سرانجام، تیمی از محققان برخی از راز و رمزهای این مسئله را در مقاله‌ایی منتشر نمودند. یافته‌های آنان احتمالاً در آینده به درمان‌های بهتری برای به بازیابی پوست پس از انبساط‌های ناگهانی منجر خواهد شد.
چه کسانی دچار کشش یا ترک پوستی می‌شوند؟
تصور می‌شود هنگامی که پوست مجبور به بسط سریع‌تر از حد؛ حدی که به سادگی قادر به کشش پوست نباشد و یا مجبور به رشد پوست جدید(پاسخ بسیار کند) شود، کشش‌های پوستی رخ می‌دهد.
نمونه‌ایی از افراد که در این شرایط قرار دارند، عبارتند از زنان باردار، افرادی که کاهش یا افزایش وزن سریع دارند یا کودکان و نوجوانانی که رشد سریع دارند.
روشن است پوستی که متحمل علائم کشش شده از پوست طبیعی متفاوت است. آنچه که دقیقاً شناخته شده نبود، میزان تفاوت این نوع پوست‌ها با پوست طبیعی است، که باعث می‌شود متفاوت به نظر آیند و نتیجتاً متفاوت عمل کنند. به همین دلیل این مقاله منتشر می‌شود.
محققان چگونه علائم کشش پوستی را مطالعه نمودند؟
محققان در صدد بودند تفاوت پوستهای دارای علائم کشش را از پوستهای طبیعی در سطح میکروسکوپی بررسی نمایند. برای انجام این کار، آنها از پوست ۲۷ زن سالم نمونه گرفتند. از بین این موارد، ۱۸ زن با پیشینه‌ی خانوادگی با علائم کشش پوستی ناشی از بارداری، ۱۱ زن باردار بودند و ۷ نفر علائم کشش و ترک ناشی از بارداری را تجربه کرده بودند.
آنها این نمونه‌ها را گرفته و با رنگ‌های خاص رنگ‌آمیزی کردند تا دریابند فیبرهایی مانند کلاژن و الاستین چه تاثیری بر پوستهای طبیعی در مقابل پوستهای دارای علائم کشش دارند.
آنها همچنین از نمونه‌های مختلفی که به دست آورده بودند، موارد ژنتیکی را حذف کرده و DNA آنها را تجزیه و تحلیل نمودند تا ببینند آیا تفاوتی بین پروتئین سلولی هر یک از نمونه‌ها وجود دارد یا خیر، و همچنین چنانچه اساس آن ژنتیک است، چرا در برخی از افراد علائم کشش به وجود می‌آید، حال آنکه در برخی دیگر به وجود نمی‌آید.
آنها از علائم کشش و ترک های پوستی چه چیزی آموختند؟
گروه تحقیق دریافتند که تفاوت اصلی بین پوستهای دارای علائم کشش و پوستهای طبیعی در شیوه‌ایست که فیبرهای الاستیک تنظیم شده‌اند.
در پوست با علائم کشش، فیبرها نازک‌تر و درهم ریخته‌تر بودند. به جای داشتن فیبرهای افقی قوی در لایه پایین‌تر، پوست‌ها با علائم کشش فیبرهایی دارند که همگی از اندازه‌های متفاوتی برخوردارند و به تمام جهات مختلف اشاره دارند.
مادامی که تیم تحقیق به دنبال این بود که چه نوع ژن‌هایی در کشش‌های پوستی نسبت به پوستهای طبیعی مورد استفاده قرار گرفته، دریافتند که ساختار فیبر الاستین به طور چشمگیری پیچیده است، اما این ساختار بین نقاط مختلف پوستی ناهماهنگ است.
محققان بر این باورند زمانی که پوست فراتر از ظرفیتش کشیده می‌شود، ترتیب طبیعی فیبرهای الستیک از هم جدا شده و سریع‌تر از آنچه که بدن قادر به بازسازی آن باشد، در هم می‌شکنند.
بیشتربخوانید:درخشان کننده های طبیعی پوست را بشناسید
به نظر می‌آید بدن پس از آن سعی می‌کند تولید فیبرهای الاستیک جدید را افزایش دهد، اما اساس تشکیل پوست به طور معمول آن را به گونه‌ای تخریب شده، نگه می‌دارد.
از آنجا که این فیبرها به خوبی معمول کار نمی‌کنند، در طول زمان به آرامی کشیده شده و نمی‌توانند دوباره به حالت اول بازگردند. به همین دلیل علائم کششی پوست در طول زمان بیش از پیش به شل شدگی و افتادگی متمایل می‌شود.
آیا علائم کشش پوستی امری ژنتیکی تشخیص داده شد؟
در تحلیل اخیر در بررسی ژنوم، کروموزم‌های گوناگون که در هسته‌ی سلول‌های یک گونه یافت می‌شود، محققان تنها به یک تغییر در ژن‌ها که روی اجزای ساختمان فیبر الاستین در برخی از افراد مبتلا به علائم کشش تاثیر می‌گذارد، دست یافتند.
تیم تحقیقاتی تصور می‌کند افراد با تغییرات ژنتیکی خاص ممکن است به طور طبیعی فیبر الاستیک در هم ریخته‌ی کمتر یا بیشتری در پوست برای شروع این فرایند داشته باشند. که همین امر موجب می‌شود تا در صورت بروز کشش‌های چشمگیر، پوست آنها به طور طبیعی کشش بیشتری را متحمل شود، آنچه که به احتمال زیاد به ترک‌های پوستی منتهی می‌شود.
برای من چه مفهومی دارد؟
این مطالعه اولین تحقیقی است که حقیقتاً برای درک علت کشش‌های پوستی انجام پذیرفت. محققان امیدوارند که یافته‌هایشان به سایر محققان و پزشکان در یافتن راه‌های جدید برای درمان یا حتی پیشگیری از ترک های پوستی کمک کند.
نکته‌ایی قابل توجه این است که بسیاری از کرم‌ها و لوسیون‌هایی که ادعای پیشگیری یا درمان ترک‌های پوستی را دارند، در واقعیت فقط ادعاست و اساس پژوهشی خاصی ندارد، زیرا این مطالعه اولین مطالعه برای کشف این مشکل است.
باید پیش از هزینه و خرید کرم‌ها مجدداً فکر کنید، زیرا برخی از آنها وعده‌هایی می‌دهند که به درمان ترک‌های پوستی منتهی نمی‌شود.
منبع: مجله سلامت
انتهای پیام/