به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دختران شین‌آبادی 6 سال است که در آتش بی تدبیری‌های مسئولان می سوزند؛ بی تدبیری‌هایی که تباهی زندگی کودکانی را در محروم‌ترین نقطه کشور رقم زده است و حالا هیچ نهادی پذیرای این کودکان دیروز و نوجوانان آسیب دیده امروز نیست تا مرهمی بر زخم‌هایشان باشد.
از آذر ماه سال 91 که بخاری غیر استاندارد مدرسه انقلاب اسلامی شین آباد را به یکباره آتش زد تاکنون بارها و بارها دانش‌آموزان شین‌آبادی در رسانه‌ها ظاهر شدند تا صدایشان را به گوش پایتخت نشینان برسانند هر چند مسئولانی در این میان نیز از این دانش‌آموزان پله ترقی ساختند تا با وعده‌های پوشالی و بی عمل صرفا امیدی واهی در دل این آسیب دیدگان کاشته‌اند دانش‌آموزان دختری که حالا باید خود را برای ورود متوسطه دوم و کلاس دهم آماده کنند اما پیش از آن که برای تحصیل آماده کنند در حل ابتدایی ترین نیاز خود یعنی سلامتی‌شان مانده‌اند و هیچ مسئولی گوش شنوا برای فریادهای آنها ندارد.
دانش‌آموزان شین‌آبادی و خانواده‌هایشان حالا به جز دستیابی به حق اولیه یعنی سلامتی درخواست دیگری ندارند سلامتی که بی تدبیری، آن را به فنا برد اما هیچکس در عمل راه چاره‌ای برای آن پیدا نمی کند.
دانش‌آموزان شین‌آبادی به اتفاق وکیلشان راهی پایتخت شدند تا شاید صدایشان از فاصله نزدیک تر پایتخت‌نشینان را بیدار کند همین دو سه روز پیش بود که برای چندمین بار به وزارت آموزش و پرورش مراجعه کردند اما باز هم مثل همیشه چاره‌ای نیافتند و دیروز 27 تیر ماه 97 راهی نهاد ریاست جمهوری شدند تا شاید دولت تدبیر و امید تدبیری برایش بیاندیشد.
وعده هایی که روی کاغذ جای خوش کرده اند
حال و روز دختران نوجوان شین آباد هنوز خوب نیست و چین و چروک صورت سوخته آنها همچنان در انتظار ناجی است تا بهبود کنند تا انواع ادعاها به عمل تبدیل شود نه مثل ادعای سه سال پیش آقای وزیر که گفت: ما اشتباه کردیم و درست عمل نکردیم. این کودکان هر تعداد عمل که لازم داشته باشند ما آن را انجام می‌دهیم و هر اعتباری برای آنها تامین می‌شود همچنین در بخشی دیگر از صحبت هایش که فکر خارج رفتن برای درمان را به ذهن بچه ها گسیل کرد به این موضع تاکید داشت که شخصا این سفرها را تقبل می‌کنم.
حسین احمدی‌نیاز وکیل دانش‌آموزان شین‌آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره وضعیت دانش‌آموزان و خواسته آنها اظهار کرد: دانش‌آموزان تنها مطالبه‌ای که از مسئولان دارند رسیدگی به وضعیت درمانی و سلامتی آنها است چرا که از روز حادثه تا کنون بیش از 350 عمل جراحی روی این دانش‌آموزان انجام شده است اما پروسه درمانی هنوز پاسخگوی این دانش‌آموزان نیست.
وی ادامه داد: مسئولان آموزش و پرورش و وزارت بهداشت وعده‌های متعددی به این دانش‌آموزان دادند اما همه آنها روی کاغذ بود و در عمل حمایتی ندیدیم حالا هم دانش‌آموزان یک خواسته بیشتر ندارند و آن هم رسیدگی به وضعیت درمانی‌شان است.
احمدی نیاز درباره آخرین حضورشان در آموزش و پرورش و نتیجه آن گفت: چند روز پیش سراغ وزارتخانه رفتیم اما هیچ پاسخی از آنها دریافت نکردیم چند روز پیش هم در کمیسیون پزشکی که برای بچه‌ها تشکیل شده بود شرکت کردم اما نتیجه‌ای از این کمیسیون برای دانش‌آموزان حاصل نشده است.
وکیل دانش‌آموزان شین‌آبادی گفت: نهادها در حرف وعده‌های زیادی برای دانش‌آموزان شین‌آبادی قائل می‌شوند اما بعد از گذشت 6 سال هنوز نتیجه‌ای حاصل نشده است و در میان وزارتخانه‌های مختلف پاسکاری می‌شویم.
دود پاسکاری وظایف میان نهادها در چشم شین آبادی ها
گودرز کریمی فر مدیر کل تعاون و پشتیبانی آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره روال رسیدگی به دانش آموزان شین آبادی اظهار کرد: براساس مصوبه دولت تقسیم کاری به منظور رسیدگی به دانش آموزان شین آبادی در نظر گرفته شد و براساس این تقسیم کار تمام فعالیت های آموزشی و پرورشی، اسکان، صدور بیمه نامه عمر دانش آموزی، غرامت نقص عضو دانش آموزان را بر عهده گرفتیم.
