شعر ولادت امام هادی(ع)

به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  15ذی الحجه سالروز ولادت امام دهم شیعیان حضرت امام علی النقی علیه السلام است.

امام علی النقی (علیه السلام) که به هادی نیز ملقب هستند، سال 212 هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند و از سال 220 ه.ق به مدت 34 سال امامت شیعیان را بر عهده داشتند.

بارگاه منور امام هادی (ع) در کنار فرزندشان امام حسن عسکری(ع) در سامرا قرار دارد .

با فرارسیدن ولادت امام هادی (ع) که مقارن با پنجمین روز دهه امامت و ولایت است، شیعیان به جشن و شادی می‌پردازند.

در ادامه مجموعه ای از زیباترین اشعار به مناسبت ولادت امام هادی علیه السلام را برای کاربران جمع آوری کرده ایم.

شعر ولادت امام هادی(ع) محمد حسن بیات لو

آسمانیست جلوه های شما
روی چشمان ماست جای شما

حضرت جبرئیل با بالش
طاق نصرت زده برای شما

هرکسی که شنیده گفته چنین
بی نظیرست ربنای شما

همه ی برگ های پاییزی
میشود سبز زیر پای شما

باهمین دست خالی ام دارم
چشم امیّد بر عطای شما

و برای قیامتم کافیست
نخی از گوشه ی عبای شما

از مسیر خطا برم گرداند
روشنایی ردّ پای شما

افتخار تمام ما این است
شده آقای ما -گدای شما

شب برای خودش سلیمان است
زائر صبح سامرای شما

عشق ما بر شما ارادی نیست

عشق ما جز امام هادی نیست

ای صفا بخش انجمن هادی
رونق یاس و یاسمن هادی

گل خوش عطر و بوی زیبارو
علت رویش چمن هادی

دهمین نور محض آل الله
پدر دومین حسن هادی

درجمال تو منعکس شده است
روشنایی پنج تن هادی

در قنوتت فرشته ها بودند
به دو دست تو بوسه زن هادی

بی نظیری در انتقاد و کلام
هستی استاد در سخن هادی

شیر در پرده را که جان دادی
روح تازه بده به من هادی

روز محشر در ازدحام بیا
نام ما را صدا بزن هادی

همه محتاج یک دعای توایم
حاجت قلب مرد و زن هادی

وا کن از کاروبار ما گره را

تا ببینیم ماه -سامره – را

آستانت همیشه پا بر جا
ابتدایت همیشه نا پیدا

ای علی چهارم شیعه
نوه ی اول امام رضا

ایها الهادی ای امام نقی
دهمین حجت ای امام هدی

صاحب اقتدار و شوکت حق
رهبر و مقتدای مذهب ما

با وجودت همیشه مینازیم
به تمام اهالی بالا

اعتقادات ما درست شده
با فرازهایی از دعای شما

جامعه ساز ماست جامعه ات
نسخه ی رشد روح انسانها

نگذاری به سینه ها داغِ
دیدن صحن سامرایت را

در زمانت سه بار شد تخریب
بارگاه شریف کرب و بلا

ای ولی خدا زبانم لال
تو کجا مجلس شراب کجا؟

ظرف غمهای تو لبالب بود

اشک تو نذر اشک زینب بود

شعر ولادت امام هادی(ع) مهدی رحیمی

تمام زاویه ها را کشیده ای قائم
آهای سرو قدِ سرترین٬سرت سالم

غزال “اُم ولد” نور چشم های جواد
پدر بزرگ شب قدر حضرت قائم
پدر غریب پدر آشنا پدر مظلوم
پسر مراد پسر مجتهد پسر عالم

نشانه های امامت تمام شد وقتی
شکفت کنج لبت خالی از بنی هاشم

تو با لباس سپیدی و بالباس سیاه
برای دیدن تو کعبه می شود عازم

درست نیمه ی ذی الحجه بعد حج هر سال
تو مَحرمی و حرم می شود تو را مُحرم

زیارتی به بلندای جامعه از توست
زیارتی که شب قدر می شود لازم

زیارتی که خودش هست “محتشم”پرور
درست کرده به کرّات “اکبر ناظم”

دوتا فقط همه ی راز جامعه ست بگو
فقط”بکم فتح الله” فقط “بکم یختم

شعر ولادت امام هادی(ع)رضا قاسمی

دوباره مطلع اشعار من علی جان است
چکیده ی من و طومار من علی جان است
به دانه دانه ی تسبیح کربلا سوگند
که بهترین گلِ اذکار من علی جان است

چهار مرتبه مِی می زنم ز جام علی
علی امام من است و منم غلام علی

دوباره این کره ی خاک ، با صفا شده است
شبیه عرش خدا شهر سامرا شده است
به قلب ما عجمی ها پر است از شادی
ولادت نوه ی حضرت رضا شده است

