به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛28 تیر سالروز درگذشت زنده یاد خسرو شکیبایی است٬ به همین دلیل به سراغ همکاران او رفته ایم تا خاطرات همکاری با او را دوباره زنده کنیم.
با امرالله احمدجو کارگردان سریال خاطره انگیز «روزی روزگاری» که مرحوم خسروشکیبایی در آن خوش درخشید، به گفتگو درباره حال و هوای کار با او و خصوصیات اخلاقیش نشستیم.
خسرو شکیبایی مانند آب زلال و شفاف بود
خیلی جایش خالی است و فوت ایشان باعث شد تا شبیه او را در سینمای ایران کم بیاوریم، ای کاش می توانستیم بیشتر از ذوق بازیگری٬ از اخلاق و شخصیت کم‌نظیرش بهره ببریم .هرچند دیر به دنیای بازیگری و هنر ورود کرد اما راه چند ساله را یک شبه طی کرد و به معنای واقعی کلمه سوپر استار بود اگر چه در مقطع میانسالی شناخته شد، اما واقعاً اگر در سینمای ایران کسی را بتوان با این لقب صدا زد قطعاً آن شخص خسرو شکیبایی است.
خاطره ماندگار در سریال روزی روزگاری
با خسرو کار کردن از ابتدا تا انتهایش خاطره است٬ سخت‌ترین کار‌ها را شخصاً به عهده می‌گرفت، به یاد دارم که در سریال روزی روزگاری یک صحنه بود که باید حتما بدل کار آن را انجام می‌داد اما خودش پیش قدم شد و گفت: بزار خودم یک امتحانی کنم شاید توانستم انجام دهم که ما همان صحنه را با خود او به بهترین شکل تصویربرداری کردیم و خیلی عالی از کار درآمد به همین جهت است که اعتقاد دارم خسرو مرد سختی‌ها بود.
قبل و بعد از شهرتش تفاوتی از نظر اخلاقی نکرد
خسرو یک شبه راه را طی کرد و به مقصد هم رسید از ویژگی‌های بی نظیر شخصیت خسرو شکیبایی برخورد یکسان با همه بود و با اطمینان می توانم بگویم که هیچ تغییری قبل و بعد از دوران شهرتش در رفتار او به وجود نیامد.این روحیه از یک باطن زلال و شفاف سرچشمه می‌گرفت. از نظر عشق به کار هم خسرو به شدت مشتاق بود تا جلوی دوربین حاضر شود و این تنها به سبب عشق او به این حرفه بود و به قول خودش باید اول خودت از بازی خودت لذت ببری تا دیگران هم این حس را داشته باشند.
خنده های خسرویی همیشه پشت صحنه به گوش می رسید
تمام انسان‌های با استعداد در طول تاریخ بهره‌ای از طنز و شوخ طبعی در ذات خود دارند٬ خسرو هم بسیار کودک وار و خنده‌های شیرین مخصوص به خود را داشت که من لقب خنده‌های خسرویی بهش داده بودم و همیشه حتی از فاصله دور هم میتوانستید صدای خنده های او را تشخیص بدهید.
مانند خسرو شکیبایی اخلاق مدار باشیم
احمد جو در پایان گفت: نکته شاید مرتبط با اخلاق که مرحوم شکیبایی مصداق کامل آن بود را می خواهم ذکر کنم که ما متعلق به فرهنگ ایران هستیم و باید همه چیز با این آداب و رسوم فرهنگی ما هماهنگ باشد٬ اگر مطلبی خارج از مصاحبه گفته می شود٬ فرهنگ اخلاقی ما ایجاب می کند که این مطلب توسط خبرنگاران رعایت شود.
فاطمه گودرزی بازیگر سینما و تلویزیون درباره همکاری با مرحوم شکیبایی گفت : ایشان قبل از اینکه بازیگر سرشناسی باشند یک انسان به معنای واقعی کلمه بودند، لحظه‌های گفتگو با ایشان به سبب شیرینی ذاتی که داشتند، بسیار خاطره انگیز و ماندگار برای من بود و به تایید همه کسانی که با ایشان همکاری داشتند، شخصیت درونی ایشان بسیار شکننده و احساساتی بود.
وی بیان کرد: ما در سه کار مشترک با هم همکار بودیم، دو فیلم سینمایی و یک سریال تاریخی را با هم داشتیم که در مجموعه «آشیانه سیمرغ» دو بار سر صحنه فیلمبرداری سیل آمد و همه عوامل از جمله آقای شکیبایی با قدرت به کار ادامه دادند.
بازیگر سینما و تلویزیون ادامه داد: در زمان کار در آن سریال، سه چهار روزی که به ما اجازه مرخصی می دادند تا به تهران بازگردیم، در طول مسیر مرحوم شکیبایی به قدری شوخی‌ها و چاشنی طنز در کلام شیرینشان بود که ما متوجه مسافت راه و گذشت زمان نمی شدیم.
گودرزی گفت: به نظرم دیگر کسی در سینمای ایران شبیه ایشان نمی‌شود اما چند وقت پیش برنامه‌ای از پسر مرحوم شکیبایی (پوریا) دیدم که در حال اجرای یک برنامه تلویزیونی بود و به شدت شبیه ایشان چه به لحاظ ظاهری و باطنی حرف می‌زد و به نظرم بسیار یادگار خوبی از خود به جا گذاشتند.
انتهای پیام/