پشت پرده زندان‌های مخوف یمنی با شکنجه‌گران اماراتی/ از شکنجه‌های فجیع جنسی تا کباب کردن زندانیان! +تصایر

 به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از زمان آغاز تجاوز نظامی عربستان سعودی علیه یمن به تاریخ ۲۵ مارس ۲۰۱۵ میلادی و اقدام سعودی ها برای مشارکت دادن کشورهای عربی در جنایات خود علیه مردم یمن که منتهی به تشکیل ائتلافی ضد یمنی موسوم به «ائتلاف عربی» شد، نقش و عملکرد «امارات متحده عربی» به عنوان یکی از اعضای این ائتلاف بسیار پر رنگ تر و تاثیر گذارتر از دیگر متجاوزان نشان داد، به حدی که در مواردی حتی گوی سبقت را در جرم و جنایت از سعودی ها نیز می ربود.

همکاری با شبه نظامیان وابسته به «عبد ربه منصور هادی»، رئیس جمهوری فراری یمن، افشای کمک به گروه های تروریستی تکفیری «داعش» و «القاعده»، اجیر کردن مزدوران نظامی وابسته به شرکت بد نام «بلک واتر» و غیره، اگرچه تعجب و شگفتی بسیاری را ایجاد می کرد، غافل از اینکه آنچه در رسانه ها به آن پرداخته شده، در قبال اسرار فاش نشده همچون «قطره ای در برابر دریا» است.

بیشتربخوانید: گزارشی تکان‌دهنده از شکنجه هولناک جوان سعودی در زندان‌های عربستان+ تصاویر

جدیدترین افشاگری های صورت گرفته در این زمینه قضیه «زندان های سری امارات در جنوب یمن» است که در ابتدا مطبوعات آمریکایی پرده از آن برداشتند. رسوایی چنان بزرگ و جنایت آنقدر وحشیانه و غیر انسانی بود که جایی برای کوچک ترین نفی و انکار باقی نمی گذاشت.

** ماجرا از کجا شروع شد

نشریه آمریکایی «آتلانیتک» روز بیست و پنجم ماه ژوئن سال ۲۰۱۷ اقدام به انتشار مقاله ای کرد که نویسنده آن یک وکیل و فعال حقوق بشر آمریکایی به نام «کوری کرایدر» بود.

کرایدر که یکی از مهم ترین فعالیت هایش رصد نقض سیاست های امنیتی ملی آمریکا در شماری از نشریه ها و مطبوعات خارجی بود، در این مقاله به دیدارش با یک شهروند آمریکایی در سال ۲۰۱۰ میلادی اشاره می کند که در زندان اطلاعات سیاسی یمن، به عنوان بدنام ترین و مخوف ترین زندان تاریخ این کشور، در بازداشت بود.

نکته مهم در قضیه این شهروند آمریکایی یمنی الاصل، «بازداشت خودسرانه» وی از سوی یک گروه مسلح یمنی در روز روشن بود و این مصادف با برهه زمانی بود که کرایدر به عنوان وکیل و رئیس مرکز حقوقی «ریپریف» مشغول به کار بود و با تشکیل گروهی از کارشناسان، بخش عمده فعالیت های خود و مرکز ریپریف را بر نقض ها و تجاوزهایی متمرکز کرده بود که به نام «مبارزه با تروریسم» و در پوشش این عنوان انجام می شد، از زندان «گوانتانامو» گرفته تا زندان های «نقاط سیاه یا کور» که زندان های سری آمریکا در کشورهای مختلف جهان بود که در آنها افراد به صورت خودسرانه در بازداشت نگهداری می شدند و شرایط تحمیل شده بر آنها از جمله شکنجه هایی که در معرض آن قرار می گرفتند، خارج از چارچوب های قانونی و حقوق بشری بود.

