انتخاب آگاهانه و شناخت بیشتر در ازدواج اولویتی است که می‌تواند زندگی یک جوان را دگرگون سازد.
بر اساس تحقیقاتی که از سال ۸۴ تا ۹۵ شکل گرفته است، ۹۶ درصد از کسانی که ازدواج دانشجویی کرده‌اند، زندگی پایدارتری دارند. آمار ۴ درصدی طلاق در بین زوج‌های دانشجو آمار قابل تاملی است که نشان می‌دهد انتخاب همسر در محیط فرهنگی دانشگاه می‌تواند به تشکیل خانواده پایدار کمک کند.
حجت الاسلام والمسلمین محمد محمدیان، رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها آمار‌هایی از ازدواج دانشجویی در شهر‌های مختلف ارائه داده است که بر اساس این آمارها تهران با ۱۶ درصد، اصفهان با ۱۱ درصد، یزد با ۶ درصد و خراسان رضوی با ۵.۶۶ درصد بالاترین آمار ازدواج دانشجویی را دارند. همچنین ۶۱ درصد ازدواج‌ها در مقطع کارشناسی، ۲۴ درصد در مقطع ارشد، ۶ درصد در مقطع دکتری و ۹ درصد مابقی در مقطع کاردانی هستند.
هم اکنون در فضای دانشجویی با قشر جوانی مواجه هستیم که در سنین ازدواج قرار دارند، یعنی بیش از ۴ میلیون دانشجوی کشور عمدتا در سنین ۱۸ تا ۲۵ سال هستند، اما در این شرایط مهم‌ترین نیاز دانشجویان برای ازدواج مسکن و شغل است که باید افرادی در این زمینه جوانان را همراهی کنند. ازدواج در محیط دانشگاه به دلیل اینکه دو طرف زمان زیادی را در کنار هم بوده اند و به شناخت نسبی از هم رسیده اند، می‌تواند یک ازدواج سازنده تلقی شود.
در ازدواج دانشجویی به دلیل اینکه اغلب پسران دانشجو در حین تحصیل مخصوصا در مقاطع کارشناسی دارای شغل ثابت و تمام وقت نیستند، بودجه‌ی زیادی برای شروع زندگی ندارند، در این شرایط توقعات همسر پایین می‌آید.
در نتیجه در چنین ازدواج‌هایی تجملات و افراط گری مالی کمتر است. ساده زیستی، دوری از اشرافی گری از ویژگی‌های قابل تحسین در این نوع ازدواج‌ها است.
در این خصوص امان الله قرائی مقدم جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ازدواج دانشجویی را ازدواجی مفید و موثر دانست.
وی گفت: ازدواج دانشجویی به دلیل اینکه با آگاهی و شناخت بهتری صورت می‌گیرد، پایداری بیشتری دارد.
قرائی مقدم با اشاره به اینکه دولت و مسئولان باید زمینه‌های اشتغال را برای دانشجویان فراهم کنند، افزود: بیکاری امروز جوانان باعث از هم پاشیده شدن خانواده‌ها می‌شود، مسئولان دولتی باید در زمینه کار و اشتغال شرایط مناسبی را برای جوانان فراهم کنند.
وی ادامه داد: آمار‌های سال ۵۶ نشانگر آن است که طلاق در میان زوجین جوانی که دوره یک ساله نامزدی را گذارانده‌اند، کمتر است.
قرائی مقدم معتقد است با توجه به اینکه در تمامی دانشگاه‌های کشور مراکز مشاوره وجود دارد، این مراکز باید دانشجویان را در این زمینه راهنمایی کنند.
او در نهایت ازدواج دانشجویی را امری خوشایند دانست که جوانان باید در این خصوص آگاهانه برخورد کنند.
تشویق و ترغیب به ازدواج در سنین پایین باید منوط به وجود مجموعه‌ای از شرایط و ویژگی‌ها باشد تا ازدواج‌ها در همان سال‌های نخست به بن بست منتهی نشود.
دو فردی که در یک محیط آموزشی حضور دارند، تقریبا در یک گروه سنی قرار دارند، اهداف مشترکی دارند و نگاهشان به آینده و مسیر آتی زندگی تا حدود زیادی به هم شبیه است.
اکنون سن ازدواج دانشجویی در پسران ۲۴ و دختران ۲۳ سال است. در این شرایط دانشجویانی که از بلوغ عقلی برخوردار هستند و از مشاوران قوی در دانشگاه برای ازدواج صحیح‌تر و منطقی‌تر استفاده می‌کنند، امکان موفقیت بیشتری در این امر دارند.
در زمینه آسان‌تر شدن ازدواج و استحکام بنیان خانواده در جامعه، والدین نقش کلیدی دارند. طبق آمار‌های گفته شده بیش از ۷۰درصد ازدواج‌ها توسط خانواده مدیریت می‌شوند، بنابراین نباید نقش خانواده را در این مسئله مهم نادیده گرفت.
حمایت‌های مالی و معنوی والدین از جوانان می‌تواند به آسان‌تر شدن این امر مقدس کمک کند. زوج‌های دانشجو نیاز است که مهارت‌های زندگی مشترک را بیاموزند و با آگاهی کامل به تشکیل زندگی مشترک روی آوردند.
با یادگیری مهارت‌های زندگی و با اطلاع کافی از زندگی مشترک، اختلاف‌های معمول زناشویی به طلاق منجر نخواهد شد.
ازدواج دانشجویی جنبه‌های مثبت بسیاری دارد، به شرطی که بستر‌های لازم برای به ثمر نشستن چنین ازدواج‌هایی فراهم شود و جوانان ما از سنین دبیرستان مهارت‌های لازم را کسب کنند و آماده یک زندگی مشترک سالم و سازنده شوند.
انتهای پیام/
#ازدواج جوانان