به گزارش گروه فیلم و صوت باشگاه خبرنگاران جوان؛ شهید محمدصادق رضایی، یکی از رزمندگان دوران هشت ساله جنگ تحمیلی بود که در عملیات کربلای 4 به شدت مجروح شده و سپس شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر مطهرش پس از 33 سال به میهن بازگشت.
خانواده وی با اینکه فرزندشان را تقدیم امنیت ایران اسلامی کردند اما هیچ خواسته مالی و دنیوی از کسی در این سالها نداشته و به ساده ترین شیوه ممکن زندگی می کنند. خانه آنها در روستای رئیس کلای استان مازندران است و شاید هرکسی تحمل زیستن در چنین خانه ای را نداشته باشد.
مادر این شهید که ام وهب ایران نام دارد، چشمش را روی مال دنیا بسته و با وجود شرایط سخت مالی تاکنون دست نیاز به سمت کسی دراز نکرده است و پدر کهنسالش هم با وجود تمام دشواری های زندگی تمامی مخارج خانواده را با دستان خودش تامین می کند.
حال این سوال پیش می آید که سهم برخی از آقازاده ها که ادعای برداشتن حق خود از سفره انقلاب را دارند، آیا بیشتر از خانواده هایی است که جان و مال و فرزندشان را فدای میهن اسلامی مان کرده اند؟
بیشتر بخوانید: کلمه رمز یک شهید به همسرش
سلام احتراما به استحضار می رسانم که خانواده من هم جزو خانواده معظم شاهد میباشد،برادرم در اوایل جنگ به جبهه حق علیه باطل رفت و در عملیات سرپل ذهاب اسیر شد و پس از یک سال بیخبری خانواده از ایشان و تحقیقات بی نتیجه ستادجنگ،از طریق صلیب سرخ جهانی یک نامه از طرف ایشان به دست خانواده رسیدومتوجه شدیم که ایشان در زندان موصل عراق اسیر میباشند، پس از 22سال پیکر پاک و مطهر برادرم به خاک کشور عزیزم برگشت، متاسفانه از خانواده شهدا فقط اسمش یدک می کشیم ،در حال حاضر سه برادر شهید که دوتای آنها متاهل و بچه دارن و یک برادر مجرد شهید بیکار هستند و بنیاد شهید ودیگر ارگانها حاضر نیستند استخدام کنند.حالا تصور کنید که چطور میشود در این شرایط بد اقتصادی امروز بیکار باشید
خانواده شهدا با خدا معامله کردند وبرای اعتقاداتشون رفتن
اینها نمونه واقعی انسانیت اند.
لعنت بر رانت خوار
برخی ها بدانند که دارند خون چه فرشتگانی را پایمال می کنند.
بخدا هرکسی به این خون شهدا خیانت کند نزد خدا جواب میدهد