دریافت مجوز دیدار با این شهروند آمریکایی – یمنی به کرایدر یادآور می شود که سیاست مشکوک «مبارزه با تروریسم» که ابداع کننده آن «جرج بوش پدر»، رئیس جمهوری اسبق آمریکا بود و یکی از اصول سیاست خارجی دوران ریاست جمهوری اش شمرده می شد، در دوران ریاست جمهوری سلفش «باراک اوباما» نه تنها کنار گذاشته نشده، بلکه با قوت اجرا شده و در حال تبدیل شدن به یکی از اساسی ترین و مهم ترین اصول سیاست خارجی آمریکاست.

کرایدر و مرکز تحقیقاتی اش به محض دریافت اطلاعاتی که نشان می داد، یکی از زندان های نقاط کور آمریکا در کشور یمن واقع شده است، به سرعت تحقیقات خود را آغاز کردند تا در همان ابتدای امر دریابند، سرویس های اطلاعاتی و امنیتی این کشور فعالیت گسترده ای در مناطق مختلف یمن دارند و گروه های شبه نظامی محلی به دستور این سرویس و تحت عنوان «عملیات بازداشت نیابتی» اقدام به ربودن، بازداشت، حبس و شکنجه افراد مشخص شده می کنند تا پس از آن این افراد تحت بازجویی طرف های آمریکایی قرار گیرند.

به این ترتیب، در اولین گام برای کرایدر و گروه تحقیقاتی اش آشکار می شود، در پس بازداشت های خودسرانه و گسترده ای که در سال ۲۰۱۰ میلادی پس از عملیات سازمان القاعده شاخه یمن علیه یک فروند هواپیمای شرکت «دترویت» دست به آن زد، سرویس های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا قرار داشتند و فردی که کرایدر با او دیدار کرد، یکی از این قربانیان بود که تصور می شد، در این عملیات دست داشته است.

** دیدار با قربانی

کرایدر درباره دیدارش و گفت و گوهای رد و بدل شده با این شهروند آمریکایی – یمنی که به دلایل امنیتی از ذکر نامش امتناع می کند، چنین می گوید: «در حالی که اشک لحظه ای به وی امان نمی داد، تعریف کرد که چگونه با چشمانی بسته چندین هفته او را به تخت بیمارستان بسته بودند و هر لحظه انتظار مرگش را داشت. پس از آن دو بازپرس آمریکایی بازجویی از وی را آغاز کردند. وقتی از آنها درخواست استفاده از دستشویی و حمام را کرد، او را به سخره گرفته و تاکید کردند، به آنها دستوری در این زمینه داده نشده تا پس از آن بازجویی از وی با همکاری سرویس های اطلاعاتی و امنیتی محلی یمن ادامه یابد».

کرایدر از زبان این قربانی ادامه می دهد: «در تمام طول دوره بازجویی یک بازپرس یمنی کلیدهای خانه ام را کنار گوشم به صدا در می آورد و تاکید می کرد، اگر اعتراف نکنم، همسر و دخترم نیز به سرنوشت من دچار خواهند شد. وقتی به آنچه می خواستند، دست نیافتند، مرا به زندان سری دیگری منتقل کردند. در آنجا زندانبانان آنقدر با باتوم به ساق پاهایش زدند که بارها از شدت ضربات از هوش می رفت».

کرایدر با توضیح اینکه تا آن زمان سرویس های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا به هیچ وکیلی اجازه ورود به زندان سیاسی یمن و دیدار با چنین زندانیانی را نداده بودند و از این حیث او اولین و بسیار خوش شانس بود و شک دارد، پس از او وکیلی پای به آن زندان گذاشته باشد، می گوید: «اطراف زندان مادران، پدران، همسران و کودکانی را دیدم که روزها و شب ها آنجا بودند و به هر ترفندی متوسل می شدند تا خبری از عزیز خود بگیرند».

