تعریق از دو نوع غده روی پوست ایجاد می‌شود: یکی غدد «اکرین» است که تمام بدن را پوشانده‌اند و با تولید عرق هنگام ورزش یا فعالیت بدنی مرتبط است و به خنک شدم بدن کمک می‌کند. این تعریق بی‌بو است.
غدد دیگر، غدد «اپورکرین» است که در نواحی مودار زیر بغل و نواحی تناسلی یافت می‌شود. این غدد تولید عرقی می‌کنند که حاوی مولکول‌های پیچیده‌ای، چون پروتئین‌هایی هستند که هنگامی که ترشح می‌شوند، بدون بو هستند، اما توسط باکتری‌ها به تعریق بودار تبدیل می‌شوند. حتی کوچک‌ترین اثری از مواد شیمیایی باکتری‌ها، بوی تندی ایجاد می‌کند.
بیشتر بخوانید:چه نوع دئودورانت‌هایی از بوی بد بدن جلوگیری می‌کنند؟
در دئودورانت‌های فعلی از عطر برای پوشاندن بو و نیز عوامل آنتی‌باکتریال یا اتانول برای نابودی باکتری‌ها استفاده می‌شود. ضدعرق‌ها معمولا حاوی کلوراید آلومینیوم هستند که با مسدود کردن موقت منافذ پوست که باعث فعالیت غدد عرق می‌شوند، میزان تعریق را کاهش می‌دهند.
محققان معتقدند که دئودورانت‌های جدید مانند بمب هسته‌ای در زیر بغل عمل می‌کنند به گونه‌ای که بسیاری از باکتری‌های حاضر در نواحی حاوی غدد تعریق را از بین برده و مانع فعالیت آن‌ها می‌شوند تا از ایجاد بوی عرق جلوگیری کنند.
تنها تعداد محدودی از باکتری‌ها در ناحیه زیربغل مسئول بوی بد هستند. این باکتری‌ها از پروتئینی برای تشخیص و بلع ترکیبات بدون بوی ترشح شده در عرق استفاده می‌کنند که به بوی عرق تبدیل می‌شود. از این پروتئین می‌توان به عنوان شاخصی برای ایجاد نوعی سلاح برای مقابله با بوی عرق استفاده کرد. این دئودورانت جدید، یک اسپری حاوی ماده‌ای است که مانع فعالیت این پروتئین می‌شود.
منبع:جماران
انتهای پیام/