مهدی زارع استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی و عضو وابسته فرهنگستان علوم در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره علت زلزله‌هایی که به طور متوالی طی روزهای اخیر در حال وقوع است، اظهار کرد: این زمین‌لرزه‌ها بر اثر فعالیت‌های تکتونیکی زمین به وقوع می‌پیوندد و در هر منطقه علت خاصی دارد.
وی با اشاره به زلزله 21 آبان 96 در منطقه ازگله سرپل ذهاب و در حدود 30 کیلیومتری غرب ثلاث باباجانی ادامه داد: سال گذشته شاهد زمین‌لرزه‌ای با بزرگی 7.3 در این منطقه بودیم زمین‌های لرزه‌هایی که از سال گذشته تا کنون رخ داده است را می‌توان ادامه فعالیت و جابجایی در همان پهنه گسله و در ژرفایی کمتر دانست؛ در واقع گسلش زمین لرزه ای در این منطقه و ادامه شکستگی مرزهای روی گسل باعث بروز زمین لرزه‌های جدید و ادامه رویداد پس لرزه های متعدد شده است.
زارع درباره علت وقوع زمین لرزه در مرز استان‌های فارس و هرمزگان گفت: این منطقه جزو لرزه خیز ترین منطقه ایران محسوب می‌شود که روز گذشته هم شاهد بروز زمین‌لرزه‌ها در این مناطق بودیم.
استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی تصریح کرد: منطقه تنگه هرمز و هرمزگان محل وقوع لرزه‌های متعددی است اما لزوما این لرزه‌ها قدرت بالایی ندارند.
وی درباره بروز زمین لرزه در منطقه سیرچ کرمان با اشاره به اینکه در دهه 60 شاهد زلزله‌ای با قدرت بالا در این منطقه بودیم، گفت: 21 خرداد سال 60 در گلباف زلزله‌ای با بزرگی 6.7 و در 6 مرداد سال 60 در سیرچ زلزله‌ای با بزرگی 7.1 رخ داده است و با توجه به این سابقه و با داده‌های بدست آمده این منطقه، زلزله‌خیز محسوب می‌شود چرا که در این منطقه تلاقی سه گسل بزرگ کوه بنان، گلبافت و نایبند را داریم.
کاهش وقوع رخداد زلزله های شدید و اصلی در 2 دهه اخیر
زارع اظهار کرد: طی دو دهه اخیر شاهد کاهش زمین لرزه‌های شدید (با بزرگی 6) و اصلی(بزرگی 7) نسبت به میانگین قابل انتظار در کشور بودیم و زلزله‌هایی که از سال گذشته در حال وقوع هستند نشانگر آن است که با وقوع متعدد زلزله های شدید و اصلی، با بیشتر آزاد شدن انرژی به صورت زلزله های متوسط و بزرگ در حال برقراری تعادلی در پوسته هستیم.
وی با اشاره به اینکه طی دهه‌های اخیر شاهد زمین‌لرزه‌های با قدرت بالا یعنی بزرگی 7 نبودیم، گفت: در دهه 50 ، 7 زلزله با بزرگی 7، در دهه 60 ،2 زلزله، در دهه 70 فقط یک زمین لرزه در اردوکل قائن با بزرگی 7/2 داشتیم، در دهه 80 هیچ زلزلله ای با بزرگی 7 یا بیشتر نداشتیم و در دهه 90 به استثنای زمین لرزه منطقه سراوان که ماهیت آن فرورانشی و متفاوت از سایر لرزه‌های کشور بود، زلزله بزرگی نداشتیم تا اینکه در سال گذشته زمین لرزه 7/3 در ازگله کرمانشاه رخ داد و نشان از ورود به دهه پرلرزه با احتمال رخ دادن زلزله های شدید و بزرگتر هستیم.
استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی بیان کرد: در حالت کلی بروز زمین لرزه به دلیل فعال بودن منطقه از نظر تکتونیکی است و وقوع لرزه‌هایی که شاهد هستیم را می‌توان شروع فرآیند لرزه‌های بزرگتر دانست.
زارع در پاسخ به این سوال که آیا تولید لرزه‌هایی با قدرت پایین‌تر می‌تواند از زمین‌لرزه‌های بزرگ جلوگیری کند یا خیر گفت: این فرض خوش‌بینانه‌ای است و در حالت کلی باید میزان استرس زمین در هر منطقه ارزیابی شود چنانچه استرس زمین در منطقه‌ای باقی مانده باشد، بروز زمین‌لرزه‌های بزرگتر احتمال دارد.
وی تصریح کرد: با توجه به این شرایط باید آمادگی بیشتری در برابر زمین لرزه داشته باشیم و زلزله‌های روز گذشته جزو اتفاقات خوب بوده است چرا که این مناطق کمترین میزان سکنه را داشتند در حالی که اگر چنین زمین‌لرزه‌هایی در استان‌هایی همچون تهران، تبریز، مشهد رخ می‌داد خسارات بیشتری را به دنبال داشت و اکنون باید در مناطق یاد شده آمادگی بیشتری در برابر زلزله داشته باشیم.
انتهای پیام/