فرزندان چگونه دروغگویی را از والدین می‌آموزند؟

آرزو گنج فر روان شناس کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: دروغگویی ارثی نیست، بلکه اکتسابی و محیطی است و دلایلی متفاوت موجب بروز آن می‌شود.

وی با بیان اینکه گاهی اوقات دیده می‌شود والدین برای به دست آوردن موقعیتی در حضور کودکان به راحتی دروغ می‌گویند، گفت: مثلا برای اینکه هنگام رفتن به سینما هزینه کمتری بپردازند، سن کودک را به دروغ کمتر اعلام می‌کنند تا پول بلیت ندهند و به راحتی این کار را زرنگی و یک عمل مثبت می‌دانند.

گنج فر ادامه داد:والدین باید به رفتارهای خود دقیق شوند و اگر چنین حرکاتی از آن‌ها سر می‌زند، آن را اصلاح کنند. گاهی اوقات بعضی از والدین حتی بر سر این زرنگی‌ها کودکان را مورد سرزنش و تنبیه هم قرار می‌دهند که چرا زرنگی نکردی و زودتر نرفتی جلو و نان بگیری و یا نگفتی که سن تو کمتر از این است.

وی با بیان اینکه کودکان در سنین پایین فرق بین واقعیت و دروغ را نمی‌دانند، افزود: هنگامی که والدین به شوخی یا جدی حرف‌های غیرواقعی می‌زنند و بزرگنمایی می‌کنند، کودکان نمی‌توانند درست یا نادرست بودن حرف‌های آن‌ها را تشخیص دهند و همه حرف‌های پدر و مادر را راست و جدی می‌پندارند، در نتیجه به این لحن و شیوه عادت می‌کنند و خود نیز سعی می‌کنند تا همان گونه رفتار کنند.

این روان شناس کودک و نوجوان عنوان کرد: کودکان زیر 5 سال بیشتر اوقات برای خشنودی پدر و مادر دروغ می‌گویند، زیرا برای آن‌ها جلب رضایت والدین بسیار مهم است و مثلا زمانی که گلدانی را می‌شکنند به دروغ به مادر می‌گویند که کار من نیست، اما کودکان بزرگتر اغلب اوقات برای فرار از تنبه دروغ می‌گویند.

بیشتر بخوانید: چگونه مهارت‌های اجتماعی را در کودکان بالا ببریم؟ 

وی با اشاره به اینکه گاهی کودکان برای اینکه توجه دیگران را جلب کنند، دروغ می‌گویند، گفت: اگر کودک احساس کند که از این طریق می‌تواند نظر اطرافیانش را به خود جلب کند، ممکن است مرتبا دروغ بگوید.

گنج فر تشریح کرد: عامل دیگری که موجب دروغگویی بچه‌ها می‌شود، فقدان اعتماد به نفس در آنان است، در حالی که کودکانی که دارای حس ارزشمند و اعتماد به نفس بالایی هستند هیچ گاه برای بهتر نشان دادن خود، نیازی را برای دروغ گفتن حس نمی‌کنند.

این روان شناس کودک و نوجوان گفت: گاهی کودکان از ترس اینکه واقعیت را به والدین شان بگویند، دروغ می‌گویند. آن‌ها تصور می‌کنند که چون نتوانسته‌اند خواسته‌ها و انتظارات پدر و مادراشان را برآورده سازند، برای عصبانی نکردن آنان و ناسزا نشنیدن، به دروغگویی پناه می‌برند.

وی با بیان اینکه کودکانی که دروغ می‌گویند بعد از مدتی منزوی می‌شوند، تشریح کرد: اگر کودک در سنین بالاتر نیز همچنان به دروغ گفتن ادامه دهد و والدین هیچ تلاشی در جهت تصحیح رفتار او نکنند، دیگر راست و دروغ برای او تفاوتی نخواهد داشت و هر وقت دلش بخواهد به راحتی دروغ می‌گوید.

گنج فر گفت: هیچ وقت کودکتان را برای راست گفتن تهدید نکنید، هدف این است که کودکان خود تشخیص دهند که باید به راستگویی احترام بگذارند، نه آن که از ترس تهدیدهای والدین راست بگویند.

انتهای پیام/