طعم شیرین مادری با چاشنی خطر/ عوارض سزارین که نباید از آنها غافل باشید

شیرین نیرومنش جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی و فلوشیپ پریناتولوژی (حاملگی‌های پرخطر) در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره انجام عمل سزارین اظهار کرد: سزارین شایع‌ترین عمل جراحی برای زنان است که عوارضی را هم به همراه دارد؛ خونریزی، عفونت و صدمه دیدن اعضای مجاور رحم از جمله عوارض این عمل هستند؛ البته امروزه با پیشرفت‌های علمی صورت گرفته و روش‌های جدید بیهوشی عوارض پس از این عمل به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است.

وی درباره عفونت پس از سزارین بیان کرد: زنانی که مدت طولانی قبل از سزارین دچار پارگی کیسه آب بوده‌اند شیوع عفونت در آنها بیشتر است؛ اگر زنی در هفته سی‌ام بارداری باشد و کیسه آب پاره شود در صورتی که همان موقع پزشک جنین را متولد کند ممکن است بر اثر مشکلات تنفسی جنین از بین برود؛ بنابراین در مواردی که جنین نارس و کیسه آب پاره شده است می‌توان تا هفته33-34  بارداری را با نظارت دقیق و بستری کردن فرد در بیمارستان ادامه داد تا ریه‌های جنین تشکیل و سپس جنین متولد شود.

بیشتر بخوانید: عوارض جبران ناپذیر سزارین که نباید آن‌ها را دست کم بگیرید

این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی افزود: اگر کیسه آب پاره شود احتمال ورود عفونت به داخل حفره رحم و جنین وجود دارد بنابراین افراد برای از بین بردن عفونت باید از دارو‌های آنتی‌بیوتیک استفاده کنند؛ اگر بیشتر از ۲۴ ساعت از پارگی کیسه آب بگذرد و جنین متولد شود احتمال بروز عفونت افزایش پیدا می‌کند.

نیرومنش تأکید کرد: برخی زنان در ماه نهم بارداری (زمانی که حاملگی کامل شده است) دچار پارگی کیسه آب می‌شوند و به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند؛ البته گاهی اوقات این افراد دیربه پزشک مراجعه کرده  و بیشتر از ۲۴ ساعت طول می‌کشد تا نوزاد به دنیا بیاید؛ در برخی مواقع هم به علت پیشرفت نکردن روند زایمان یا درشت بودن جنین پزشک مجبور به انجام عمل سزارین می‌شود در این موارد احتمال بروز عفونت افزایش پیدا می‌کند.

مهم‌ترین علائم عفونت پس از سزارین

وی درباره علائم عفونت پس از سزارین تصریح کرد: تب، لرز، درد و تورم در محل برش سزارین و ترشحات چرکی از رحم از جمله علائم عفونت پس از سزارین هستند بنابراین اگر فردی این علائم را داشت باید در بیمارستان بستری تا علائم حیاتی‌ او کنترل شود؛ در صورتی که در محل برش سزارین لایه‌های زیر پوستی دچار التهاب، قرمزی، ترشحات چرکی، عفونت و آبسه (ورم) شده باشند باید نمونه‌گیری انجام و از آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی برای درمان استفاده شود تا بیمار بهبود پیدا کند.

این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی گفت: از دیگر عوارض پس از سزارین می‌توان به عفونت ادراری اشاره کرد؛ برخی زنان در دوره بارداری دچار عفونت ادراری می‌شوند پس از سزارین هم به علت استفاده از سوند در حین این عمل احتمال عفونت ادراری افزایش پیدا می‌کند؛ خونریزی هم از جمله عوارض پس از سزارین است.

