بزرگترین عید نزد پیامبران کدام عید است؟

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تبریک گویی ولایت در غدیر که به فرمان حضرت رسالت بود و آن بیعت یاد شده و شادمانی رسول اکرم (ص) که فرمود: الحمد لله الذی فضلنا علی جمیع العالمین، و نزول آیه قرآن که به صراحت، این روز را روز اکمال دین و اتمام نعمت و خشنودی پروردگار به واقعه آن روز دانسته است، رمز عید بودن غدیر است ،«الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا » (مائده / 3).

روز عید غدیر خم به عنوان بزرگ‌ترین عید مسلمانان شناخته می‌شود؛ زیرا در این روز بود که پیامبر گرامی اسلام(ص) به امر خداوند، امیرالمؤمنین(ع) را رسماً به خلافت و ولایت مسلمین معرفی کرد لذا مسیر بشریت به سوی حکومت الهی که آرزوی همگان است، هموار شد. اما به دلیل رفتار ضعیف قوم پیامبر(ص) این موضوع تا زمان ظهور امام زمان(عج) به تعویق افتاد.

در هر صورت می‌توان گفت در روز غدیر خم بخشی از مأموریت پیامبران که همان اکمال دین و اتمام نعمت بود، تکمیل شد از این رو همه این بزرگواران وقوع چنین روزی را به اصحاب و اوصیای خود بشارت می‌دادند و همواره این روز را گرامی می‌داشتند. امام صادق(ع) ضمن حدیثی فرمودند:

صِیَامُ یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ یَعْدِلُ صِیَامَ عُمُرِ الدُّنْیَا إِلَى أَنْ قَالَ وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَرُ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِیّاً إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَه‏.

«روزه گرفتن در روز عید غدیر خم معادل روزه تمام عمر دنیاست و غدیر، عید بزرگ خداوند است؛ خداوند پیامبری را مبعوث نکرد مگر اینکه این روز را عید می‌گرفت و حُرمتش را می‌شناخت)(1)

همه این ویژگیها برای این روز بزرگ، موقعیتی والا و ارزشمند پدید آورد، آن چنان که رسول خدا (ص) و ائمه هدی و مومنانی که پیرو آنان بودند، از موقعیت این روز شادمان بودند. مقصود ما از (عید گرفتن) این روز نیز همین است. خود حضرت رسول نیز به این نکته اشاره و تصریح فرموده است و در روایتی می فرماید:

(روز غدیر خم، برترین اعیاد امت من است. روزی است که خدای متعال مرا فرمان داد تا برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچمی هدایتگر برای امتم تعیین کنم که پس از من به وسیله او راهنمایی شوند، و آن، روزی است که خداوند در آن روز، دین را کامل ساخت و نعمت را بر امتم به کمال و تمام رساند و اسلام را به عنوان دین، برایشان پسندید).

1)«سایل‌الشیعه، ج8، ص89»

انتهای پیام/