به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان؛یوسف کرمی دارنده مدال برنز المپیک گفت: «نمی‌دانم که در آینده چه اتفاقی می‌افتد، نمی‌خواهم فقط حرف بزنم، دوست دارم بیشتر عمل کنم.»، اما حضور در سیستانوبلوچستان و انجام کار‌های خیر، تنها کار‌هایی نیستند که قهرمان تکواندو جهان انجام داده است: «من در پاوه، اطراف کرج و جا‌هایی که کار‌های جهادی انجام می‌دهیم، حضور داشتم.»
یکی از نقش‌های اجتماعی سلبریتی‌ها چه در ایران و چه در خارج از کشور، کمک‌رسانی و انجام کار‌های خیر است. این‌که آن‌ها در زمان بحران در کنار مردم‌شان حضور داشته باشند و کار کنند. هر‌کسی هم به روشی این کار را انجام می‌دهد. یکی شماره‌حساب می‌دهد و از مردم می‌خواهد که به همان شماره کمک‌های مالی خود را واریز کنند و برخی هم با حضور در جشن یا نشست خیرخواهانه‌ای درصدد جلب‌توجه به آن کار خیر هستند. در این میان، اما عده کمی از سلبریتی‌ها و کسانی که در بین مردم شناخته شده‌اند، خود دست‌به‌کار می‌شوند. آقای «یوسف‌کرمی» یکی از همین سلبریتی‌هاست. کسی که روزگاری با لباس سفید تکواندو مدال برنز المپیکش، چهره برتر ورزش کشور بود و با ضربه چرخشی زیبا به حریف، ماه‌ها تیتراژ برنامه‌های ورزشی شد؛ حالا عکس‌هایش با لباس خاکی و بیل به‌دست دیده می‌شود.
عکس‌ها و فیلم‌های منتشر شده، او را در حال جابه‌جایی فرغون سیمان، بیل به‌دست گرفتن و انجام کار‌های یدی در روستا‌های شهرستان دلگان استان سیستانوبلوچستان نشان می‌دهد. جایی خیلی دورتر از زادگاهش در شهر میانه استان آذربایجان‌شرقی.وی حالا ماه‌هاست که از گوشه شمال‌غربی ایران و از منطقه‌ای سردسیر، به گوشه جنوب‌شرقی ایران و منطقه‌ای محروم و داغ، اما با مردمانی خونگرم آمده تا کنارشان باشد.
شهرستان دلگان با مساحت حدود ۱۱هزار‌و۷۰۰ کیلومترمربع از شهرستان‌های استان سیستانوبلوچستان است. دلگان در غرب این استان قرار دارد. در سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت شهرستان، حدود ۷۵هزار نفر اعلام شده است و حدود ۱۵۰۰کیلومتر با پایتخت فاصله دارد.
کرمی درباره حضورش در این منطقه محروم می‌گوید: «حضور ما در سیستانوبلوچستان در این چند روزه اتفاق نیفتاده است. چند سالی می‌شود که این کار در حال انجام است.» وی دلیل حضورش در سیستان را گروهی دوستانه می‌داند که چند سال پیش با رفقایش راه انداخته‌اند: «چندین سال پیش در فضای مجازی گروهی تشکیل دادیم. گروهی که کار خیر انجام می‌دهد. هر ماه از ۱۰ هزار تومان به بالا کمک جمع می‌کنیم و آخر هر ماه هم با توجه به بودجه‌ای که در صندوق وجود دارد، کار‌های خیر انجام می‌دهیم.»
با پولی که در صندوق جمع شده است، کمک به درمان بیماران نیازمند می‌شود، زندانی‌ها آزاد می‌شوند؛ نزدیک اعیاد مذهبی و دینی، لباس نو و مایحتاج روزمره خریداری می‌شود. داستان حضور در سیستانوبلوچستان هم از همین گروه شکل گرفت: «حضور ما در سیستانوبلوچستان یک اتفاق بود، این منطقه، منطقه خیلی محرومی بود. ساکنان اینجا انسان‌های فوق‌العاده باشرف و قانعی هستند. ما یک روز برای این‌که به آن‌ها بگوییم با شما همراه هستیم و صدایتان در کشوریم، به آنجا رفتیم و ماندگار شدیم.»
دارنده مدال برنز المپیک، با اشاره به حضور سلبریتی‌ها در کرمانشاه و خوزستان می‌گوید: «از کرمانشاه و خوزستان در اخبار یا فضای مجازی گفته می‌شود، ولی محرومیت‌هایی در سیستانوبلوچستان وجود دارد که گفته یا دیده نمی‌شوند.»
وی توضیح می‌دهد که در مناطقی از استان سیستانوبلوچستان حضور داشته است که حتی آب و برق ندارند: «مردم سیستانوبلوچستان در شهرکی در کپر‌ها (اقامتگاه‌های سایه‌بانی که با شاخه درختان ساخته می‌شود) زندگی می‌کنند. من دوست داشتم زبان آن‌ها باشم و از طرف آن‌ها به‌عنوان یک نماینده، بگویم که در کشورمان همچنین جا‌هایی داریم، لطفاً وقت بگذارید و به آنجا‌ها هم سر بزنید.»