بیشتر بخوانید: عوارض زایمان سزارین که شاید ندانید

نیرومنش اظهار کرد: در عمل سزارین عروق باز و پس از مدتی به طور طبیعی بسته می‌شوند، ولی گاهی اوقات به علت مشکلات در عمل، اختلالات انعقادی مادر یا ابتلای فرد به فشار خون بالا پس از این عمل خونریزی از عروق رحمی، تجمع خون در داخل شکم یا خونریزی لایه‌های زیر پوستی اتفاق می‌افتد که نیاز به مراقبت و کنترل دقیق علائم حیاتی وجود دارد گاهی هم نیاز است تا شخص مجدد تحت عمل قرار بگیرد تا خونریزی کنترل شود؛ در برخی مواقع هم برای کنترل خونریزی‌های خیلی شدید باید رحم خارج شود.

چه کسانی مستعد خونریزی پس از سزارین هستند؟

وی بیان کرد: زنانی که مبتلا به فشار خون، دیابت، چاقی شدید و اختلالات انعقادی هستند در معرض خونریزی قرار دارند؛ خونریزی پس از سزارین تهدید کننده حیات مادر است؛ زنانی که چند قلو باردار هستند، مایع اطراف جنینشان زیاد است یا جنین خیلی درشت (بالای چهار کیلوگرم) دارند احتمال خونریزی در آنها زیاد است.

بیشتر بخوانید: خطر‌های مرگبار تعیین تولد سلیقه‌ای نوزادان با روش سزارین

این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی افزود: در زایمان طبیعی حدود ۵۰۰ سی‌سی خون از دست می‌رود و در عمل سزارین این مقدار به یک لیتر می‌رسد که این مقدار را مادر تحمل می‌کند، ولی در مواردی که فرد چند قلو باردار است؛ مبتلا به فشار خون بوده یا چسبندگی وجود داشته باشد، خونریزی پس از سزارین افزایش پیدا می‌کند.

نیرومنش تأکید کرد: زنان نباید بیشتر از سه بار سزارین کنند، زیرا انجام این عمل بیشتر از سه بار خطر‌هایی را برای مادر به همراه دارد؛ فردی که ۲ بار سزارین کرده است دیگر نمی‌تواند زایمان طبیعی داشته باشد؛ در برخی از کشور‌ها هم اجازه می‌دهند مادرانی که یک بار سزارین کرده‌اند با مراقبت دقیق زایمان طبیعی کنند.

وی درباره چسبندگی جفت به دیواره رحم  تصریح کرد: زنانی که ۲ بار یا بیشتر سزارین کرده‌اند احتمال چسبندگی جفت به دیواره رحم (جفت اکرتا) در آنها وجود دارد؛ جفت رابطی بین رحم و جنین بوده که مسئول خون‌رسانی، تغذیه و رشد جنین است و به طور طبیعی پس از تولد جنین خود به خود از رحم جدا می‌شود، ولی در برخی از زنان که برای بار دوم یا بیشتر سزارین کرده‌اند جفت به دیواره رحم نفوذ پیدا می‌کند و پس از خروج جنین از رحم جدا نمی‌شود که به این عارضه خطرناک چسبندگی جفت به دیواره رحم می‌گویند.

این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی گفت: زنانی که دچار چسبندگی جفت به دیواره رحم هستند باید در مراکز بسیار مجهز با امکانات کافی تحت عمل سزارین قرار بگیرند؛ در این مواقع احتمال  خروج رحم حین عمل وجود دارد.

نیرومنش یادآوری کرد: چسبندگی جفت به داخل دیواره رحم با سونوگرافی تشخیص داده می‌شود؛ همه زنانی که حداقل یک بار سزارین کرده‌اند در بارداری‌های بعدی علاوه بر اینکه در هفته‌های آخر از طریق سونوگرافی رشد و سلامت جنینشان بررسی می‌شود باید از نظر چسبندگی جفت به داخل دیواره رحم هم سونوگرافی داپلر را انجام دهند تا پزشک معالج متوجه شود که آیا  این چسبندگی وجود دارد یا خیر.

انتهای پیام/