در یادداشت رایس آمده است: ما باید از کانادا متحد خود در ناتو و همسایه جدایی‌ناپذیر خود که بیانیه وزیر امور خارجه آن نه تند و نه غیر منطقی بود، دفاع کنیم و به سعودی‌ها بفهمانیم که اگر آن‌ها با کانادا بر سر این مسئله اختلاف نظر دارند پس با ما هم مشکل دارند.
با این همه در کمال شگفتی هدر نائورت، سخنگوی وزارت امور خارجه، در واکنشی بسیار ضعیف و ملایم این اظهارات را بیان داشته است: ما در خصوص مسئله حقوق بشر به طور منظم با دولت عربستان سعودی در حال مذاکره هستیم. ما این موضوع خاص درباره کانادا را با دولت سعودی مطرح کرده‌ایم. آن‌ها هم مانند کانادا دوست و شریک ما هستند و دو طرف باید به شیوه‌ای دیپلماتیک این مسئله را میان خود حل کنند و ما نمی‌توانیم به جای آن‌ها این کار را انجام دهیم.
این اظهارات به معنای خودداری از انتقاد از نقض حقوق بشر و عقب‌نشینی از «رهبری اخلاقی آمریکا» در جهان بود. این نشانی از رویکرد دولت ترامپ در خصوص نقض حقوق بشر به شمار می‌رود به ویژه هنگامی که یک کشور دوست خودکامه و ناقض حقوق بشر مرتکب چنین کاری شود. در این مورد دولت ترامپ کانادا را به حال خود رها و این پیام را به عربستان سعودی و دیگران منتقل کرد که می‌توانند بدون یک کلمه ابراز نگرانی یا محکومیت از سوی واشنگتن به اقدامات سرکوبگرانه خود ادامه دهند.
در ادامه این یادداشت آمده است: این موضع ترامپ به مثابه چراغ سفیدی است که واشنگتن به محمد بن سلمان، ولیعهد ۳۲ ساله سعودی، داده است تا در قبال طیف گسترده‌ای از مسائل مصونیت داشته باشد. اقدامات نمایشی ولیعهد سعودی در صدور اجازه رانندگی به زنان یا برگزاری کنسرت و نمایش فیلم‌های خارجی در واقع سرپوشی است بر یک رشته سیاست‌های سیاه داخلی و خارجی که ولیعهد سعودی به زیان منافع آمریکا در پیش گرفته است. وی سرسختانه فعالان را سرکوب کرده و اعضای خاندان دربار و برخی از تجار و بازرگانان سعودی را به بهانه فساد بدون محاکمه بازداشت کرده بود. وی همچنین برای مدتی نخست وزیر لبنان را به گروگان گرفت. وی با همدستی امارات متحده عربی جنگی بی وقفه خانمان‌سوز را علیه حوثی‌ها (جنبش انصارالله) در یمن به راه انداخته است و از حمایت‌های لجستیکی و تسلیحاتی که برخی از آن‌ها را از دولت اوباما دریافت کرده بود، غیرنظامیان یمنی را بی‌ملاحظه بمباران می‌کند و حتی اخیرا گفته شده با جنگجویان القاعده در یمن همکاری می‌کند و انتقال کمک‌های مورد نیاز را به مردم این کشور با مانع روبرو کرده است.
عربستان سعودی بیش از یکسال است که کشور همسایه قطر را تحت محاصره در آورده و هم اکنون در حال حفر کانالی است تا این کشور را به رغم حضور ده هزار نظامی آمریکایی در قطر به یک جزیره تبدیل کند. از همه خطرناک‌تر ولیعهد جوان سعودی و متحدان منطقه‌ای آن از دولت ترامپ خواستند تا از توافق هسته‌ای ایران خارج شود و تحریم‌ها را علیه تهران بازگرداند.
به عبارت دیگر آمریکا در قالب مشارکت جدید بی‌قید و شرط خود با عربستان سعودی به جای هدایت ریاض، پیرو سیاست‌های آن شده است. ما به طور پیوسته در برابر اقدامات ولیعهد سعودی سر تسلیم فرو می‌آوریم و به دلایلی که هنوز مشخص نیست دونالد ترامپ به ولیعهد عربستان که احتمالا تا چند دهه پادشاه این کشور خواهد بود، این علامت را می‌دهد که آمریکا کاملا در خدمت پیشبرد اهداف و سیاست‌های وی است.
در انتهای این مطلب آمده است: مدافعان این سیاست خارجی دولت ترامپ در بهبود روابط آمریکا با عربستان سعودی و برخی کشور‌های منطقه خلیج (فارس) و اسرائیل، تلاش می‌کنند تا آن را با سیاست خارجی دولت اوباما در مقام مقایسه و در تضاد نشان دهند. البته جای تعجبی ندارد که این کشور‌ها عاشق ترامپ باشند، زیرا آمریکا درست بر خلاف دوران اوباما، در برابر هر آنچه آن‌ها انجام می‌دهند سکوت اختیار کرده است و لب از لب نمی‌گشاید.
انتهای پیام/