اما داده‌های جدید در حال حاضر نشان می‌دهد که چرت زدن‌های در طول روز به اندازه خواب شب مفید نیستند که هیچ، حتی می‌توانند زیان آور باشند.
یک مطالعه جدید از محققان دانشگاه جان هاپکینز گزارش می‌دهد افرادی که در طول روز بسیار خواب آلوده هستند، نسبت به افرادی که در طول شب به خوبی استراحت کرده بودند، سه برابر بیشتر در معرض بیماری آلزایمر هستند.
ارتباط خواب با بیماری آلزایمر
پژوهش جدید به افزایش شواهد مبنی بر اینکه یک خواب شبانه خوب می‌تواند عامل پیشگیری از بیماری آلزایمر باشد، کمک می‌کند.
"آدام اسپیرا" متخصص سلامت روان از دانشگاه جان هاپکینز گفت: عواملی نظیر رژیم غذایی، ورزش و فعالیت ذهنی به عنوان اهداف بالقوه مهم برای پیشگیری از بیماری آلزایمر به رسمیت شناخته شده است، اما خواب کافی هنوز این گونه شناخته نشده است.
وی این مطالعه را با همکاری موسسه ملی پیری (NIA)، دانشکده بلومبرگ و دانشکده پزشکی جان هاپکینز انجام داد.
این مطالعه از داده‌های مطالعه پیری طولانی بالتیمور (BLSA) استفاده کرد. این مطالعه طولانی مدت در سال ۱۹۵۸ آغاز شد و هزاران نفر از داوطلبان را تا دوران سالخوردگی دنبال کرد.
بیشتر بخوانید:توانایی فکری بیماران آلزایمر با تغییرات فصلی ارتباط دارد!
این مطالعه به صورت دوره‌ای با سوال‌های بله یا خیر از شرکت کنندگان انجام شد. در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ چند سوال مطرح شد مبنی بر اینکه "آیا شما اغلب در طول روز خواب آلود هستید یا زمانی که می‌خواهید بیدار بمانید به چرت می‌روید؟ "
سؤال دیگر این بود که آیا شرکت کننده در طول روز چرت می‌زند و معمولا چقدر و چند بار چرت می‌زند.
تیم مطالعه بالتیمور نه تنها این سؤالات را مطرح کرد، بلکه مطالعات دیگری نیز انجام داد و تصویربرداری عصبی از شرکت کنندگان انجام داد.
برخی از شرکت کنندگان در سال ۲۰۰۵ اسکن PET را برای بررسی پلاک بتا-آمیلوئید در بافت مغزی‌شان پشت سر گذاشتند. پلاک بتا-آمیلوئید (Beta-amyloid) اغلب به عنوان نشانه‌ای از بیماری آلزایمر دیده می‌شود.
تیم مطالعه جان هاپکینز داده‌های مربوط به اسکن‌های اولیه را تجزیه و تحلیل کرد تا ببیند آیا ارتباطی میان چرت زدن داوطلبان مطالعه بالتیمور و وجود بتا-آمیلوئید در مغزشان وجود دارد یا نه.
محققان قبل از لحاظ کردن عوامل مرتبط با خواب آلودگی روزانه نظیر سن، تحصیلات و شاخص توده بدنی، به این نتیجه رسیدند افرادی که دچار خواب آلودگی روزانه بودند، نسبت به افرادی که آن را گزارش نکردند، سه برابر بیشتر دارای پلاک بتا-آمیلوئید بودند.
پس از تنظیم عوامل سن، تحصیلات و شاخص توده بدنی نیز هنوز این عدد ۲.۷۵ برابر بیشتر بود.
در حالی که محققان در مورد ارتباط بین کمبود خواب و چرت روزانه با وجود بتا-آمیلوئید کاملا مطمئن نیستند، اما چند نظریه دارند که محتمل‌ترین آن‌ها این است که کمبود خواب باعث می‌شود پلاک‌ها از طریق یک مکانیزم ناشناخته در بدن ایجاد شوند.
محققان می‌گویند تحقیقات بیشتری باید انجام شود. به نظر می‌رسد سایر مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که آلزایمر به طور مداوم در نمونه‌های محروم از خواب دیده شده است.
اسپیرا می‌گوید: اگر اختلال خواب در بیماری آلزایمر نقش داشته باشد، ممکن است ما بتوانیم بیماران مبتلا به مسائل خواب را درمان کنیم تا از این آثار منفی جلوگیری کنیم.
این مطالعه همچنین اشاره کرد که این موضوع نه تنها به کمیت خواب اهمیت می‌دهد، بلکه به کیفیت خواب نیز اشاره دارد.
در نهایت، یکی از بهترین کار‌هایی که مردم برای جلوگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر می‌توانند انجام دهند این است که هشت ساعت بدون وقفه در طول شب بخوابند.
اسپیرا می‌گوید: هنوز درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، بنابراین ما باید برای جلوگیری از آن تلاش‌هایمان را انجام دهیم. حتی اگر درمان شود، استراتژی‌های پیشگیری باید مورد تاکید قرار گیرد. اولویت بندی خواب ممکن است یکی از راه‌های کمک به پیشگیری یا کاهش ابتلا به این وضعیت باشد.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/