و باز مرغ دلم پر زده به بام علی
علی امام من است و منم غلام علی

سلام حضرت خورشیدِ سامرایی ها
سلام معنی امّید سامرایی ها
تو آمدی و بپا شد بساط جشن و سرور
ولادت تو شده عیدِ سامرایی ها

من اهل شهر توام بنده ی مرام علی
علی امام من است و منم غلام علی

تو از تبار خودت ، یک کم از عشیره بگو
برای من که نشستم به خاک تیره بگو
چه خوب مدح خودت را برایمان گفتی
بیا و باز هم از جامعه کبیره بگو

من از شراب تو مستم ز مدح نام علی
علی امام من است و منم غلام علی

قسم به عشق که عشقت نهایت عشق است
که نورِ محضِ تو کارش هدایت عشق است
قسم به پنجره های ضریح شش گوشه ت
که زائر تو مرادش زیارت عشق است

تو سفره داری و من بارِ بارِ عام علی
علی امام من است و منم غلام علی

شرابِ کهنه ی ذی الحجه در سبوی من و …
زیارت خودِ ساقی شد آرزوی من و …
به نیمه اش که رسیدم تمامِ من شد مست
چه روزهای قشنگی ست ، پیش روی من و …

به سامرا و نجف دل دهم به دام علی
“علی امام من است و منم غلام علی”

شما مخاطب نعم الامیرهای منی
و روشنایی کلّ مسیرهای منی
ولادت تو پر از برکت است زیرا که
علیّ مطلعِ عید غدیرهای منی

به احترام تو شادم به احترام علی
علی امام من است و منم غلام علی

اگر چه شادی من بی نهایت است امشب
تمام حاجت من یک عنایت است امشب
دَمِ مُحرّم و قلبم پر است از حسرت
و خواهشم ز تو اذن زیارت است امشب

