وی ادامه داد:نخستین تلاش برای صعود به قلهٔ نوادو ساخاما در سال ۱۹۲۷ صورت گرفت که در طی آن جوزف پرم توانست از مسیر تیغهٔ شمال غربی تا ارتفاع ۶۲۰۰ متری بالا رود.تلاش‌های بعدی برای صعود به‌دلیل شرایط آب و هوایی با شکست مواجه شد تا آنکه پرم سرانجام همراه با ویلفرید کوئهم توانست در اوت سال ۱۹۳۹ قلهٔ ساخاما را از مسیر دشوارتر تیغهٔ جنوب شرقی فتح نماید.
همچنین در سال ۲۰۰۱ مسابقهٔ فوتبالی در قلهٔ این کوه بین فوتبالیست‌های بولیویایی برگزارشد.
نِوادو ساخاما (به اسپانیایی: Nevado Sajama) آتشفشانی است مخروطی شکل و متقارن که بلندترین کوه بولیوی به‌شمار می‌رود. این آتشفشان خاموش با ارتفاع ۶۵۴۲ متری خود در پارک ملی ساخاما واقع در جنوب غربی مرز بولیوی با شیلی قرار دارد.یخ‌پهنه‌ای بزرگ قله و ارتفاعات بالاتر این آتشفشان را پوشانده است که درنتیجه هیچ نشانه‌ای از دهانهٔ آتشفشان دیده نمی‌شود.همچنین دامنه‌های شرقی کوه واقع در خاک بولیوی، باران بیشتری نسبت به دامنه‌های غربی آن در شیلی دریافت می كند.
در کوه‌پایه‌های شمالی، غربی و جنوبی نوادو ساخاما به ترتیب دهکده‌های تامریپی، ساخاما و لاگوناس واقع شده‌اند و از هر کدام آنها می‌توان مستقیماً به قلهٔ کوه صعود نمود.سه مسیر عمده‌ای که معمولاً برای صعود مورد استفاده قرار می‌گیرد یخچال غربی و تیغهٔ جنوب غربی، تیغهٔ جنوب غربی به‌طور مستقیم و تیغهٔ شمال غربی است.
انتهای پیام/ز