با سلام- متاسفانه به هیچ وجه مسایل کارشناسی در امور مختلف مد نظر قرار نمی‌گیرد و تصور بسیار غلط این است که خطرات سلاح بیهوشی کم‌تر از سلاح جنگی است. یا اینکه گلوله می‌کشد اما داروی بیهوشی بسیار قوی خیر. اگر این طور بود باید این آقای شکاربان در مدخل ورودی اتاق عمل بیمارستان مستقر می‌شد و بیماران جراحی را بیهوش و به اتاق عمل روانه می کرد. آیا شکاربان صلاحیت لازم برای تعیین نوع و دوز داروی بیهوشی را دارد؟ آیا وزن شکارچی را می‌داند و از وضعیت سلامتی او اطلاع دارد؟ آیا از عوارض دارو مطلع است؟ آیا اگر مثلا تنفس شکارچی قطع شد می‌داند چگونه اقدام کند؟ اگر دارت پرتاب شده به ناحیه حساسی مانند چشم سر و صورت و قفسه سینه برخورد کرد چه خواهد کرد؟ آیا شکارچی به صورت یک هدف ساکن در تیررس قرار می گیرد و احتمالا باسنش را هم بالا می‌گیرد تا بتوان آن را هدف قرار داد؟ اگر موضوع به این سادگی بود که حتماَ کشورهای غربی هم، که دهها سال قبل تفنگ بیهوشی را ساخته اند، همه شکاربانانشان را به این تفنگ مجهز می‌کردند.
احتمالاً آقایان نمی‌دانند که حتی برای بیهوشی حیوانات وحشی (و نه انسان) هم تیاز به حضور یک فرد خبره و متخصص است.
احتمالاً آقایان نمی‌دانند که حتی برای بیهوشی حیوانات وحشی (و نه انسان) هم تیاز به حضور یک فرد خبره و متخصص است.