مرا ببر به حرم با گلِ سلامِ علی
علی امام من است و منم غلام علی

شعر ولادت امام هادی(ع) حسن لطفی

جلوه‌ای از جبروت آوردند
سوره‌ای از ملکوت آوردند

اَبری از جنسِ بهار و باران
به سرِ این بَرَهوت آوردند

خسته بودیم که ما را از لطف
زیرِ یک سایه‌ی توت آوردند

به درِ خانه‌ی آقا یک شهر
همگی دستِ قنوت آوردند

به تماشای تو آدم را باز
از بهشتش به هبوط آوردند

از سرِ سفره‌ی زهرا امشب
محضِ لبخندِ تو قوت آوردند

آب و آئینه و قرآن این است
نوه‌یِ شاهِ خراسان این است

قبله خوب است همین در باشد
علیِ آلِ پیمبر باشد

چارمین نادِ علی را گفتند
باید این نام مکرر باشد

چار دیواریِ کعبه یعنی…
چارسو جانبِ حیدر باشد

جامعه خواندم و گفتند که آن
با مفاتیح برابر باشد

بگذار از لب بامت نرویم
دلِ ما مثل کبوتر باشد

گیسویی دین و دلِ ما بُرده
خاصه وقتی که معطر باشد

آی همنامِ رضا آمده است
مغزِ بادامِ رضا آمده است

زلفِ تو کاش مجعد نشود
دل در این شام مُردد نشود

تو علی هستی و مانند علی
هیچکس صاحبِ مسند نشود

هست تا سامره و سردابش
حالِ ما شُکرِ خدا بد نشود

جز نسیمی که پُر از عطرِ شماست
کاش از کوچه‌ی ما رد نشود

دلِ من رفت به کویَت گفتم
رفتِ تو کاش که آمد نشود

گره‌ام دستِ تو بود و واشد
کار دستِ تو نباشد نشود

صد و ده مرتبه مُمتد گفتیم
یا علی ابن محمد گفتیم

دیدنت جامه دَریدن دارد
یا که انگشت بُریدن دارد

مژه‌ام خاکِ مسیرت را خورد
الحق این سُرمه ، کشیدن دارد

ارزشش داشت پریشان باشیم
نازِ این زلف خریدن دارد

دلِ من می‌تپد آقا چه کنم
آهویی مِیلِ رمیدن دارد

ما رسیدیم و زمین اُفتادیم
بوسه از خاکِ تو چیدن دارد

آنچه گفتند در اوصافِ شما
دیدن و دیدن و دیدن دارد

علیِ عالیِ اعلیٰ هادیست
دهمین معنیِ زهرا هادیست

چینی‌ام آینه‌ام می‌شکنم
که تَرَک خورده‌ ترین قلب منم

سامرایِ تو بنا شد اما
من پریشانِ امام حسنم

بعد تو وقف بقیع ، کاش شود
عُمرِ من صرفِ حرم ساختنم

حضرت هادیِ ما مهدی کو
من اویسم به هوایِ قَرنم

گریه‌ام را به مُحرم برسان
کُشته‌ی روضه‌ی یک پیرهنم

خواهری گفت که ای وای حسین
مادری گفت که ای بی کفنم

کاروان آه که آمد از راه
هرکه دارد هوسش بسم الله

شعر ولادت امام هادی(ع) سید پوریا هاشمی

نوبت عشق است و کاروبار حرام است
هرچه بجز گفتن از نگار حرام است
جبر تو گر هست اختیار حرام است
محضر خورشید سایه سار حرام است

گم شده در جاده ایم راهنما باش
حضرت هادی بفکر این فقرا باش

وقت گذر نور باش رهگذران را
باز بدستت بگیر نبض زمان را
جان بده با یک حدیث پیر و جوان را
پرکن از ایمان دوباره گوش اذان را

ای همه ی آفتاب ها لب بامت
مومن و کافر همه فدای مرامت

دست تو حاتم ز هر فقیر و گدا ساخت
حرکت نعلین تو زخاک طلا ساخت
پیچش عمامه ات ز عرش نما ساخت
برد هرانکس که قبله سمت شما ساخت

ذکرتو بر دردها دواست همیشه
کعبه حجاج سامراست همیشه

ما سروسامان نداشتیم تو دادی
مرهم و درمان نداشتیم تو دادی
شوق کریمان نداشتیم تو دادی
میل بقرآن نداشتیم تو دادی

پربه هوای تو میزنیم چه بهتر
پوزه بپای تو میزنیم چه بهتر

از قبل جامعه قرار گرفتیم
خط به خطش حس افتخار گرفتیم
شیعه آقا شدیم عیار گرفتیم
راه بسوی همین دیار گرفتیم

درحرمت مثل کعبه شور و صفا هست
گنبد و گلدسته هات دردل ما هست

درشب تاریک نور ماه مرا کشت
دیدن این صحن و بارگاه مرا کشت
خلوتی “سر من راه” مرا کشت
گریه زوار زا به راه مرا کشت

موشک و خمپاره سمت و سوی حرم خورد
حضرت حجت چقدر پای تو غم خورد

تابه ابد در دلت عزای حسین است
گریه هرروزه ات برای حسین است
چشم ترت وقف روضه های حسین است
مرهم درد تو کربلای حسین است

شکر،خدا پاسخ دعای تورا داد
قبه ارباب ما شفای تو را داد

جد غریبت به زیر تیغ و سنان بود
برجگرش داغ مرگ تازه جوان بود
هم بدنش در حصار نیزه زنان بود
هم که نگاهش سوی خیام زنان بود

از دهنش گرچه یاغیاث شنیدند
زنده جاوید را به نیزه کشیدند

شعر ولادت امام هادی(ع) مجتبی صمدی شهاب

ای هدایت را به معنا جلوه گر
وی امامت از وجودت مفتخر
ای زنسل راد مردی و شرف
ای علی دیگر شاه نجف

نام زیبایت علی و عالمی
امتداد نسل پاک هاشمی
ای سرافراز هیاهوی معاد
ای تو جان عالم و جان جواد
شیرهء شیرین جانت کوثری
تو به حق ابن الرضای دیگری
کل قرآن را زبان ناطقی
هشت ساله بر امامت لایقی
ریشهء هر فصل آبادی توئی
سیرت و صورت به حق هادی توئی
ای بلند آوازهء اهل جهان
ای تو جد حضرت صاحب زمان
شد هدایت عبد زیر طوق تو
سینه ها مستانه دارد شوق تو
مثل اجدادت طلوع رحمتی
منبع فیض و علوم و حکمتی
پای تا سر جلوهء زهرا توئی
عشق را در معرفت معنا توئی
ای تو هادی صراط المستقیم
ای به دنبال تو جنات النعیم
ای زیارت جامعه تصدیق تو
درس تو جمع تو و تفریق تو
ای ز جانها بر زبان تو درود
ای کلامت روشنی بخش وجود
ناطق حق هستی و خوش لهجه ای
پیک شادی در مه ذیحجه ای
رهنمای جملهء مردم توئی
وارث فیض غدیر خم توئی
از خم نام تو عالم جرعه گیر
تو علی هستی و از نسل غدیر
عین و لام و یا یعنی اصل دین
یک کلام یعنی امیرالمؤمنین
بی علی بودن عبادت باطل است
کشتی گم کرده راه ساحل است
ساحل جانم تو هستی یاعلی
شاه و سلطانم تو هستی یاعلی

انتهای پیام/