این دیدار سرآغاز تحقیقات و دیدار با شمار دیگری از قربانیان بازداشت های خودسرانه و سری در یمن بود. اغلب قربانیان، یمنی و غیر آمریکایی بودند و وجه مشترک تمام آنها این بود که خودسرانه و بدون اتهام بازداشت شده و سال ها در زندان متحمل سخت ترین و غیر انسانی ترین شکنجه های شده بودند، بدون اینکه در تمام طول مدت بازداشت که در مواردی به بیش از ۱۰ سال حبس هم می رسید، یک مسئول امنیتی یا مقام سیاسی از زندان های آنها بازدید کرده باشد.

به گفته این وکیل و فعال حقوق بشری آمریکا این سیاست با همان اهداف و روندی که در زمان ریاست جمهوری جرج بوش در یمن دنبال شده بود، در دوران ریاست جمهوری اوباما نیز ادامه می یابد، به نحوی که این باور در یمنی ها شکل گرفته بود که آمریکا خود خواهان تداوم و استمرار این شرایط در یمن است و بیش از هر عامل داخلی یا خارجی به نقض قانون و گسترش و تشدید هرج و مرج در یمن کمک می کند.

**ورود امارات به قضیه

گزارشی که خبرگزاری «آسوشیتد پرس» روز بیست و دوم ماه ژوئن سال ۲۰۱۷ درباره «زندان های سری در یمن» منتشر کرد، پرده جدیدی از این رسوایی بزرگ را به نمایش گذاشت و نشان داد که «امارات» یکی از مهم ترین طرف های دخیل در این پرونده است.

گزارش آسوشیتد پرس تاکید می کرد که کشور امارات متحده به عنوان یکی از طرف های درگیر در جنگ یمن و مورد حمایت آمریکا شبکه ای از «نقاط سیاه یا کور» را در جنوب یمن دایر کرده و شماری از مقامات مسئول در پنتاگون اعتراف کردند که در مناطقی از یمن در پروسه بازجویی از زندانیان یمنی مشارکت داشته و با در اختیار گذاشتن تجربه خود، از جمله سوالات کلیدی و مهمی که طی بازجویی باید مطرح شود، به روند بازپرسی در برخی زندان ها کمک کرده و متحدان اماراتی نیز با ارسال نسخه ای از بازجویی های انجام شده، خواستار تحلیل و بررسی و اعلام نتیجه آنها شده بودند.

کرایدر تاکید می کند: گزارش آسوشیتد پرس گویای همه چیز است و به خوبی نشان می دهد، چه طرف هایی در پرونده بازداشت های خودسرانه و زندان های سری در یمن دخالت دارند و بر این اساس باید در انتظار وقوع فاجعه بزرگ انسانی در یمن باشیم، چون روند همکاری ها نشان می دهد، وضعیت زندان های جدید بسیار بدتر از زندان هایی است که وی از آنها باز دید داشته است.

بر اساس گزارش های خبرگزاری آسوشیتد پرس و سازمان «دیده بان حقوق بشر» شکنجه ها و تعرض هایی که در زندان های سری امارات در یمن رخ می دهد، بیش از هر چیز شبیه اوضاع حاکم در زندان های قرون وسطی است.

این گزارش ها اظهارات شاهدانی را آورده است که اذعان کرده بودند، ۱۵ زندانی و حتی بیشتر را دیده بودند که با دست و پا و چشم های بسته در یک کامیون حمل زباله و در حالی که باز مانده های آشغال و کثافت ها سر تا پای آنها را فرا گرفته و روی هم انباشته شده بودند، از محلی به محل دیگر منتقل می شدند.

به گفته این شاهدان آنها دیده بودند که اماراتی ها چگونه شهروندان بی گناه و اعضای خانواده های اشان از جمله بسیاری از کودکان را ربوده بودند تا زندانیان خود را وادار به اعتراف های مورد نظر طی باز جویی کنند.

هم چنین شماری از این شاهدان به عینه دیده بودند که در بسیاری از این زندان ها بازپرش ها و بازجویان آمریکایی مشغول به کار بودند و از نزدیک شاهد این جنایات و فجایع بودند، بی آن که اقدامی برای مقابله با این وضعیت یا بهبود اندکی از این شرایط وحشتناک به عمل آورند.

