حامدی درباره مهمترین مشکلی که موجب توقف انتشار نشریه تندیس شده است، به خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: ستون اصلی اقتصاد مجلات بر پایه آگهی‌هاست. وقتی آگهی‌ها از مجلات گرفته و در فضای مجازی منتشر می شوند ناخودآگاه این چرخه با مشکل روبرو می شود.
وی افزود: مخاطب زیاد در نمایشگاه های هنری از نظر یک گالری دار موفقیت محسوب می شود؛ اما این گالری ها باید تبدیل به یک دانشگاه خوب برای هنرمندان شوند. باید منتقدی باشد که جریانات تجسمی را نقد کند. متاسفانه در جامعه امروزی اسیر یک نوع خودخواهی هستیم و وزارت فرهنگ و ارشاد به این چرخه معیوب فکر نمی کند.
حامدی ادامه داد: در حال حاضر مهمترین نکته این است که نبود تندیس به نفع هیچکس نیست. شاید عده ای بگویند امروزه حراج ها یک اتفاق خوب در حوزه تجسمی به شمار می روند؛ اما به هرحال این حراج ها هم نیاز به نقد دارد تا شکوفایی آنها بیشتر شود.
مدیر مسئول نشریه تندیس، ضمن اشاره به ثبت و ضبط اسناد در مجلات کاغذی اظهار داشت: یکی از محسنات مجلات کاغذی این است که مطالب را نگهداری می کند و این اسناد در تاریخ خواهند ماند. امروزه که نقدها در فضای مجازی منتشر می شوند تضمینی برای ماندگاری آنها وجود ندارد؛ اما اگر مجله ای باشد که این مطالب را چاپ کند، ردپای هنرمندان و منتقدان در تاریخ هنر ماندگار خواهد شد.
وی در پاسخ به اینکه مسئولان وزارت ارشاد چه کمکی برای احیای مجله تندیس داشته‌اند، گفت: مشکل تندیس جزئی از مشکلات کلی جامعه است. مسئولان معاونت هنری می گویند مشکل شما مطبوعاتی است و معاونت مطبوعاتی هم می گوید یارانه کاغذ را داده ایم و کمک دیگری از دستمان بر نمی آید. مشکلات مجله به قدری زیاد است که یارانه کاغذ تنها بخشی از کار است.
حامدی تصریح کرد: معاونت هنری باید دقت کند که دانشکده هنرهای زیبا بدون تندیس بازدهی ندارد؛ یعنی در تمامی بی‌نال‌هایی که برگزار می شود، سهم مجله تندیس یک آگهی نیست؟ در فراخوان‌های جشنواره ها جای مجله تندیس کجاست؟ شاید تعداد کلیه مجله های تخصصی در حوزه تجسمی در کل کشور 10 نشریه باشد، این تعداد محدود هم متوقف شود کسی نمی داند چه بلایی بر سر حوزه تجسمی خواهد آمد؛ به هر حال حامیان اصلی تندیس همواره هنرمندان بوده اند، منتظریم تا ببینیم هنرمندان چه اقدام هایی می توانند برای احیای مجدد تندیس انجام دهند.
انتهای پیام/