جوری رفتار نکنید که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده
اینکه وانمود کنید هیچ دعوایی بینتان نبوده کار عاقلانهای نیست. درست مثل این است که اتاقی را جارو کنید و آشغالها را زیر فرش مخفی کنید. مهم این است که تلاش کنید ارتباط دوبارهی خوبی با همسرتان برقرار کنید، کلید موفقیت همین است. با همسرتان در مورد چیزهایی که از مشاجرهتان یاد گرفتهاید حرف بزنید؛ این کار کمک میکند آسیبهایی که حین دعوا به شما وارد شده ترمیم شود.
اشتباه نکنید؛ همیشه بعد از هر جر و بحثی آسیبهایی به جا میماند. اگر اجازه ندهید همسرتان بداند چیزی که درموردش بگومگو کردهاید آزارتان داده، خشمتان در آینده چند برابر شده و ممکن است ناگهان منفجر شوید! چیزی که در موردش بحث کردهاید باید حل شود. فراموش نکنید؛ اگر بحث شما نیاز دارد که بعدا پیگیری شود حتما با هم زمان مناسبی را برایش در نظر بگیرید، اگر هم فکر میکنید آنقدر مهم نیست که ادامه پیدا کند، باز هم باید هر دوی شما موافق باشید.
در مورد دعوایتان به دیگران چیزی نگویید و در شبکههای اجتماعی آن را جار نزنید
این طبیعی است که بخواهیم خانواده، دوستان و یا هر کس دیگری که به حرفهای ما گوش میدهد احساس ما را تائید کنند، اما دعوای زن و شوهری چیزی است که باید خصوصی بماند. اگر به اعتمادی که همسرتان به شما دارد ضربه بزنید هر دوی شما آسیب میبینید. اگر ماجرایی را به بیرون از چهاردیواری خانهتان ببرید دیگر نمیتوانید آن را برگردانید! دیگران هم رابطهی شما را قضاوت خواهند کرد و این هیچ کمکی به حل مشکلاتتان نمیکند. آنها فقط چیزهایی را میدانند که شما گفتهاید و برای همین سختتر میتوانند جور دیگری ببینند و قضاوت کنند. دعواها و اختلافهایتان را پیش خودتان نگه دارید. آیا واقعا نیاز دارید درموردش با کسی حرف بزنید؟ پس کسی را انتخاب کنید که کاملا به او اطمینان دارید و میتواند توصیههای منطقی و صادقانه به شما بکند.
نگذارید مشکلتان مدت زیادی حل نشده بماند
اختلافهای شما دو نفر هر چه بیشتر حل نشده بماند، احساس خشم و نارضایتیتان بیشتر خواهد شد. خشم ِ حل نشده و احساس آزردگی ِ التیام پیدا نکرده میتواند رشد کند و بعدها کنترل بحثهایتان را دشوارتر کند، استرستان بیشتر شده و سلامت رابطه به خطر خواهد افتاد.
ضمنا با گذشت زمان، به یادآوری آنچه که گذشته نیز سخت میشود و ممکن است دیگر به راحتی نتوانید روی فاکتورهای اصلی اختلافتان توافق کنید. پس بعد از دعوا بعد از اینکه خونسردیتان را به دست آوردید، موضوع را به میان بکشید و روی آن کار کنید. این وقفه خصوصا برای مردها مفید است، چون یک مرد وقتی که کمی استراحت میکند مغزش برای مدتی از آن موقعیت رها میشود. سپس میتواند با ذهنی بازتر و احساسی گرمتر به موقعیت برگردد و نگاه منطقیتری به آنچه روی داده داشته باشد و راه حل را همراه با همسرش پیدا کند.
یکدنده نباشید و عذرخواهی همسرتان را بپذیرید
عصبانیت را در دلتان نگه ندارید و همسرتان را ببخشید. اگر او صمیمانه و صادقانه از شما عذرخواهی کرد آن را بپذیرید تا احساسات منفی بیشتر از حد لازم باقی نمانند. بخشش یک رفتار بسیار خوب برای یک رابطهی بلند مدت است. این را قبول کنید که هیچکس کامل نیست و اگر شما هنوز هم عصبانی و دلخورید، لجبازی شما و رد عذرخواهی تنها شرایط را بدتر کرده و مشکلات عمیقتری ایجاد میکند. رابطهی زناشویی، بُرد و باخت ندارد و هردوی شما در یک جبهه هستید.
بعدها دوباره این دعواها را پیش نکشید
اگر زوجها مدام دعواهایی که داشتهاند را یادآوری کنند، ناراحتی و اختلاف هرگز پایان نیافته و زمانی برای عشق ورزیدن باقی نمیماند. ضمنا اگر اختلافی واقعا حل شده باشد پس چرا باید دوباره بحث آن را پیش بکشید؟ یادآوری مداوم اختلافهای گذشته، رفتاری مهربانانه نیست و رابطه را خراب میکند. اجازه ندهید روزهای و لحظههایتان گرفتار این چرخهی معیوب شوند. با پیش کشیدن دعواهای قدیمی تنها کاری که میکنید این است که جنگ را دوباره شروع میکنید و به همسرتان هم نشان میدهید که حل اختلافهای پیشین هیچ ارزشی نداشتهاند. پس یادتان باشد با طرح مجدد دعواهای گذشته، دعوای جدیدی را شروع خواهید کرد.
