این روزنامه نوشت: با بحران هایی که پس از سال 2013 میلادی در روابط دو کشور بروز کرد، این توصیف به تدریج کم رنگتر شد. این روزها نه تنها درباره واژه روابط راهبردی آمریکا و ترکیه بلکه درباره واژه اتحاد نیز علامت سوالهای زیادی مطرح شده است. اکنون رئیس جمهور فرانسه از برقراری روابط راهبردی با روسیه و ترکیه سخن میگوید. امانوئل مکرون با این تاکید که نمیتوان برای تامین امنیت اروپا به آمریکا تکیه کرد ضرورت بازنگری در موضوع امنیت اروپا را به همراه روسیه و شرکای دیگر اروپایی گوشزد میکند.
وی همچنین از ابتکار عملهای نو و ایجاد اتحادهای جدید سخن گفت. باید خاطر نشان کرد که این دیدگاه فقط به فرانسه منحصر نمیشود. وزیر امور خارجه آلمان نیز اخیرا خواستار آن شد که اروپا به تحریمهای آمریکا واکنش نشان دهد. این واکنش ها ناشی از نگرانیهایی است که از اقداماتی که در دوره دونالد ترامپ انجام میشود، بوجود میآید. بازیگران عمده جهان از ضرورت پیمان های راهبردی جدید سخن میگویند. ایران، چین، روسیه، ترکیه و اتحادیه اروپا که در دوره ترامپ هدف اقدامات منفی وی قرار گرفتهاند، این نیاز را بیش از پیش عمیقا احساس میکنند. گفته می شود واشنگتن در چارچوب محاسبات کلان راهبردی چین را مهم ترین دشمن خود می داند.
بیشتر بخوانید: تغییر موضع کشورها در پی سیاستهای غلط ترامپ و پشت کردن آنها به آمریکا
پس از فروپاشی اتحاد شوروی این گونه تصور می شد که آمریکا و روسیه وارد دوره جدیدی در روابط با یکدیگر خواهند شد اما ناتو با راهبرد محاصره روسیه از طریق عضویت کشورهای بلوک شرق سابق در ناتو شانس برقراری روابط متفاوت میان آمریکا و روسیه را از میان برد. پوتین پس از سامان دادن به اوضاع روسیه، در مقابل توسعه ناتو مقاومت کرد.
در اوضاع کنونی اتحادیه اروپا و ترکیه که متحدان آمریکا هستند باید به همراه روسیه روابط راهبردی را میان خود تقویت کنند. ترکیه از سال 2015 میلادی این روند را آغاز کرده است. اکنون نیز آلمان و فرانسه که موتور محرکه اتحادیه اروپا به شمار می روند برای تامین امنیت این اتحادیه در جستجوی جایگزین های جدید هستند. نباید فراموش کرد که نظام بین المللی که پس از جنگ دوم جهانی برقرار شد با اولویت دادن به نگرانی ها مرتبط با ثبات و امنیت اروپا ایجاد شده بود.
سفر مرکل به قفقاز و تمایل مکرون به یافتن شرکای جدید راهبردی برای اتحادیه اروپا نشانه آشکار تلاش های سران اروپا در این زمینه است. واشنگتن با تکیه بر قدرت دلار و اعمال تحریم ها سیاست تهاجمی را در پیش گرفته است. این مسئله پایتخت های جهان را به تلاش برای یافتن متحدان جدید سوق داده است. اگر چه هنوز برای گفتن اینکه اتحادهای جدید، ضد آمریکایی خواهند بود، خیلی زود است اما بی تردید این اتحادها از آمریکا فاصله خواهند گرفت. دوران جدید را می توان دوره تغییرات پس از دوران سلطه آمریکا توصیف کرد اما تغییرات چندان نیز سریع نخواهد بود. نباید فراموش کرد که در دوره تغییرات بزرگ که احتمالا روند آن نیز تشدید خواهد شد، سر پا ماندن بسیار مهم است.
صباح نوشت: ابعاد خطرناک روند موجود را همه مشاهده می کنند. اکنون زمان آنست که با ایجاد اتحادهای راهبردی جدید با کابوسی که در راه است، مقابله شود. بی تردید کسانی که قادر به تحمل تلاطم های شدید باشند قادر خواهند بود از فرصت های جدید بهره برداری کنند.
انتهای پیام/