطر سبک و سیاقی که امروزه مداحی کردن و برگزاری مراسمات پیدا کرده و پیشرفت خیره کننده تکنولوژی رسانه ای در این مسئله هستند مداحان کوچکتری که بعضا حرف شنوی کمتری نسبت به دیگران دارند و دعا می کنیم ان شاءالله خداوند بحق اباعبدالله الحسین(ع) همه ما را هدایت و عاقبت بخیر کند ان شاءالله.
تا حدودی بله، حرفه مداحی و ذاکری اهلبیت(ع) شامل چند بخش است: مناجات خوانی، روضه خوانی، نوحه خوانی، مولودی خوانی، که البته در این چندسال بخش نوحه خوانی هم به خود به چندبخش دیگر تقسیم شده مثل؛ نوحه خوانی سنتی و غیرسنتی و هرکس بنابر استعدادی که دارد در یکی از این بخش ها متمرکز می شود و فعالیت می کند.
ولی در کل می توان گفت در این چندسال بخش مناجات خوانی متاسفانه خیلی مظلوم واقع شده است.
به قول معروف آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است، قطعا مسجد رفتن و هیئت رفتن بدون شک خوب هستند و مقام معظم رهبری (حفظه الله) در سخنان خود مساجد و هیئات را باهم بعنوان خط مقدم جبهه فرهنگی معرفی کرده اند و بر پیوند هرچه بیشتر هیئات با مساجد و بالعکس تاکید داشتند و به نوعی این ها مکمل هستند و به نوعی مصداق حدیث ثقلین "کتاب الله و عترتی" است، هرکدام آن ها به تنهایی نه تنها فایده ندارد بلکه ضرر هم دارند، فقط به قرآن توجه کنیم و از اهلبیت(ع) دور شویم و بالعکس هردو مضر هستند، قرآن و عترت هردو باهم باعث نجات و هدایت بشر هستند.
قطعا ظاهر یک مداح باید طوری باشد که شان اهلبیت (ع) را زیر سوال نبرد و خدشه دار نکند، بالاخره مداحان کسانی هستند که دم از خدا و اهلبیت (ع) می زنند، باید ظاهر و باطن آن طوری باشد که وقتی دیگران آن ها می بینند بگویند روضه هایی که می خوانند اول بر خودشان تاثیر گذاشته است و بعد دیگران هم تاثیرپذیری داشته باشند.
در روایات زیادی داریم که ائمه اطهار(ع) به روضه خوان ها سله می دادند و این سله دادن و گرفتن اصلا ایرادی ندارد، ولی یک نکته وجود دارد که در این زمینه باید اختیاری وجود داشته باشد و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بارها فرموده اند که مداحان، ذاکران و حتی سخنرانان با بانی جلسه عدد و رقم مشخص نکنند و هرچه به عنوان هدیه دادند قبول کنند.
عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) باید شور و شعور را همزمان باهم داشته باشد و این دو مکمل هم هستند و هر کدام به تنهایی راه به جایی نخواهند برد و چه بسا ممکن است به بیراهه بروند، شور عزاداری امام حسین (ع) باید با عواطف و شعور با عقل انسان کار دارند و بکارگیری قلب و عقل هردو باهم سبب یک انفجار شیرین در انسان می شوند و بعد از جلسه می بینید فرد احساس سبکی و رهایی دارد و به نظر من یکی از مهم ترین ویژگی های عزاداری حضرت اباعبدالله(ع) بکارگیری شور و شعور و کنارهم قرار دادن قلب و عقل است و همراهی این ها باعث می شود شعار امام حسین(ع) در واقعه عاشورا که همان هیهات من الذله است به عمق جان ما بنشیند و بتوانیم درکش کنیم ان شاءالله.