چندی پیش نیز مجددا خبرگزاری آسوشیتد پرس در گزارشی، از جزئیاتی تکان دهنده از نقض حقوق بشر در زندان‌هایی که توسط امارات در یمن اداره می‌شود، پرده برداشت.

در این گزارش آمده است که شکنجه در این زندان‌ها تابع برنامه خاصی است به گونه‌ای که در روز شنبه برای ضرب و شتم، روز یکشنبه برای شکنجه، روز دوشنبه تعطیل است و روزهای سه شنبه، چهارشنبه و پنجشنبه نیز همین برنامه از اول تکرار می‌شود تا اینکه روزهای جمعه مخصوص بازداشت انفرادی است.

آسوشیتد پرس به نقل از یک اسیر یمنی در زندان‌های امارات از شیوه‌هایی که زندانیان توسط افسران اماراتی شکنجه می‌شوند، پرده برداشت.

این اسیر یمنی همچنین از شکنجه جنسی در زندان "بیر احمد" در جنوب بندر عدن خبر داد. این در حالی است که افسران اماراتی آزادانه این نقض‌ گسترده حقوق بشر را مرتکب می‌شوند.

بر اساس این گزارش، خشونت جنسی شیوه اصلی افسران اماراتی برای برخورد وحشیانه با زندانیان و گرفتن اعتراف از آن‌ها است.

در یکی از نقاشی‌هایی که از زندان به بیرون درز یافته است،  مرد لختی که زنجیر بر گردن او آویزان است و در معرض شوک الکتریکی قرار دارد، دیده می‌شود.  همچنین در نقاشی دیگری،  یک زندانی روی زمین دراز کشیده و در اطراف او سگ‌ها در حال پارس هستند و تعداد زیادی در شکنجه و عکسبرداری از روند تجاوز جنسی به او نقش دارند.

این زندانی یمنی در ادامه می‌گوید: بدترین چیز برای من این است که هر روز آرزوی مرگ می‌کنم اما به این آرزوی خود نمی‌رسم.

** مهمترین زندان های سری امارات در یمن

گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر از وجود دست کم ۸ زندان سری اماراتی در استان عدن یمن شامل بازداشتگاه خور مکسر، بازداشتگاه نظامی ۲۰ در منطقه «کریتر» شهر عدن و در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری که محل اقامت عبد ربه منصور هادی رئیس جمهوری فراری یمن شمرده می شود، بازداشتگاه نظامی الحزام الأمنی (کمربند امنیتی) در منطقه البریقه، بازداشتگاه بیر أحمد که در یک مزرعه احداث شده، بازداشتگاه نظامی الإنشاءات، بازداشتگاه نظامی واقع در پایگاه پشتیبانی و لجستیک ارتش امارات وابسته به أبو الیمامه فرمانده نیروهای ویژه وابسته به هادی در عدن، بازداشتگاه البریقه در منطقه البریقه و بازداشتگاه الظلمات در شهرک الظلمات واقع در نزدیکی منطقه البریقه پرده بر می دارد.

اما مهمترین زندان های سری امارات که در استان حضرموت کشف شده اند، شامل بازداشتگاه الریان در فرودگاه بین المللی الریان در شهر المکلا، بازداشتگاه بندر الضبة، بازداشتگاه ربوه در استانداری المکلا، بازداشتگاه کاخ ریاست جمهوری، بازداشتگاه  غیل بن یمین، بازداشتگاه به تازگی تاسیس شده جزیرة سقطری می باشد.

