«امان‌الله خان» پادشاه سابق افغانستان، پس از آن‌که استقلال کشور را از دست بریتانیای کبیر «انگلستان» امروزی در سال ۱۹۱۹ میلادی به دست گرفت، اقدام به ساخت این طاق کرد.
بدون شک، کشورهایی که بعد از مجاهدت و مبارزات به آزادی و استقلال می‌رسند، برای یادبود و زنده نگه‌داشتن مجاهدت و مبارزات مردم خود نمادهای را برای تجلیل از این مبارزات بنا می‌نهند و در روزهای مشخص و معین با تجلیل از روز استقلال به پای این نمادها گل‌هایی به رسم احترام می‌گذارند.
با این وجود، طاق ظفر برعلاوه این‌که مکان گل‌گذاری و یادبود شهدای افغانستانی است، خود جایگاهی برای توضیح و تبین عزم راسخ و قامت‌های استوار مردان در برابر اشغالگران انگلیسی نیز است.
افغانستانی‌ها همه‌ساله در سالروز استرداد استقلال کشور، با تجمع پرشکوه در طاق ظفر، این روز را جشن گرفته و آن را روز خوشی برای تمام ساکنان این سرزمین می‌دانند.
امان‌الله خان، برای نخستین بار استقلال افغانستان را در منطقه «پغمان» ولایت کابل اعلام کرد و به همین دلیل طاق ظفر را که نماد آزادی و آزادزیستی افغانستانی‌ها محسوب می‌شود را در همین منطقه بنا نهاد.
در تاریخ‌چه طاق ظفر در رابطه با قدمت این طاق آمده است: طاق ظفر، طاق یادگاری است که پس از به دست آوردن استقلال افغانستان از سلطه انگلیس (بریتانیا)، در زمان پادشاهی شاه امان‌الله خان در سال ۱۲۹۸هجری شمسی مطابق ۱۹۱۹ میلادی بنا یافت.
در وسط طاق و برسقف کمان مانند و دیواره‌های طاق ظفر نام‌های بی‌شمار و رقم‌های هم روی آن همه سقف و دیوارها کندن کاری و حک شده است.
نام‌هایی که روی سقف کمان مانند و دیوارهای گمبزی شکل آن حک شده، اسامی کسانی است که با خون خود استقلال افغانستان را به دست آورده‌اند و به جهان قدرت آزادزیستی را تبیین کردند.
تاریخ دقیق ساخت این بنا ۲۸ آگوست سال ۱۹۱۹ میلادی است، اما بر اثر جنگ‌های تحمیلی و درگیری‌های داخلی و پس از آن شورش افغانستانی‌ها در برابر نظامیان اشغالگر شوروی این طاق تخریب شده بود.
اما پس از آن‌که دولت جدید با حمایت کشورهای خارجی در افغانستان به میان آمد، کار بازسازی این طاق نیز در دستور کار این دولت قرار گرفت.
این بنا، در سال ۱۳۸۴ هجری خورشیدی با هزینه ۱۸۶ هزار دلار آمریکایی که از سوی کشورهای خارجی پرداخت شده بود، توسط وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان بازسازی شد.
بر اساس اظهار نظرهای مقامات و فرماندهان جهادی افغانستان، اصالت این طاق با بازسازی محفوظ بوده، اما تغییرات اندکی در آن انجام شده است که به هیچ صورت اصالت و قدمت آن را زیر سوال نمی‌برد.
همچنین این بنای افغانستان از اهمیت ویژه‌ای برای افغانستانی‌ها برخوردار است به طوری‌که «سید مخدوم رهین» وزیر سابق اطلاعات و فرهنگ در مورد آن چنین گفته است: «طاق ظفر پغمان، از آثار پرافتخار تاریخ معاصر افغانستان و یادگار خاطره جانبازی شهدای برحق جهاد استقلال افغانستان در پایان دهه دوم قرن بیستم است و از یادگارهای تاریخی زیبای پغمان ولایت کابل نیز به حساب می‌آید».
با این وجود، طاق ظفر اکنون خود مکان خوبی برای گردشگران داخلی و خارجی است و سالانه شاهد هزاران گردشگر داخلی و خارجی است.
کابلی‌ها طاق ظفر را نماد آزادی خود دانسته و آن را مکان خوبی برای تفریح دانسته و اکثراً روزهای تعطیلات خود را در پارک‌های که در کنار این طاق ساخته شده، می‌گذرانند.
به نوشته خبرگزاری فرهنگ، زمام‌داران و دولت‌های که پس از امان‌الله خان در افغانستان روی کار آمده‌اند؛ احترام ویژه‌ای به این طاق و آزادی این کشور دارند، طوری که تصاویری از این طاق برای چندین بار روی سردر بانک‌های افغانستان دیده شده است.
انتهای پیام/