به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قزوین؛ محمدعلی حضرتی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین گفت: چهاردهمین فصل کاوش درمحوطه ارزشمند قلعه حسن صباح پس از پنج سال وقفه با هدف خواناسازی دیوار بارو‌های قلعه پایین به منظور مرمت و بازسازی آن، شناسایی محدوده قلمرو فرمانروایی در هسته اصلی قلعه بالا مربوط به دوره اسماعیلیه، ایمن سازی و ساماندهی فضا‌ها و در نهایت شناسایی مهمترین بخش قلعه که شامل سردر جنوبی و بخش‌های شمالی غربی مولا سرا، دستیابی به تمام فضا‌های مولا سرا در قلعه بالا و سردر و دروازه ورودی در قلعه پایین پس از نقشه برداری، آماده سازی و تجهیز کارگاه آغاز شده است.
حضرتی افزود: یکی از دستاورد‌های این فصل کاوش، شناسایی یک کانال آب دستکند با پوششی خرپشته‌ای شکل از لاشه سنگ‌های ورقه‌ای است، این کانال به موازات پهنای دروازه در امتداد جنوب به شمال و در صخره‌ای از جنس کنگلومرا کنده شده و احتمالاً کاربری آن هدایت پساب مجموعه ساختمانی گنبدخانه به بیرون قلعه بوده است.
مدیرکل میراث فرهنگی اضافه کرد: در بخش قلعه بالا و قلعه پایین در لایه‌های فوقانی کارگاه‌ها، ساخت و ساز‌هایی از روزگار قاجار مربوط به چوپان‌ها و دامپروران برای استقرار موقت کشف شده که در زیر این آثار فضا‌های زیستی مربوط به روزگار صفوی از جمله دو اتاق مجاور با بخاری دیواری‌های گچ اندود کشف و شناسایی شده که در زیر لایه‌های صفوی آثار متعلق به دوره اسماعیلیه قرار دارد.
وی گفت: وجود پلکان‌ها، دیوار‌های قطور با ضخامتی در حدود دو متر مربوط به فضا‌های مولا سرا و تزئینات کاشی فیروز‌های و کاشی زرین فام از وجود یک کاخ دژ متعلق به دوره اسماعیلیه نشان دارد، بررسی عناصر معماری و تزئینات وابسته به معماری مکشوفه نشان می‌دهد مجموعه بنا‌های قلعه حسن صباح با رعایت معیار‌ها و استاندارد‌های زمان خود ساخته شده و در کارگاه‌های مورد کاوش نیز معماری دستکند برای ایجاد فضا‌های مورد نیاز به خوبی استفاده و بهره برداری شده است.
حضرتی افزود: در کنار یافته‌های معماری می‌توان به کشف قطعات متنوع سفالینه متعلق به قرون ششم هجری تا روزگار قاجار، قطعات صدف منقوش و قطعات شیشه اشاره نمود.
دژ تاریخی حسن صباح با وسعت بیش از ۲۰ هزار متر مربع به عنوان هسته اصلی و مرکز منظر فرهنگی سرزمین الموت در شمال شرقی روستای گازرخان بخش الموت شرقی واقع شده که از سال ۱۳۸۱ تا کنون سیزده فصل کاوش در این اثر ارزشمند تاریخی صورت گرفته است.
طی این کاوش‌ها مجموعه‌ای از یافته‌های باستان‌شناسی شامل سفالینه‌ها، تزئینات معماری، کاشی و آجر، آثار سنگی، آثار فلزی، سکه، صدف و استخوان از دوران اسماعیلیه (سده ۷-۵ ه. ق) دوره پس از اسماعیلیه و دوره صفوی و قاجار (سده ۱۳-۸ هجری) به دست آمده، این بنای تاریخی ارزشمند در سال ۸۱ به شماره ۷۲۵۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
دژ تاریخی حسن صباح در سال ۲۲۶ هـ. ق. به دست حسن بن زید علوی بنا شده است. این دژ در شب چهارشنبه ششم رجب ۴۸۳ به تصرف حسن صباح در آمد و تا زمان سقوط اسماعیلیان ایران به سال ۶۵۴ مرکز فرمانروایی آنان بوده است.
پرتگاه‌های مخوف گرداگرد قلعه، خندق‌های سنگی جلوگیری کننده از نفوذ مهاجمان، انبار‌های متعدد ذخیره آب و آذوقه سیستم پیچیده آب رسانی با حفر کانال و نصب تنبوشه از ویژگی‌های این دژ به شمار می‌رود.
انتهای پیام/