این در حالی است که سازمان دیده بان حقوق بشر تاکید می کند، بازداشتگاه های غیر قانونی دیگری نیز در یمن وجود دارند که وابسته به دوایر امنیتی و دستگاه های اطلاعاتی دولت محلی عدن و هادی می باشند، این زندان ها به صورت مستقیم زیر نظر «عیدروس الزبیدی» استاندار سابق عدن و سرهنگ «شلال شائع» مسئول دایره امنیتی عدن اداره می شوند و از جمله این بازداشتگاه ها می توان به بازداشتگاه سالن وضاح در منطقه التواهی، بازداشتگاه تفرجگاه خلیج الفیل، بازداشتگاه منطقه چهارم، بازداشتگاه نظامی ریاست جمهوری مشرف به منطقه سیاحتی العروس، بازداشتگاه منزل سرهنگ شلال شائع، بازداشتگاه پایگاه نظامی الإداریة، بازداشتگاه جبل حدید و بازداشتگاه نظامی ۷ اکتبر اشاره کرد.

در رابطه با این زندان‌ها، «تروسل» سخنگوی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در اظهارات مطبوعاتی اعلام کرد، اسناد و شواهدی در اختیار دارند که نشان می‌دهد نیروهای اماراتی زندانیان یمن را مورد شکنجه و آزار جنسی قرار داده و با آنها بدرفتاری می‌کنند.

تروسل گفت: در این خصوص با دولت امارات مذاکره کرده و از این کشور درخواست کردیم تا اجازه دهد وارد زندان‌های تحت نظر امارات در یمن شویم اما تاکنون اجازه ورود نداده‌اند.

** بستر مناسب برای رشد و نمو افراط گرایی

در این تردید وجود ندارد که چنین زندان هایی و چنین شرایط غیر انسانی سهم بسزایی در ایجاد احساس نفرت و انزجار در میان ساکنان محلی دارد و بستر بسیار مناسبی را برای رشد افکار و اندیشه های افراط گرایانه فراهم می کند.

آمریکا طی عملیات های نظامی اش در منطقه که آن را مبارزه با تروریسم نام نهاده بود، اصرار بسیار داشت، این واقعیت مهم را نادیده بگیرد که قضیه بازداشت های خودسرانه و زندان های سری در یمن نسل اندر نسل و به طور مستمر دشمنانی جدید برای این کشور به وجود می آورد که بارزترین آن ظهور گروه تروریستی تکفیری القاعده در یمن است.

اغلب اعضای القاعده در یمن را افرادی تشکیل می دادند که مدتی را در زندان گوانتانامو و یا نقاط سیاه یا کور در بازداشت به سر می بردند و این موضوعی است که القاعده با دست گذاشتن روی آن در تبلیغات اش از آن به سود خود بهره برداری می کند.

** شرایط بسیار خطرناک و حساس کنونی

عربستان سعودی در حالی تجاوز نظامی علیه یمن را ۲۵ مارس ۲۰۱۵ آغاز کرد که این کشور از سال ۲۰۱۴ شرایط بسیار بد و دشواری را پشت سر می گذاشت. در این شرایط سخت تجاوز نظامی سعودی ها با بارش سنگین انواع و اقسام سلاح های آمریکایی و انگلیسی روی مدارس، بیمارستان ها، تاسیسات زیر بنایی، مراکز خدماتی و دولتی موجب وخامت بیش از پیش اوضاع در یمن و رسیدن آن به مرز بسیار خطرناک شد.

ادامه تجاوز نظامی عربستان و امارات به یمن با محاصره همه جانبه و تمام عیار این کشور و قطع هر نوع کمک امدادی و بشر دوستانه به مردم این کشور و نادیده گرفتن درد و رنج و مصایب وارده به یمن به ویژه از سوی آمریکا همراه بود و این زمینه را برای نفوذ بیش از پیش گروه های تروریستی تکفیری مانند القاعده و داعش در یمن فراهم کرد که بخشی از اعضای آن را زندانیان آزاد شده از زندان های سری تشکیل می دادند.

** اسناد انکار ناپذیر

انتشار گزارش های زندان های سری در یمن با انکار دولت امارات مواجه شد، اما اسناد ارائه شده جایی برای انکار باقی نگذاشته بودند، در این ارتباط سازمان دیده بان حقوق بشر در گزارش خود تاکید می کند، با ۴۹ نفر از زندانیان این نوع زندان ها که ۴ نفر آنها را کودکان تشکیل می دادند، دیدار داشته است.

