براساس باوری رایج، زنانی که جنسیت جنین آن‌ها پسر است بیشتر به غذاهای شور و خوش نمکی مانند چیپس، سیب زمینی تمایل دارند و کسانی که جنسیت جنین آن‌ها دختر است بیشتر غذاهای شیرین مانند بستنی و شکلات را ترجیح می‌دهند.
با این حال، ویار بیشتر نشان دهنده گرایش نیاز‌های تغذیه‌ای زن باردار است؛ محققان در مطالعه‌ای مدعی شباهت اشتها و تمایل زنان به برخی غذا‌ها در قبل از دوره قاعدگی و دوران بارداری آن‌ها شدند.
طبق گفته‌های برخی از زنان سالمند جنین دختر باعث تیره شدن پوست، آکنه و مو‌های زائد در دوران بارداری می‌شود، در حالی که جنس مذکر باعث تغییر در ظاهر نمی‌شود.
اما حقیقت این است که تغییرات هورمونی گسترده‌ای در دوران بارداری اتفاق می‌افتد. این تغییرات صرف نظر از جنسیت جنین بر پوست و مو بسیاری از زنان باردار تاثیر می‌گذارد.
یک مطالعه نشان داد که بیش از ۹۰ درصد زنان باردار تغییرات در ظاهر پوست و موی خود را تجربه کرده‌اند.
طبق یک باور رایج جنسیت جنین زنان بارداری که در دوران بارداری خود تغییرات رفتاری را تجربه نمی‌کنند، پسر است و زنانی که تغییرات قابل ملاحظه‌ای در خلق و خوی خود دارند، حمل کننده جنین دختر هستند.
حقیقت این است که بیشتر زنان در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه اول و سوم، تغییرات رفتاری را تجربه می‌کنند.
استرس‌های فیزیکی، خستگی، هورمون‌ها و عوامل دیگری که با جنسیت جنین ارتباطی ندارند، باعث وقوع تغییرات رفتاری در زنان باردار می‌شود.
قلب جنین در حدود ۶ هفته بارداری شروع به تپیدن می‌کند. طبق اعلام انجمن بارداری آمریکا، ضربان قلب جنین در هفته نهم بین ۱۴۰ تا ۱۷۰ ضربه در دقیقه است.
طبق یک باور رایج جنسیت جنین با کمتر از ۱۴۰ ضربه در دقیقه، پسر است در حالیکه جنین دختر دارای ضربان قلب بیشتری هستند.
مطالعات سال ۲۰۰۶ نشان داد که اختلاف معناداری بین ضربان قلب جنین‌های دختر و پسر در اوایل بارداری وجود ندارد.
بسیاری از مردم معتقدند که کمتر بودن برآمدگی شکم نشان دهنده پسر بودن جنین است و برآمدگی زیاد شکم حاکی از دختر بودن جنین است.
یک مطالعه منتشر شده در مجله «تولد» در سال ۱۹۹۹ نشان داد زنانی که از این و دیگر روش‌های پیش بینی برای تشخیص جنسیت نوزادشان استفاده کردند، چندان موفق نبودند و پیش‌بینی آن‌ها درست نبوده است.
عوامل تعیین کننده شکل و اندازه برآمدگی شکم زن باردار با اندازه جنین و موقعیت آن ارتباط دارد؛ اگر پشت نوزاد موازی پشت مادر باشد، برآمدگی شکم در او کمتر است.
آزمایش پزشکی پاسخ دقیقی در این زمینه ارائه می‌دهد و با استفاده از برخی روش‌ها می‌توان جنسیت جنین را در اوایل هفته دهم تشخیص داد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:
آزمایش خون
پزشکان عمدتا از این آزمایش برای تشخیص مسائل مرتبط با کروموزوم استفاده می‌کنند؛ زنان باردار می‌توانند این آزمایش را در هفته دهم انجام دهند و نتایج معمولا در عرض ۷ تا ۱۰ روز آماده می‌شود؛ این آزمایش معمولا برای زنان باردار بالای ۳۵ ساله کاربرد دارد.
آمنیوسنتز
در طی این روش، یک سوزن نازک از طریق پوست به داخل رحم وارد می‌شود؛ در این روش مقداری از مایع آمنیوتیک که از نوزاد در دوران بارداری محافظت می‌کند، برداشته می‌شود.
مایع آمنیوتیک حاوی سلول‌ها و مواد شیمیایی است که ناهنجاری‌های ژنتیکی، عفونت جنین و جنس جنین را نشان می‌دهد.
آمنیوسنتز معمولا از ۱۵ هفته به بعد انجام می‌شود؛ اگر نگرانی در مورد شرایط ژنتیکی جنین وجود داشته باشد، باید از این روش استفاده کرد هر چند این روش خطر‌های از جمله خطر سقط جنین به دنبال دارد.
نمونه‌گیری از پرز‌های جفتی (CVS)
CVS مشابه آمنیوسنتز است در این روش با استفاده از یک سوزن قسمتی از بافت جفت برداشته می‌شود؛ این آزمایش جنین دچار سندرم داون یا یکی دیگر از ناهنجاری‌های مرتبط با کروموزوم را نشان می‌دهد؛ این آزمایش همچنین می‌تواند جنسیت جنین را تعیین کند.
CVS از هفته ۱۰ بارداری قابل انجام است و تقریبا همان خطرات آمنیوسنتز را داراست؛ زنان آزمایش CVS را فقط در صورتی باید انجام دهند که احتمال خطر ناهنجاری‌های کروموزومی جنین بالا باشد.
سونوگرافی
سونوگرافی یک راه غیرمخرب برای تعیین جنسیت جنین است؛ استفاده از سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین فقط از هفته‌های ۱۸ تا ۲۰ به بعد ممکن است.
تکنسین اولتراسوند ممکن است در هنگام اسکن نتواند جنسیت جنین را تشخیص دهد زیرا ممکن است جنین در موقعیت ایده‌آل قرار نداشته باشد یا بارداری به اندازه کافی پیشرفت نکرده باشد.
انتهای پیام/
من نظری ندارم در رابطه با مطلبتون ولی من روی دخترم تا 4ماه نمیدونستم که باردارم چون نه ویار نه تهوع و نه تغییرات خلقی نداشتم....