وی ادامه داد: از زمان حادثه تاکنون تمام تکالیفی که برای دانش آموزان در نظر گرفته شده بود انجام دادیم اما درمان این دانش آموزان و انجام جراحی ها بر عهده آموزش و پرورش نیست و وزارت بهداشت باید به آن رسیدگی کند با این حال برای رسیدگی هرچه بهتر به دانش آموزان شین آبادی تلاش می کنیم.
عمل‌های جراحی در بیمارستان آموزشی انجام شد
روند بی پایه و اساس درمانی که برای دانش‌آموزان شین آبادی از سال 91 تاکنون در نظر گرفته شده است که نه تنها مرهمی برای دردهایشان نبوده بلکه درد اولیه آنها را به دردی مزمن تبدیل کرده است.
صالح پدر یکی از دانش‌آموزان شین‌آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره وضعیت دانش‌آموزان و خواسته آنها گفت: از روز حادثه تاکنون اعمال جراحی مختلفی در بیمارستان آموزشی حضرت فاطمه (س) انجام شد اما چون امکانات کافی وجود نداشت هنوز بچه‌ها به درمان کامل نرسیدند و مشکل ما بالا رفتن سن بچه‌ها و جواب ندادن به اعمال جراحی با گذشت زمان بیشتر است.
وی درباره روند درمانی از زمان حادثه تاکنون گفت: بیشتر اقدامات درمانی را کمک‌های پزشکان انجام دادند و گاهی روند درمان به خوبی پیش نمی‌رفت که باعث می شد انجام اعمال جراحی تشدید شود و عمل‌های دیگری برای خارج کردن عفونت و مواردی از این دست برای دانش‌آموزان صورت پذیرد.
صالح درباره تجمعی که در مقابل نهاد ریاست جمهوری برای دادخواهی داشتند گفت: مقابل نهاد ریاست جمهوری جمع شدیم تا خواسته به حق خود را به گوش رئیس جمهور برسانیم و دیداری با وی داشته باشیم دیداری که 5 سال است منتظر آن هستیم و هنوز هم نوبت به ما نرسیده است.
این ولی دانش‌آموز شین‌آبادی ادامه داد: در تجمعی که داشتیم هیچ یک از مسئولان ارشد را ندیدیم اما خانمی را از نهاد ریاست جمهوری فرستادند تا با چند نفر از بچه‌ها صحبت کند و منتظریم که برای ما وقت ملاقاتی با رئیس جمهور تعیین کنند.
وی تصریح کرد: هیچ خواسته زیادی از مسئولان نداریم فقط فراهم شدن امکاناتی مجهز برای درمان دانش‌آموزان را می‌خواهیم چرا که جواب ندادن درمان‌هایی که تاکنون انجام شده بر روحیه بچه‌ها هم تأثیر گذار بوده و باعث تضعیف آن شده است.
قدیمی: نیازی به اعزام شین آبادی ها به خارج از کشور نیست
طیب قدیمی معاون اجرایی معاونت درمان وزارت بهداشت در خصوص روند درمان دانش آموزان شین آبادی گفت: کمیته‌ای علمی در بیمارستان حضرت فاطمه (س) تهران با حضور مجرب‌ترین اساتید و جراحان درمان سوختگی و ترمیمی کشور تشکیل شد و تمام دختران شین آبادی مورد معاینه و ویزیت مجدد جراحی قرار گرفتند و نظر استادان ایرانی با نظرات استادان خارجی که در هفتمین کنگره سوختگی به ایران آمده و این دختران را معاینه کرده بودند، مطابقت داشت حتی می‌توان گفت نظرات استادان ایرانی بسیار جامع‌تر و کاملتر بود؛ چون تجربه بیشتری در مواجهه با بیماران سوختگی داشته‌اند.
وی افزود: در کمیته‌ای که به منظور بررسی وضعیت این بیماران تشکیل شد، ابعاد مختلف مداخلات جراحی و ترمیم سوختگی دانش آموزان شین آبادی مشخص شده‌است که با تامین برخی امکانات در زمینه جراحی در بیمارستان حضرت فاطمه (س)، اقدامات درمانی و جراحی آنها ادامه خواهد یافت و می‌توان گفت دیگر نیازی به اعزام آنها به خارج از کشور نیست.
این صحبت‌ها در حالی مطرح می‌شود که بارها و بارها مسئولان آموزش و پرورش و به ویژه وزارت بهداشت ادعای همکاری و فراموش نکردن دانش‌آموزان شین‌آبادی را مطرح کردند اما مشاهده حال و روز این دانش‌آموزان حالتی خلاف ادعای مسئولان را نشان می دهد و مهر تأییدی بر مغفول ماندن آنهاست.
با وجود این دادخواهی ها باز هم نهادهای مربوطه زیر بار کم کاری خود نمی‌روند و باید دید این تفاوت در حرف و عمل تا کجا پیش خواهد رفت و آیا دانش‌آموزانی که عاقبت بی تدبیری برخی مسئولان بودند راه چاره‌ای برای حفظ سلامتی خود پیدا می‌کنند هر چند بهترین سال‌های عمر آن و زیبایی چهره‌شان در نقاب بی‌مسئولیتی پوشیده شده است.
انتهای پیام /
گزارش از: آتوسا دولتیاری