این افراد در سال گذشته در دو استان عدن و حضرموت ربوده شده و در معرض بازداشت های خودسرانه قرار گرفته بودند. دست کم ۳۸ نفر از این افراد مستقیما توسط گروه های مسلح و شبه نظامی مورد حمایت امارات ربوده شده بودند.

خبرگزاری آسوشیتد پرس نیز اعلام کرد که با ۱۰ نفر از زندانیان سابق این زندان ها و ۲۰ نفر از بستگان افرادی که هم چنان در بازداشت به سر می برند، در جنوب یمن دیدار داشته است.

همچنین تحقیقات این سازمان از وجود دست کم ۱۸ زندان سری در جنوب یمن سخن می گوید که توسط امارات یا شبه نظامیان مزدور یمنی که توسط اماراتی ها آموزش دیده اند، اداره می شوند.  

این زندان ها داخل پایگاه های نظامی، فرودگاه ها، بنادر،  ویلاهای بزرگ و شخصی و حتی کافه های شبانه دایر شده اند و به گفته وکلا و خانواده های این زندانیان تعداد آنها به ۲ هزار نفر می رسد که عدد قابل توجهی از سوی نهادها و سازمان های بین المللی حقوق بشری عنوان شده است.

همچنین براساس آخرین اخبار رسیده در این خصوص گفته شده، امارات برخی از زندانیان این زندان ها را پس از انتشار گزارش های افشا گرانه درباره این زندان ها، به پایگاه نظامی خود در آن سوی دریای سرخ در کشور اریتره منتقل کرد.

زندانیانی که پیش تر در این زندان های به سر می بردند، درباره اماکن نگهداری و شکنجه های که در معرض آن قرار داشتند، چنین می گویند: آنها را با چشمان بسته و در تعداد زیاد در تانکرهای کامیون ها که دیواره های آنها را با فضولات و مدفوع انسان و حیوان پوشانده بودند، برای چندین هفته نگهداری می کردند.

به گفته این افراد، قرار گرفتن در معرض شدیدترین انواع ضرب و شتم از شکنجه های عادی و رایج بود، تجاوز جنسی به زندانیان و بستن آنها با طناب به وسیله ای که زیر آن آتش قرار داشت و می چرخید و زندانی را به اصطلاح کباب می کرد، از دیگر شکنجه های رایج در این زندان هاست.

یکی از این زندانیان که برای ۶ ماه در زندان مخوف الریان در بازداشت به سر می برد، تاکید می کنند که صدای ناله و ضجه زندانیان که تحت شکنجه قرار داشتند، شبانه روز از اتاق های مختلف این زندان شنیده می شد و موجب شده بود، وحشت عجیبی بر زندان حکم فرما شود. همه زندانیان تقریبا مریض بودند و شدت بیماری به حدی بود که برخی از آنها رو به مرگ بودند. هر کس کوچک ترین شکایت و اعتراضی داشت به اتاق شکنجه منتقل می شد.

این قربانی با تاکید بر اینکه شلاق با انواع سیم های برق بخشی از برنامه روزانه زندانیان بود، نقل می کند: یک بار که از راهرو زندان در حال عبور بوده، دیده بوده که زندانبانان در حال وارد کردن دود به داخل یکی از تانکرهای موجود در محوطه زندان بودند که تعدادی زندانی در آن نگهداری می شدند.

به گفته وی قرار گرفتن در معرض گرما و سرمای شدید، واداشتن زندانی به برهنه شدن، شکنجه با برق، تهدید به بازداشت اعضای خانواده از شکنجه های رایج در این زندان ها بود که آدمی را به یاد جهنم می انداخت.

