به گزارش خبرنگار حوزه پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، احسان حدادی پس از کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی و رکورد شکنی پس از چهار طلا بیان کرد: کار من تازه آغاز شده این مدال طلا شروع کار بود و تمام تلاشم را می‌کنم در المپیک ۲۰۲۰ هم مدال خوش‌رنگی کسب کنم.
او در پاسخ به این سؤال که به نظر فشار تمرینات امسال زیاد بود، گفت: امسال در مسابقات مختلف دایموند لیگ شرکت کردم خیلی سختی کشیدم بعد از المپیک ریو چند عمل جراحی داشتم و برای این رقابت هم صددرصد آماده نبودم و روز جمعه ان‌شاءا‌لله در فینال دایموند لیگ در بلژیک بتوانم نتیجه خوبی بگیریم آنجا همه رقیبان می‌آیند امیدوارم با یک پرتاب خوب دل مردم را شاد کنم.
نایب قهرمان المپیک گفت: پرتاب دیسک جزو رشته‌هایی است که از ۳۲ تا ۴۰ سالگی اوج عملکرد یک ورزشکار است و دیدیم در ۴۰ سالگی هم یک ورزشکار مدال المپیک می‌گیرد. خواهش من از مسئولان ورزش این است که مک ویلتینز مربی‌ام را که زحمات زیادی برای من کشید تا المپیک ۲۰۲۰ حفظ کنند اینطور نشود که همانند المپیک لندن بی‌مربی شوم و باز هم آن اتفاقات تکرار شود.
قهرمان بازی‌های آسیایی در مورد اینکه چرا بعد از قهرمانی آنطور بلند بلند گریه می‌کرد، اظهار کرد: ۱۶ سال است که در سطح اول ایران ، آسیا و جهان کار می‌کنم در این مدت بی‌مهری و آسیب های زیادی دیدم یکسری افراد در حقم بی‌مهری‌هایی انجام دادند. یاد سه چهار سال گذشته که افتادم نتوانستم خودم را کنترل کنم و اشک هایم سرازیر شد. ورزش همین است یک روز بالا دارد یک روز پایین. اما برخی منصفانه انتقاد نمی‌کنند من شش ماه است که خانواده‌ام را ندیده‌آم امروز که پدرم را در ورزشگاه دیدم خیلی خوشحال شدم و نتوانستم جلوی خودم را بگیرم. یاد آن همه سختی افتادم که 2 ماه روی ویلچر بودم و نمی‌توانستم راه بروم.
او با اشاره به اینکه همیشه عاشق کشورم هستم، گفت: مانند یک سرباز کوچک سعی کرده‌ام پرچم کشورم را به اهتزاز دربیاورم و خدا را شکر امروز شرمنده مردم نشدم. امیدوارم یک روزی ما در همه زمینه‌ها بتوانیم پرچم ایران را به اهتزاز دربیاوریم. از مسئولان هم می‌خواهم این مدال را ببینند و اردوها و مسابقات ما در آینده لغو نشود.
بیشتر بخوانید: چهار گانه حدادی در طلای پرتاب دیسک بازی های آسیایی / شیری چهارم شد
انتهای پیام/