برای دعوایتان بهانه نتراشید
استرس، گرمازدگی، ترافیک و ...، چیزهایی نیستند که بتوانید دعوا و جر و بحثهایتان را گردنشان بیندازید. اگر برای عذر خواهیتان از کلمات «اما» و «ولی» استفاده کنید دیگر عذرخواهی نیست. اگر بابت اتفاقی که در محل کارتان افتاده ناراحت و عصبانی هستید بگذارید همسرتان را هم این را بداند نه اینکه از آن به عنوان بهانهای برای دعوا استفاده کنید. معمولا آدمهایی اهل بهانه تراشی هستند که مسئولین پذیر نیستند. پس درمورد علت بگومگوهایتان روراست باشید تا بهتر هم به راه حل برسید.
نگویید که منظوری نداشتهاید
حرفی که زدهاید و همسرتان را ناراحت کرده، دیگر زده شده؛ چه منظوری داشتهاید و چه نه. پس اینکه بگویید منظوری نداشتهاید نه تنها احمقانه است بلکه میتواند همسرتان را عصبانی کند و اتفاقا نشان میدهد که خوب هم منظور داشتهاید و این اصلا راه منصفانهای برای بحث و دعوا کردن نیست. ضمنا اگر بگویید منظوری نداشتهاید یعنی آن را حل نمیکنید و ممکن است در آینده دوباره پیش بیاید. این را درک کنید که کلمات شما این قدرت را دارند که طرف مقابل را برنجانند.
روی علت دعوا خیلی متمرکز نشوید
به جای اینکه ماجرای روی داده را در سرتان مدام مرور کنید، انرژیتان را برای پیدا کردن راه حل صرف کنید. کند و کاو مشکلات و علتهای پنهان شاید موقتا تسکینتان بدهند اما اگر رهایشان نکنید ممکن است پیچیدهتر شوند. اگر مثلا به این نتیجه رسیدید که همسرتان تازگیها فراموشکار شده با او حرف بزنید و راه حل ارائه بدهید: من متوجه شدم وقتی از تو میخواهم در راه برگشت به خانه چیزهایی بخری، تو فراموش میکنی، من چکار میتوانم بکنم که به تو یادآوری کنم چه چیزهایی باید بخری تا تو فراموش نکنی؟ همسرتان را قضاوت نکنید، حمایتش کنید.
بعد از دعوا قهر نکنید
این خوب است که بعد از دعوا مدتی در سکوت و آرامش باشید. اما نادیده گرفتن همسرتان و قهر کردن فقط آزردگی و خشم را بیشتر میکند و او احساس میکند میخواهید تنبیهش کنید. قهر کردن یا نادیده گرفتن طرف مقابل نوعی سوء استفادهی عاطفی است که بیاحترامی، خوار و خفیف کردن و دغل کاری نیز محسوب میشود. شما میتوانید به خودتان فرصتی بدهید تا آرامش و خونسردیتان را به دست بیاورید اما همزمان میتوانید با همسرتان با احترام و نیکی نیز رفتار کنید. به او توضیح دهید که به زمانی برای آرام شدن نیاز دارید تا بتوانید منطقیتر فکر و گفتگو کنید.
بابت دعوایی که داشتهاید خودتان را سرزنش نکنید
لازم نیست خودتان را سرزنش کنید؛ چون اعتماد بنفستان و احترامی که برای خود قائلید لطمه خواهد خورد. دو نفر لزوما قرار نیست مثل هم باشند، بلکه مهم این است که هر دوی شما با کشف چیزهایی که برای طرف مقابل مهم است به هم نزدیکتر شوید. جر و بحث و اختلاف در بهترین رابطهها هم پیش میآید و سرزنش خودتان فایدهای ندارد و وقتتان را هدر میدهد. بگومگو کردن خوب است و نشان میدهد به رابطهتان اهمیت میدهید. در واقع اگر عاقل باشید میتوانید از بحثهایتان برای نزدیکتر شدن به هم استفاده کنید.
از کلمات آزاردهنده استفاده نکنید
وقتی با همسرتان به گفتگو مینشینید تا اختلافتان را بررسی و حل کنید از کلمات و عبارتهای نامناسب برای خطاب کردن او استفاده نکنید و او را نرنجانید. بهتر است جملههایی که استفاده میکنید ساده و قابل فهم باشد، مثلا میتوانید بگویید: وقتی به خانه برمیگردی و به من بیاعتنایی میکنی، من احساس تنهایی میکنم.
منبع: برترینها
انتهای پیام/