در سال ۱۹۰۸، موفق به دریافت مدرک کارشناسی خود در رشته "باکتریولوژی" شد.
سپس به عنوان پزشک نظامی در جنگ جهانی اول زخم‌های عفونی را مورد مطالعه قرار داد و متوجه شد که اغلب مواد ضدعفونی‌کننده خیلی بیش از آنکه میکروب‌ها را از پای درآورند، سلول‌های بدن را از بین می‌برند. به این ترتیب فلمینگ به ضرورت وجود ماده‌ای که بتواند بدون آسیب زدن به سلول‌های سالم، باکتری‌ها را نابود کند، پی برد.
پس از جنگ، فلمینگ به بیمارستان "سنت مری" بازگشت و به کار تحقیق خود مشغول شد. در سال ۱۹۲۲ میلادی، ماده‌ای را کشف کرد که آن را "لیزوزیم" نامید.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/