حالا سه، چهار سالی می‌شود که کرمی به همراه گروه جهادی‌اش به مناطق محروم سیستانوبلوچستان سر می‌زند. قهرمان سابق تکواندوی جهان توضیح می‌دهد: «سعی کردیم از هر طریقی به این مکان‌ها را به مسوولان نشان دهیم به آنجا سر بزنند. مردم به من می‌گفتند که از سال۹۰ به این طرف، هیچ مسوولی، نه از استان و نه از کشور پایش را اینجا نگذاشته است. این موضوع برایم عجیب بود که در جا‌هایی که دیده می‌شود، همه مسوولان و چهره‌ها هستند. کلی دوربین، مصاحبه، فیلم، تبلیغ و استوری‌های اینستاگرامی وجود دارد. ولی در این‌جور جا‌ها که نیاز به حضور مسوولان هست و اسمش هم گمنام مانده، هیچ‌کس را نمی‌شود دید.» همین‌ها باعث می‌شود که کرمی بخواهد صدای آن‌ها شود و حضورش هم در سیستان بیشتر می‌شود. هفته آینده هم او برای آموزش به مربیان و تکواندوکاران استان به سیستانوبلوچستان خواهد رفت.
اما داستان عکس‌هایی که کرمی در آن‌ها با لباسی خاکی‌رنگ و شلوار نظامی در حال ساخت‌وساز است، چیست؟ کرمی تعریف می‌کند: «برای روز اول، ما قرار بود که فقط در منطقه حاضر شویم و با گرفتن چند تا عکس و رساندنش به مسوولان، برای فراهم کردن امکانات در این منطقه فکری کنیم، اما وقتی که دیدم آن‌ها در منطقه در آن شرایط سخت کار می‌کنند و با کمترین امکانات خانه می‌سازند، نتوانستم از کنار این موضوع بگذرم. گفتم که باید خودم هم دست‌به‌کار شوم و با آن‌ها کار کنم. این دلگرمی خیلی خوبی برای آن‌ها بود.»
آن زمان کرمی، برای کار جهادی و به‌عنوان یک مدرس تکواندو در سیستانوبلوچستان حاضر شده بود. وی توضیح می‌دهد: «کار کردن من در کنار آن‌ها نمادین بود و دوست داشتم به همه بگویم که با وجود مشکلات خودشان دست روی زانو می‌گذارند و کار می‌کنند.»
همین باعث می‌شود تا هر وقت که وی در سیستان حاضر می‌شود، حداقل یکی، دو روزی هم در کنار گروه با مردم کار کند.
موضوع انتشار عکس‌ها هم جالب است. عکس‌های وی برای امروز و دیروز نیست، برای سه یا چهار سال پیش است. یوسف خود از انتشار این عکس‌های قدیمی تعجب کرده است: «من خودم هم تعجب کردم. زیاد آدمی نیستم که بخواهم در فضای مجازی چیزی را اعلام کنم یا نشان دهم. اهلش نیستم.»
انتشار عکس‌ها، اما بازخورد‌های مثبت زیادی داشته است. بیشترین بازخورد از مردم سیستانوبلوچستان بود: «بعد از انتشار این عکس‌ها از سیستانوبلوچستان پیام‌های زیادی دریافت کردم. دو روز است که به‌طور خاص تنها دارم جواب محبت مردم سیستان را می‌دهم. خوشحالم که آن‌ها خوشحال شدند. فکر کنم که این کمترین کاری بوده است که می‌توانستم، انجام دهم.»
برنامه‌های حضور کرمی در سیستانوبلوچستان ادامه خواهد داشت: «در بحث ورزشی دوست دارم تا آنجا که می‌شود به آن‌ها کمک کنم. من به تنهایی نمی‌توانم کاری کنم. تمام تلاشم این است که آن منطقه را به مردم نشان دهم. دوست دارم با حضورم در سیستانوبلوچستان به همه نشان دهم که با وجود شرایط سخت آب و هوایی، آنجا مردمانی دارد که به پرچم کشورشان خیلی تعصب دارند و انسان‌هایی با دل بزرگ هستند.»
وی تأکید کرد: «نمی‌دانم که در آینده چه اتفاقی می‌افتد، نمی‌خواهم فقط حرف بزنم، دوست دارم بیشتر عمل کنم.»، اما حضور در سیستانوبلوچستان و انجام کار‌های خیر، تنها کار‌هایی نیستند که قهرمان تکواندو جهان انجام داده است: «من در پاوه، اطراف کرج و جا‌هایی که کار‌های جهادی انجام می‌دهیم، حضور داشتم.»
در زمان زلزله کرمانشاه هم یوسف کرمی با گروهش کار‌های خیر انجام داد: «از طریق همین گروهی که عضو آن هستم، کانکس خریدیم و برای مردم زلزله‌زده فرستادیم. یک کامیون از دارو‌های کمیاب تهیه کردیم و برای آن‌ها فرستادیم. برای کرمانشاه البته خودم حضور فیزیکی نداشتم.»
منبع روزنامه فردا
انتهای پیام/پ