«وانگ ژوان» رئیس اداره دولتی امور مذهبی، بدون اشاره به یک مذهب خاص یا خطاب قرار دادن واتیکان در نشریه مذکور نوشت چین باید مسئول امور مذهبی خودش باشد. او در این مجله نوشت: «هیچ ارتباطی بین مذاهب کشور ما و مذاهب خارجی وجود ندارد. گروه‌های مذهبی و امور مذهبی ما سلطه نیرو‌های خارجی را نمی‌پذیرند».
روابط سیاسی واتیکان و پکن حدود هفتاد سال پیش به دلیل اختلاف نظر درباره چگونگی انتصاب کشیش‌های چین قطع شد. کاتولیک‌های چین دو دسته اند: برخی از آن‌ها در مجامع زیرزمینی هستند و پاپ را به رسمیت می‌شناسند و گروهی هم پیرو انجمن کاتولیک‌های وطن پرست هستند که تحت کنترل دولت است و با همکاری جوامع کلیسا‌های محلی کشیش‌ها را انتخاب می‌کند.
با اینکه از سرگیری روابط سیاسی بخشی از مذاکرات نیست، اگر روابط کامل برقرار شود کلیسا می‌تواند در یک چهارچوب قانونی بر ۱۲ میلیون کاتولیک چین و گسترش عقاید کاتولیک تمرکز کند. این در حالیست که کلیسا‌های پروتستان در چین به سرعت در حال گسترش هستند. روابط دیپلماتیک واتیکان و تایوان به طور کامل برقرار است.
قانون اساسی چین ادعای حمایت از آزادی عقاید را دارد، اما در حقیقت حزب کمونیست که رسماً آتئیسم است تمام گروه‌های مذهبی را کنترل می‌کند.
انتهای پیام/