به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ یکی از شاخه‌های جدید در علم پزشکی که برای تشخیص و درمان بیماری‌ها می‌تواند در آینده مورد استفاده قرار بگیرد بیورزونانس (biorezonance) است.
هر چند این دانش جدید به مطالعه و آزمایش‌های بیشتری نیاز دارد تا تمامی استاندارد‌های مورد نظر سازمان‌های جهانی درحوزه بهداشت را به دست آورد.
این شاخه جدید از علم پزشکی اکنون به وسیله پزشکان و محققان فراوانی در کشور‌های مختلف دنیا مورد پژوهش قرارگرفته است.
از فناوری بیورزوناس کارشناسان برای تشخیص و درمان بیماری هایی چون تب یونجه، افسردگی، آلرژی، مشکل‌های گوارشی و بیماری‌های پوستی استفاده می‌کنند.
انسان‌ها به طور روزانه با تعداد زیادی عامل‌های استرس زا و پاتوژن‌های خطرناک مواجه هستند؛ برخی از پاتوژن‌ها به درمان‌های رایج با آنتی بیوتیک‌ها مقاوم هستند که سبب می‌شود افراد دچار تشدید بیماری و مشکل‌های ناشی از آن شوند.
کارشناسان در رشته بیورزوناس می‌کوشند تا بیماران را با روشی متفاوت از درمان‌های رایج به ویژه دارو درمانی بهبود ببخشند.
متخصصان در نظر دارند با پژوهش روی این شیوه تشخیصی به درمان بیماری سرطان درمبتلایان بپردازند؛ بیورزونانس نوعی شیوه درمانی غیر تهاجمی و ملایم برای تمامی رده‌های سنی است که از قوانین فیزیک مولکولی برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کند تا بیماران هرچه کمتر از دارو‌های شیمیایی استفاده کنند.
این شیوه درمانی سبب بهبود و درمان صد درصد بیمار‌ها نمی‌شود، اما می‌تواند میزان سموم انباشتی دربدن یا سطح استرس فرد را کاهش دهد و به این ترتیب با تقویت سیستم ایمنی بدن، توانایی مقابله با عامل‌های بیماری زا به شکل طبیعی به دست می‌آید.
بیورزونانس اولیه بار در دهه ۱۹۷۰ به وسیله دکتر فرانتز مورل (Franz Morell) متخصص آلمانی که در زمینه هومیوپاتی تحقیق می‌کرد ابداع شده است.
مورل بر پایه شیوه درمانی هومیوپاتی (homeopathy) به این ایده فکر کرد که آیا امکان دارد از نوعی هومیوپاتی الکترونیکی با استفاده از سیگنال‌های الکترومغناطیسی دریافتی از بدن بیمار برای درمان استفاده کرد.
در هومیوپاتی اساس درمان‌ها بر پایه آب است و بیشتر دارو‌ها در آب رقیق می‌شوند؛ به طورکلی ۷۰ درصد از بدن انسان را آب تشکیل می‌دهد و کارشناسان اعتقاد دارند که سلول‌های بدن دارای حافظه هستند و می‌توان با تحریک الکترونیکی آنها بیماری‌ها را کنترل و علامت آنها را کاهش داد.
در سال ۱۹۷۷ دکتر مورل با همکاری دکتر لودگر مرسمن (Ludger Mersmann) متخصص زیست فیزیک، نوعی فیلتر برای جداسازی سیگنال‌های الکترومغناطیسی سالم و ناسالم از بدن ایجاد کرد همچنین نوعی دستگاه ساخته شد و روش درمانی به نام MORA به این ترتیب ابداع شد.
دستگاه به وسیله الکترود امواج الکترومغناطیس را از روی پوست بدن بیمار دریافت و آن را اصلاح و دومرتبه به پوست باز می‌گرداند.
سازندگان آن اعتقاد داشتند به این ترتیب امواج سلولی بیماری زا از بدن فرد دور می‌شود و بیماری او درمان می‌شود؛ به تدریج دستگاه‌های جدیدتری درطول سال‌های اخیر ساخته شد و اصطلاح بیورزونانس تراپی برای این تکنیک درمانی شناخته شد.
کارشناسان هنوز درحال تحقیق روی کارایی این روش درمانی هستند هرچند که استفاده از آن برای برطرف کردن برخی بیماری ها، چون افسردگی در کشورهایی مانند اتریش، هلند، سوئیس و انگلستان شایع است.
محققان اعتقاد دارند از بیورزونانس نمی‌توان برای درمان بیماری‌ها استفاده کرد، اما می‌توان از آن، چون نوعی مکمل درمانی بهره برد.
افراد مبتلا به بیماری‌های سخت درمان، چون سرطان باید از روش‌های علمی استاندارد برای درمان بیماری خود استفاده کنند؛ علم بیورزونانس هنوز راه طولانی برای پیشرفت و قرار گرفتن در دسته روش‌های درمانی استاندارد و ایمن درپیش روی دارد.
علم فیزیک کوآنتوم نشان می‌دهد که تمامی ذرات ماده از ویژگی هایی چون موج و ذره برخوردارند؛ به این معنی که تمامی جانداران دارای سلول‌ها و امواج الکترومغناطیس هستند همچنین ویروس ها، باکتری ها، گرده گیاهان، سموم و مواردی از این دست نیز امواج الکترومغناطیس از خود منتشر می‌کنند.
بسته به ماهیت آنها، تمامی مواد دارای طول موج خاص خود یا فرکانسی با ویژگی‌های منحصربه فرد هستند.
در بیورزونانس، این الگوی فرکانسی به وسیله دستگاه مخصوص شناسایی می‌شود؛ در بیورزونانس این فرضیه وجود دارد که سلول‌ها با همدیگر به وسیله پرتو فوتون (فِلاش نوری) در فرکانس‌های خاصی در ارتباط هستند و نوعی رزونانس (لرزش) بین آنها وجود دارد.
در شیوه تشخیصی بیو رزونانس، دستگاه با اتصال الکترود‌های مغناطیسی روی پوست یا از روی لباس نازک می‌تواند فرکانس ارتباطی بین سلول‌های بدن را شناسایی کند؛ آنگاه امواج را به دو بخش هماهنگ (سالم) و ناسازگار (ناسالم) تقسیم می‌کند.
در نهایت دستگاه امواج سالم را افزایش داده و به بدن برای تقویت عملکرد سلول‌ها کمک می کند درحالی که امواج ناسالم به وسیله یک آینه الکترونیکی شناسایی و از ورود آنها به بدن جلوگیری می‌شود.
جلسه‌های درمانی با استفاده از این شیوه حدود یک ساعت به طول می‌انجامد؛ برخی افراد که برای سم زدایی از این شیوه استفاده می‌کنند امکان دارد پس از طی جلسه درمانی دچار مشکل هایی چون سردرد، حالت تهوع یا خستگی شوند که نیاز به نوشیدن میزان کافی آب و استراحت دارند.
کارشناسان تاکنون عارضه جانبی جدی برای داوطلبان شیوه درمانی بیو رزونانس پیدا نکرده اند، اما این تنها درمان مکمل و کمک کننده به بهبود درمان است هرچند برای درمان از شیوه‌های استاندارد در وهله اول باید استفاده کرد.
دستگاه‌های زیادی تاکنون برای شیوه درمانی بیورزونانس ابداع شده است که برخی استاندارد‌های جهانی را کسب کرده اند و برخی دیگر در انتظار گرفتن استاندارد هستند.
منبع: bioresonance
انتهای پیام/