ما انسانها بر اثر غفلت و توجه بیش از حد به لذایذ دنیایی، مرگ و یاد مرگ را به باد فراموشی میسپاریم. گناهها و معصیتها، آزار همنوعان، دزدیها و کلیهی اموری که ما از صراط مستقیم دور میکند، نتیجه کمبود تقوا و غفلت از یاد مرگ است. بدون تردید اگر همه انسانها قبل از اینکه کاری را انجام دهند به این فکر کنند که خدا و سرای آخرتی هست و در قبال اعمالشان بایستی پاسخگو باشند، دیگر دست به اعمال ناشایست نمیزنند.
در ادامه حکمت121 نهجالبلاغه را که بیان حضرت علی(ع) درباره مرگ است را مشاهده میکنید.
مولای متقیان علی(علیه السلام) میفرمایند: در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش میکند در حالی که مردگان را میبیند.
انتهای پیام/