بهترین لحظه‌های زندگی ما آدم‌ها همیشه با دوربین های عکاسی ثبت و ماندگار می‌شود، این لحظه‌ها می تواند هیجان باشد یا شادی. عکس معمولا توقف بهترین لحظه زندگی در زمان است.
بهترین لحظه زندگی می تواند مکانی باشد که کیلومتر‌ها برای زیارتش مسیر طی می شود.
در زمان‌های قدیم هرکسی دوربین عکاسی نداشت، دوربین عکاسی را عکاس خانه‌های اطراف حرم داشتند وچون با حرم فاصله داشت مردم با پرده‌ی نقاشی شده‌ی گنبد و بارگاه عکس می گرفتند.
«عکس می‌گیریم، عکس حرم و بارگاه»، خانوم عکس بگیرم، آقا عکس حرم، این جمله را زائران امام رضا (ع) وقتی به سفر مشهد می‌آیند، بارها و بارها از عکاسان دور حرمی بسیار شنیدند، کلماتی که با آن لهجه ناب مشهدی به گونه‌ای جذاب ادا می‌شود که افراد را ترغیب می‌کند به عکس گرفتن، آن هم عکس یادگاری که با حرم مطهر امام رضا (ع) به‌صورت دست‌جمعی با لباس‌هایی محلی از هر آداب و رسوم و سنن کشور گرفته می شود.
قاب عکس‌هایی که در بیشتر خانه‌های امروز یافت می‌شود و نمادی از اعتقاد آدم‌ها به عکس زیارتی را نشان می‌دهد، عکس‌هایی که کلی خاطره و یادگاری برایمان رقم زده و جای خالی خیلی‌ها که کنارمان نیستند را برایمان زنده می‌کند.
گفته می شود اولین عکس را "آقا رضا عکاس باشی" و "منوچهر خان" از ناصرالدین شاه قاجار که به همراه گروهی به مشهد آمده بود از نمای بیرونی حرم ثبت کرده اند.
پیشرفت تکنولوژی محدودیت ها را کم کرد، کم کم مردم دوربین دار شدند و خودشان زیارت را در جوار آقا با تلفن‌های همراه و دوربین‌های عکاسی شخصی ثبت می کنند.
اما همچنان عکس زیارت جزو علایق مردم است با این تفاوت که دیگر از آن پرده‌های قدیمی خبری نیست و تکنولوژی فتوشاپ نقش اصلی را ایفا می کند.
از گذشته تا به امروز، یک مفهوم مشترک به صورت ثابت بین مردم باقی مانده و آن هم ارادت به امام رضا (ع) و اهل بیت است.
عکس حرم یادآورخاطرات شیرین زندگی
عکس حرم برای خیلی از زائران یادآور خاطرات شیرین زندگیشان است این حرف را مردی می گفت که حالا چندین سال از زندگی مشترکش می گذشت و عکس حرم برایش تداعی کننده خاطرات بود، او گفت: بعد از عروسی بود که آمدیم و از آن موقع هر وقت به عکس نگاه می کنیم، همه اتفاقات خوش آن روز‌ها برایمان تداعی می‌شود.
مرتضی لطفی، عکاس و پژوهشگر می گوید: نقطه عطف عکاسی در مشهد را می‌توانیم نوعی عکس به نام عکس زیارتی با اصطلاح رایجش در محل (عکس حرم بارگاهی) بگوییم.
شادی فر، عکاسی کهنه کاری بود که تجربه زیادی داشت و نظرش در رابطه با
زائران قابل تأمل وی می گوید: زائران دست هایشان را روی سینه به نشانه احترام می گذارد و این حالت یک حالت احترام با یک تقدس خاص است.
عکس زیارت با قدمتی بیش از 90 سال
یکی دیگر ار عکاسان که در این زمینه کار کرده با اشاره به اینکه عکس زیارتی بیش از 90 سال قدمت دارد گفت: عکس‌هایی که در قدیم زائران از حرم بارگاه گرفته می شد سیاه و سفید چاپ بود و بعد آن عکس را به صورت دستی با آبرنگ، رنگ می‌کردیم و تحویل زائران می‌دادیم.
از زمانی که اولین دوربین عکاسی وارد ایران شد تا الان که تکنولوژی پیشرفت کرده ،ولی خیلی‌ها دوست دارند عکس را به همان صورت قدیمی داشته باشند،اما همچنان عکس زیارت بخش مهمی از تاریخ وفرهنگ ایران راتشکیل می‌دهد.
انتهای پیام//ه.ج
گزارشگر هلیا جنگی