در ابتدای این جلسه گزارشی از موانع و مشکلات پیش رو در برگزاری کرسی‌های نظریه پردازی ارائه شد و حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه گفت: دست دانشگاه‌ها برای برگزاری کرسی‌ها کاملاً باز است و نهاد‌های نظارتی و حسابرسی هم از این نظر مشکلی ندارند.
وی افزود: البته در این زمینه مشکل اعتبار و بودجه وجود دارد که با همکاری نهاد‌هایی مانند دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها این مشکل قابل حل است.
دبیر هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره ادامه داد: استفاده بهینه از اعتبارات موجود هم باید مورد توجه قرار گیرد.
در ادامه جلسه «دستورالعمل شناسایی و سنجش نظریات و نوآوری‌های علمی بر مبنای مقالات و آثار علمی معتبر» مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در این دستورالعمل با تشریح چرایی و چگونگی سنجش نظریات و نوآوری‌های علمی، معیار‌هایی مانند احراز رتبه در جشنواره‌های علمی، انتشار مقالات در نشریات معتبر علمی و چاپ کتاب از نظریه علمی ارائه شده مورد اشاره قرار گرفته است.
سپس اعضا به بیان نظرات و پیشنهاد‌های خود پرداختند؛ که اهم آن توجه به حوزه هنر در برگزاری کرسی‌ها و منحصر نبودن نظریه‌پردازی به معیارهای رایج و نوآوری در این زمینه است.
سردار قنداقی، نماینده دانشگاه عالی دفاع ملی هم در این زمینه گفت: به نظر می‌رسد برخی از پژوهشگران در کشور هنوز در گفتمان دهه ۶۰ میلادی غرب متوقف مانده‌اند.
نماینده دانشگاه عالی دفاع ملی ادامه داد: در موضوع نظریه‌پردازی باید ارتباط علم با ثروت و قدرت از منظر جامعه‌شناسی علم و قدرت، مدنظر باشد.
نواوری و نظریه باید از هم تفکیک شوند
سردار احمد وحیدی رئیس دانشگاه عالی دفاع ملی هم در این زمینه بیان کرد: نباید به نظریه‌پردازی قید و بند‌های دست و پاگیر زد.
وی افزود: در مواردی مشاهده شد که یک فرد فاقد مدرک دانشگاهی در یک موضوع علمی نظریه ای را تولید و ارائه کرده است که مورد قبول همه متخصصان آن رشته قرار گرفته است.
سردار وحیدی ادامه داد: موضوع مهم بعدی تفکیک بین نظریه و نوآوری است که باید جدی‌تر گرفته شود.
معاون پژوهشی دانشگاه تهران هم در این زمینه طی سخنانی گفت: اصولاً اساتید صاحب‌نظر تمایلی به شناخته شدن ندارند و به همین دلیل ما باید به دنبال این اساتید برویم.
مقرر شد این موضوع در شورای علمی راهبردی هیئت حمایت از کرسی‌ها مورد بحث و بررسی قرار گیرد.