وی افزود ائتلاف البناء (سازندگی) که متشکل از فهرستهای انتخاباتی الفتح، القانون، بخشی از فهرست النصر و دیگر گروههای هم پیمان است فهرستی را به عنوان اکثریت پارلمانی به رئیس جلسه تحویل داد که این فهرست به امضای بیش از ۱۵۰ نماینده رسیده است، در مقابل ائتلاف اصلاح و بازسازی (ائتلاف وابسته به جریان صدر و ائتلاف حیدر العبادی) نیز که شامل ائتلافی از سائرون، حکمت و بخشی از فهرست النصر و دیگر هم پیمانان است، نیز به اعتبار اینکه اکثریت پارلمانی را در اختیار دارد، فهرستی را به رئیس جلسه تحویل داد. البته فهرست آنان امضای نمایندگان عضو ائتلاف را در بر نداشت بلکه روسای فهرستهای انتخاباتی حاضر در ائتلاف آن را امضاء کردند.
الاسدی اظهار داشت در هر حال این دو فهرست به رئیس سنی پارلمان تحویل داده شد و در اسناد پارلمانی ثبت شد تا در انتظار انتخاب رئیس پارلمان و دو معاونش بمانیم و پس از آن، رئیس و معاونانش در پارلمان اکثریت پارلمانی را اعلام کنند. در غیر این صورت هر دو فهرست از طرف تهیه کنندگان فهرست یا هیئت رئیسه پارلمان به دادگاه فدرال ارسال خواهد شد تا دادگاه در این باره تصمیم گیری کند.
سخنگوی ائتلاف الفتح در ادامه از فشار شدید فرستاده آمریکا (برت مکگورک) بر برخی نمایندگان به ویژه نمایندگان سنی مذهب پارلمان خبر داد و افزود این فشارها به صورت مستقیم و به مدت چند هفتهای است آغاز شده است. این ادعا برگرفته از گفته یک یا دو منبع نیست بلکه این خبر را از چندین نفر شنیده و حتی در برخی موارد به چشم دیده ایم، هدف از فشار نماینده آمریکا سوق دادن این نمایندگان به سمت فهرست دیگر یعنی فهرستی است که آن را اصلاح و بازسازی نام نهادهاند.
الاسدی گفت: ما در ائتلاف البناء موضع باثباتی داریم، فشارها بر ما تاثیری ندارد، میدانیم که از طرف آمریکا فشارهایی وجود دارد، اما میدانید با توجه به اینکه دست کم رویکرد بیش از نیمی از نمایندگان حاضر در ائتلاف البناء به آمریکا مشخص است فشارهای آمریکا بر این فهرست، کمتر خواهد بود. البته ما گروههای دیگر را متهم نمیکنیم که تسلیم فشار آمریکا میشوند، اما سخن ما این است که فشارها بر طرف مقابل ما بسیار زیادتر خواهد بود و همین فشارها میتواند گزینه هایشان را محدود کند. اما موضع ما در ائتلاف البناء، آغوش باز در برابر روسای جمهوری، پارلمان و نخست وزیر و پرهیز از تسلیم در برابر هر نوع فشار خارجی، اعم از شرقی یا غربی است.
احمد الاسدی ادامه داد نوع نگرش دولت جدید آمریکا به مسائل منطقهای با نگاه دولتهای پیشین این کشور بسیار متفاوت است، این رویکرد بر همه کشورهای منطقه که به نوعی با آمریکا اختلاف منافع دارند موثر است، عراق با آمریکا تضاد راهبردی و قابل توجهی دارد به همین دلیل رئیس دولت آینده و اکثریت پارلمانیای که نخست وزیر را مشخص میکند باید گزینههای راهبردی خود را به صورت شفاف مشخص کنند و سیاست آغوش باز را در برخورد با کشورهای جهان و منطقه، البته با شرط عدم مداخله در امور داخلی عراق و اولویت بازسازی کشور در پیش بگیرند.
وی افزود آنچه برای ما در اکثریت پارلمانی بیش از هر چیزی اهمیت خواهد داشت این است که اقتصاد کشور را نوسازی کنیم، مناطق آزاد شده را بازسازی نماییم و حضور نظامی بیگانه در عراق را نادیده نگیریم. ما در این زمینه موضع مشخصی داریم و موضع ما مخالفت با حضور نظامی بیگانگان در عراق است به ویژه اگر این حضور با موافقت دولت مرکزی عراق نباشد.
انتهای پیام/