ژنرال «فرج سالم البهسانی»، فرمانده منطقه دوم نظامی یمن در شهر «المکلا» تاکید می کند که آمریکایی ها در حالی که در چند قدمی این جنایات بودند، هیچ اقدامی برای کاستن از درد و رنج زندانیان انجام نمی دادند، آنها پس از ارسال سوالات مهم و کلیدی برای بازجویان، اقدام به ارزیابی و تحلیل بازجویی ها می کردند و نتیجه آنها را برای مسئولان زندان ها ارسال می کردند.

ژنرال البهسانی افشا کرد که آمریکا به دولت محلی در شهر المکلا لیستی از افراد تحت پیگرد این کشور را ارسال کرد که بسیاری از آنها هم اکنون بازداشت و در این زندان ها در حبس هستند، آنچه این نظریه را تایید می کند، مفقود شدن بیش از ۴۰۰ نفر در شهر المکلا و ۱۵۰۰ نفر در عدن پس از ادعای آمریکا و امارات در حمله به مواضع القاعده در این دو منطقه است و به گفته وکلای این افراد، آنها هم چنان در بازداشت به سر می برند.

هم چنین یک افسر یمنی خاطر نشان می کند که به عینه دیده یک گروه شبه نظامی چندین یمنی را به یک ناو اماراتی که در سواحل جنوب یمن لنگر انداخته بود، منتقل کرده و نظامیان اماراتی آنها را به اتاق هایی در زیر کشتی برای بازجویی توسط بازپرسان و روان شناسان آمریکایی و اماراتی منتقل کرده اند.

** تشکیل دو یگان ویژه برای اداره این زندان ها

گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر تاکید می کند، اماراتی ها برای اداره این زندان ها دو یگان ویژه به نام «نیروهای کمربند امنیتی» که اوایل سال گذشته میلادی تشکیل شد و نیروهای آن آمیزه ای از گروه های شبه نظامی سلفی تکفیری و عناصری از جنبش جدایی طلب «حراک جنوبی» یمن و سربازان فراری ارتش این کشور است و هم اکنون قدرتمندترین نیرو در استان عدن شمرده می شود و از امارات دستور می گیرد و تاکنون نقض ها و تعرض های بسیار و بزرگی از سوی آنها در این زندان ها صورت گرفته است. این نیروها به طور عمده در مناطق شرقی یمن، به خصوص در شهرها و مناطق مختلف استان نفت خیز حضرموت که یک سوم مساحت یمن را تشکیل می دهد، فعالیت می کنند.

اما نیروی دوم به نام «نیروهای ویژه الحضرمیه» پس از حمله القاعده طی آوریل گذشته به مواضع ارتش امارات، در شهر عدن تشکیل شد و نیروهای آن را عمدتا نظامیان و افسران سابق و بازنشسته استان های جنوبی یمن تشکیل می دهند و از زمان تشکیل تاکنون علاوه بر اینکه اداره زندان های سری اماراتی ها را بر اساس آموزش هایی که دیده بودند، برعهده داشتند، بلکه اقدام به بازداشت ده ها شهروند یمنی از اهالی جنوب این کشور کرده اند.

تصمیم گیری نهایی در این زندان ها به ویژه وضعیت زندانیان بر عهده افسران ارشد اماراتی بود که مستقیما از ابو ظبی دستور می گرفتند و تمام کادر زندان ها و افسران اماراتی برای عدم شناسایی از نام های مستعار استفاده می کنند.

** نقش انکار ناپذیر آمریکا

به همین دلیل گزارش ها اگرچه از زندان های سری امارات در یمن سخن می گویند، اما نقش اصلی در این قضیه از آن آمریکاست که از امارات و عربستان سعودی در تجاوزشان علیه یمن حمایت می کند و با وجود اطلاع از چنین بازداشتگاه ها و زندان هایی و نقض ها و تعرض هایی که در آنها صورت می گیرد، نه تنها بر آنها سرپوش گذاشته و با سکوت خود، موجب ادامه فعالیت آنها شده، بلکه در جنایات جاری در آنها مشارکت دارد و سهیم است.

منبع: مشرق

انتهای پیام/

زندان‌هایی که مردم عادی را تروریست می‌کنند