به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شب گذشته مسابقه آخر خنداننده شو در مرحله يك چهارم نهايی برگزار شد.
مسابقه بين آيت بی غم شاگرد رامبد جوان و وحيد رحيميان شاگرد فرهاد آئيش بود. شايد خيلی از مخاطبان از همان ابتدا كه قرعه كشی انجام شد به نوعی در انتظار اين استندآپ كمدی بودند. ابتدا آيت بی غم استندآپ خودش را اجرا كرد؛ استندآپی كه بيشتر در فضای سورئال و تخيلی بود. بعد از آن نوبت به وحيد رحيميان رسيد. او استندآپ خود را به شكل وي‍‍ژه ای در حالی كه برنده جايزه بهترين بازيگری اسكار شده بود، آغاز كرد. كار داشت به خوبی پيش می رفت كه ناگهان وحيد متنش را فراموش كرد و گفت ديگر نمی تواند ادامه بدهد.
در حالی كه همه داوران بهت زده بودند، با پيشنهاد فرهاد آئيش و موافقت همه داوران قرار شد او دوباره و بعد از يك تنفس ده دقيقه ای روی صحنه بيايد. اتفاقی كه حمايت همه داوران را در پی داشت. البته رامبد جوان گفت طبق قانون مسابقات هر فرد فقط و فقط يك بار فرصت اجرا دارد؛ اما اگر الان هيئت داوران چنين تصميمی بگيرند می توانيم دوباره فرصتی را برای وحيد رحيميان در نظر بگيريم. اشكان خطيبی هم در ادامه گفت: رامبد من فكر مي كنم وحيد ارزش و استحقاق اين را دارد كه فرصت دوباره ای بهش بدهيم. در نهايت اين اتفاق افتاد و وحيد رحيميان دوباره روی صحنه آمد اما خيلی ها به رامبد جوان برای حمايت نكردن از وحيد رحيميان خرده گرفتند.
در پی اين موضع گيری‌ها احسان كرمی و اشكان خطيبی متنی را در حمايت از رامبد جوان در فضای مجازی منتشر كردند كه در ادامه آن را می خوانيد:
احسان کرمی در این باره نوشت:
از رامبد که حرف میزنم، از که حرف میزنم؟!
از کسى که وقتى مطمئنه کارى درسته حتمن انجامش میده. کسى که اصول کارشو زیر پا نمیذاره. یادمون نره که خندوانه و خنداننده شو برنامه رامبده؛ و موفقیت هر کدوم از بچه‌ها موفقیت رامبد و خندوانه است. به عنوان مجرى خنداننده شو هر روز میبینم که رامبد، اشکان، جناب آئیش و خانم بهرام چطور براى موفقیت همه بچه‌ها و نه فقط هم تیمى‌ها تلاش میکنن و گاهى به شدت فشارهاى عجیبى رو تحمل میکنن. اما قصه رامبد یه کم متفاوته. کنترل و هدایت بچه هاى با استعداد، با هوش، مشتاق، اما آماتور خنداننده کار بى نهایت دشواریه و این مهم در درجه اول به عهده رامبده.
رامبد جوان یک کارگردان جدى و بسیار حرفه اى و از همه مهمتر یک انسان مسئول نسبت به جامعه و مردمشه.
میدونم که دوست نداره اینا رو بنویسم. منتها مسئله اینه که منم مثل خودش وقتى فکر میکنم کارى درسته حتمن انجامش میدم!
خوشحالم که در سه سال گذشته تنها برنامه اى که اجراشو پذیرفتم خنداننده شو بوده
اشكان خطيبی هم نوشت:
همه از برادری ما خبر دارید اما این نوشته فارغ از رابطه ی قلبی من و رامبده.
فقط خواستم یادآوری کنم که اگر امروز میتونیم درباره ی پدیده های نوظهور مدیوم نمایشی نوپا در ایران به نام استندآپ ، حرف بزنیم یا نظریه پردازی کنیم به دلیل زحمات شبانه روزی مردی است که به حداقل ها و کلیشه ها راضی نمی شه و از جان و روان و سرمایه و زندگی ش هزینه می کنه تا در پایان به راه رفته ش افتخار کنه چون خوب میدونه که:
«مرده آ ن است که نامش به نکویی نبرند»
عشق و دل نگرانی رامبد رو تمام ۵۰ کمدینی که در ۲ دوره ی خنداننده شو شرکت کردند با تمام وجود لمس کردند.
وقتی پای استعدادها و جوانان وسط باشه تمام اعتبارش رو یکجا و بی اغماض خرج می کنه.
عشق و دیوانگی مثل اکسیژن و آب براش حیاتیه پس...
عشق تون رو از کسی که همه ی عشق ش رو برای شما خرج کرده هیچ وقت دریغ نکنید.
پ ن: هنوز نمی فهمم که تعریف از شاگردش و متنی که خودش نوشته و اون همه براش زحمت کشیده چه ایرادی داره،همه مون از شاگردامون بعد از اجراهاشون‌تعریف میکنیم؟
پ ن ۲: هیچ علاقه ای به حضور در سری دوم خنداننده شو به عنوان مربی نداشت و فقط به اصرار من قبول کرد چرا که معتقدم بهترین و پرایده ترین مربی میتونه باشه و هست.
برادر عزیز و با نمکم ، وحید مشکلات دیگری داره که کمکش میکنیم به مرور بهشون فایق بیاد.
پ ن: من کوچک تر همه تونم
انتهای پيام/