خمرهای سرخ ابتدا به عنوان نیرویی انقلابی با حکومت وقت کامبوج در جنگ بودند. پیروزی خمرها در جنگ داخلی استقبال گسترده مردم را در پی داشت اما کامبوجی‌ها نمی‌دانستند در ادامه قرار است چه بر سرشان بیاید. خمرها پس از تسلط بر کامبوج تمام مردم را به کار اجباری در مزارع واداشتند.
آن‌ها کسانی را که به نظرشان مختلف یا مشکوک بودند از صحنه روزگار محو می‌کردند. رئیس معنوی و نظامی آن‌ها یعنی «پل پوت» دست خِمرها را برای انجام هر جنایتی باز گذاشته بود. قصد خمرها به وجود آوردن جامعه‌ای کمونیستی و کشاورزی بود. جامعه‌ای یکدست و بی‌طبقه اما این افکار نهایتاً به مرگ ٥/٢ میلیون کامبوجی انجامید. بسیاری از قحطی و گرسنگی مردند و بسیاری دیگر در مزارع مرگ و توسط خمرها کشته شدند.
خمرها کار را به جایی رساندند که برای صرفه‌جویی در مصرف گلوله، متخلفان را با دست و پای بسته زنده به گور می‌کردند! عاقبت رژیم شیطانی خمرهای سرخ با حمله ارتش ویتنام ساقط شد. مزارع مرگ کامبوج امروزه به عنوان نقاط توریستی مورد بازدید گردشگران خارجی قرار می‌گیرند.
منبع:روزنامه شهروند
انتهای پیام/