نیاز مشترک آدمها برای داشتن رابطهای پایدار، صمیمی و توام با عشق آنها را به تشکیل زندگی مشترک سوق میدهد. بنابراین بخش قابل توجهی از رضایت از زندگی، از یک زندگی مشترک رضایتبخش نشاءت میگیرد. اما متأسفانه زندگی مشترک آن قدر آسان نیست که همه بتوانند از عهدهٔ آن برآیند. یکی از مسائل نگران کنندهای که نیاز به توجه ویژه است مسئلهٔ طلاق است.
طلاق رشد فزایندهای داشته است و بنیان خانوادهها را بهشدت تهدید میکند. ازآنجاکه "علاج واقعه قبل از وقوع آن باید کرد " روان شناسان و متخصصان خانواده پیشنهاد میکنند که افراد قبل از آنکه وارد زندگی مشترک شوند و دچار تعارضات زناشویی گردند، آموزش ببینند و آمادهٔ ورود به زندگی مشترک شوند.
آموزش مهارت ها=یک زندگی مشترک سالم
بسیاری از طلاقها نه به دلیل تعارضات فرهنگی زوجین، نه به سبب مشکلات اقتصادی که به علت عدم آمادگی آنها برای ادارهٔ یک رابطهٔ مشترک با همسر خود است. متأسفانه آمار نشان میدهد که بسیاری از افراد از برنامههای آموزش مهارتهای ازدواج بهرهمند نمیشوند درحالیکه نتایج پژوهشها از اثربخشی این آموزشها برافزایش رضایتمندی زناشویی، تعهد به ازدواج، کاهش اختلافات و نهایتاً کاهش نرخ طلاق حکایت دارند. این نتایج به همراه اثرات منفی طلاق بر خانواده و جامعه بیانگر اهمیت وجود این آموزشها در برنامهریزی قبل از ازدواج زوجین است.
بیشتر بخوانید: زوجها چقدر باید با هم وقت بگذرانند؟
دلیل بسیاری از مشکلات زناشویی مشکلات ارتباطی زن و مرد است. یک ارتباط سالم نیازمند آن است که دو طرف از تفکر سالمی برخوردار باشند درحالیکه همیشه اینگونه نیست. تفکر ما گاهی دچار تحریفهای شناختی و افکار غیرمنطقی میشود و این عوامل نقش مهمی در تداوم رفتارهای نامطلوب ما دارند. وقتی این افکار وارد رابطهٔ زناشویی میشوند باعث ایجاد اختلافات و سوء تفاهمات بین زن و مرد میگردند.
یکی دیگر از عواملی که میتواند سلامت زناشویی را به خطر بیاندازد عدم توانایی زوجین در حل مسئله است. مشکلات زندگی و روابط اجتنابناپذیرند و هیچ زندگی بدون مشکلی وجود ندارد اما مسئلهای که باعث میشود مشکلات به اصل رابطهٔ همسران ضربه بزند ناتوانی آنها در حل مسئله است. حل مسئله توانایی غریزی نیست و قابل آموزش است.
نکتهٔ مهم بعدی که در رضایت از زندگی مشترک مؤثر است توانایی ارتباط مؤثر و کارآمد است. تواناییهای ارتباطی پیشبینی کنندهٔ قدرتمندی برای رضایت از زندگی زوجین هستند. ایجاد یک رابطهٔ حمایتی و مراقبتی با شریک عشقی یکی از اهداف اساسی برای بسیاری از افراد و همچنین نشانهٔ سلامت و بهزیستی است. خوشبختانه توانایی ارتباط برقرار کردن نیز تا حد زیادی باید آموخته شود و افراد با آموزش میتوانند روابط غنیتری را تجربه کنند.
در برنامههای آموزشی قبل از ازدواج علاوه بر مطالب گفته شده، مسئلهٔ دیگری که مورد آموزش قرار میگیرد، توجه به علائم هشداردهنده برای تصمیمگیری در ازدواج است. این علائم طیف وسیعی دارند ازجمله: باورهای غلط همسر در مورد ازدواج، تحریفهای شناخت او، اعتیاد، طلاق در زندگی قبلی یا طلاق هر دو والدین و ویژگیهای شخصیتی و مشکلات آن.
محققان در مورد اثربخشی آموزش مهارتهای پیش از ازدواج بسیار خوشبین هستند. این آموزشها باعث ارتقای فرد در حل مسئله، تصمیمگیری درست، اصلاح بائرهای غیرمنطقی در مورد ازدواج و فهم علائم خطر در فرد مقابل میشود. نتایج نشان میدهد که هر چه این آگاهیها بیشتر باشد و زوجین با آمادگی بیشتری وارد رابطه شوند، احتمال طلاق آنها کاهش مییابد. تأثیر این آموزشها در رضایت از زندگی زناشویی بهصورت مستقیم و غیرمستقیم محسوس است. روبیتشک و آشتون در پژوهشی که در سال 2009 انجام گرفت، گفتهاند، وقتی که فرد به صورت فعالانه در جستجوی تغییر و رشد باشد، تغییراتی در شناختها و نگرش و افکار وی ایجاد خواهد شد. به بیان دیگر، این مهارتها باعث میشود که فرد بهصورت خودخواسته و فعال در مسیر کسب تجربیات جدید قرار گیرد و دست به تغییر بزند و درنهایت رفتارهای خود را در تمام حیطههای زندگی مورد نظارت و ارزیابی قرار دهد. بنابراین توصیه میشود خانوادهها به آموزش پیش از ازدواج توجه خاصی داشته باشند.
منبع:تبیان
انتهای پیام/