هیأت‌ها چگونه می‌توانند در مقابل نفوذ فرهنگی سد ایجاد کنند؟
آفت‌هایی که هیئت‌های کنونی را تهدید می‌کند، کدام هستند و چگونه می‌توان بر آن‌ها فائق آمد؟
هیئت‌ها چگونه می‌توانند پرده از نقشه دشمن در تحولات روز بردارند؟ چگونه می‌توانند در برابر نفوذ فرهنگی دشمن، سد ایجاد کنند؟
نقش مداحان در دعوت جوانان به پرشور بودن هیئت های امام حسین(ع) چیست؟جذب جوانان و هدایت آنان به سمت معارف اسلامی به چه میزان است؟ چه اقداماتی باید در این راستا صورت گیرد؟
اولا صحبت در این رابطه خیلی زیاد است و دوم اینکه اساتید بزرگان و اهل قلم در این خصوص زیاد صحبت کرده اند و نوشته اند و سوما اینکه بنده در جایگاهی نیستم که بخواهم آسیب شناسی کنم اما تا جاییکه به ما یاد داده اند و یادگرفته ام و میدانم دشمن ما هم خود نیز اعلام کرده است و مخصوصا کارشناسان و برنامه ریزان آمریکایی، صهیونیستی و انگلیسی که تا وقتی که مسلمانان خصوصا شیعیان پرچم سرخ و پرچم سبز بدست دارند نمی توان آن ها از پای درآورد.
منظور از پرچم سرخ همان پرچم امام حسین(ع) و راه شهادت و پرچم سبز هم پرچم ولایت است و سالهاست که دشمنان ما برنامه های خود را روی همین مسائل پیاده می کنند.
اگر ما از لحظات فکری و فرهنگی آمادگی لازم را نداشته باشیم قطعا دچار فتنه و آسیب های جدی در زمینه هیئت و هیئت داری می شویم و مقام معظم رهبری قبلا راهکار ارائ داده اند و فرموده اند ما هیئت سکولار نداریم و نباید داشته باشیم، یعنی نباید نسبت به مسائل و اتفاقاتی که در مورد جهان اسلام و منطقه رخ می دهد بی تفاوت نباشیم و نباید فقط در هیئت به خواندن ذکر مصیبت مشغول شویم و کاری به دیگر مسائل نداشته باشیم و از طرفی این جمله که " سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست ماست" نباید فراموش شود، متاسفانه دشمن روی این جمله کار می کند و در بعضی هیئت ها دچار این فتنه شده اند و فقط روی شور کار می کنند و به شعور کاری ندارند و این یکی از بزرگترین آفت های است که یک هیئت می تواند به آن دچار شود.
اگر در هیئت اصل حرکت کربلا برای مردم به صورت صحیح بیان شود و همانطور که ما می دانیم تاریخ درحال تکرار شدن است و شرایط کنونی جهان را با حرکت کربلا تطبیق دهیم و بصیرت افزایی کنیم و اصل معنای "هیهات من الذله" را با شرایط امروزی توضیح دهیم دیگر دچار فتنه نمی شویم و دیگر کسی در روز عاشورا مثل فتنه سال 88 به هیئت ها جسارت و هتک حرمت نمی کند، خادمان حضرت اباعبدالله (ع) را مورد ضرب و شتم قرار نمی دهد، پرچم ها را آتش نمی زنند، و از طرفی ائمه اطهار(ع) سیاست مدارترین افراد بودند و هستند.
از دیگر آفت های هیئت ها ایجاد اختلاف بین شیعه و سنی و نادیده گرفتن اصل وحدت است با تحلیل و تحقیقی ساده متوجه می شویم که چقدر دشمن از این آفت و فتنه استفاده و برنامه ریزی می کند و متاسفانه به ما ضرب هم زده و هنوز هم دست از این فتنه برنداشته است.
بنابراین اگر در هیئت بصیرت افزایی کنیم می توانیم سد محکمی مقابل تهاجمات فرهنگی دشمن ایجاد نماییم و همین بصیرت افزایی سبب می شود خیلی از آفت های هیئت و هیئت داری بتدریج کمرنگ شود و ان شاءالله بطور کلی محو شوند.
یک بیت شعر درخصوص اباعبدالله(ع) میخوانم که زبانحال همه نوکرهای حضرت است:
بر من لباس نوکری ام را کفن کنید / نوکر اگر بهشت هم برود بازهم نوکر است
از همه عزیزان التماس دعا دارم و از شما خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان اهواز سپاسگزارم که با تهیه این چنین گزارش هایی در اشاعه فرهنگ و قیام عاشورا نقش ایفا می کنید.
گزارش از ملیحه گریزی نسب
انتهای پیام/