آنچنان که بر اساس آمارهای موجود در 10 سال گذشته 42.5 درصد از موارد غرق شدگی به سه استان مازندران، خوزستان و گیلان مربوط می شود. در این مدت یکهزار و 740 نفر در استان مازندران، یکهزار و 670 نفر در استان خوزستان و 940 نفر در استان گیلان بر اثر غرق شدگی جان خود را از دست داده اند.
در همین مدت استان های خراسان جنوبی با 28، قم با 52 و سمنان با 56 مورد، کمترین تلفات غرق شدگی را در مقایسه با دیگر استان ها داشته اند.
طی ده سال گذشته بیشترین تلفات در سال 1387 با یکهزار و 162 فوتی و کمترین آن در سال 1394 با 879 فوتی به ثبت رسیده است. هرچند آمار تلفات غرق شدگی از سال 1393 به بعد به زیر هزار نفر رسیده بود اما این آمار در سال 1396 با رشد 12.4 درصدی نسبت به سال قبل از آن به یکهزار و 26 نفر افزایش یافت و رقم غرق شدگی در کشور دوباره به بالای هزار نفر در سال رسید.
مطابق آمارهای موجود تلفات غرق شدگی از سال 1389 تا 1394 روندی کاهشی در پیش گرفته بود اما از سال 1395 به بعد مجدداً با رشد مواجه شد.
در سال گذشته آمار تلفات غرق شدگی در استان خوزستان رشد 19.3 درصدی داشت و از 135 نفر به 161 نفر رسید. اما در دو استان گیلان و مازندران آمار تلفات غرق شدگی در سال گذشته کاهش یافت. در استان مازندران کاهش 27.4 درصدی و در استان گیلان کاهش 25.7 درصدی تلفات را شاهد بودیم.
از سال 1393 به بعد که تفکیک مکانی تلفات غرق شدگی در آمارهای پزشکی قانونی استخراج و ارزیابی شد، رودخانه ها همواره در صدر آمار تلفات قرار داشتند. طی این سال ها (1393 تا 1396)، سه هزار و 716 نفر بر اثر غرق شدگی جان باخته اند که یکهزار و 10 نفر آن مربوط به رودخانه هاست.
پس از رودخانه ها، دریا (محدوده خارج از طرح) با 690، استخر با 582، کانال با 355، دریاچه مصنوعی و سد با 313 و چاه با 123 مورد، در رتبه های بعدی تلفات غرق شدگی قرار دارند.
همچنین دریاچه های طبیعی 86، دریا (محدوده مجاز) 49 و سایر مکان های آبی 508 نفر از تلفات غرق شدگی این چهار سال را در برمی گیرند.
انتهای پیام/