چرا که اشعه ماوراء بنفش نور خورشید از ابر عبور می‌کند و به همین دلیل استفاده از عینک آفتابی برای جلوگیری از تماس چشم‌ها با این اشعه و بروز عوارض آن ضروری است. با توجه به شروع فصل پر آفتاب تابستان پای صحبت‌های دکتر علی لشگری، متخصص چشم درباره ضرورت‌های استفاده از عینک آفتابی نشسته‌ایم.
استفاده از عینک آفتابی در تمام فصول حتی در فصل زمستان توصیه می‌شود. اهمیت استفاده از عینک آفتابی در زمستان، بیشتر از فصل تابستان است که البته علل مختلفی دارد.
چشم‌ها در فصل زمستان به دلیل سردی هوا، وزش باد، افزایش گرد و غبار و آلودگی هوا بیشتر در معرض خشک شدن هستند که استفاده از عینک آفتابی موجب کاهش تماس چشم‌ها با عوامل فوق شده و خشکی چشم کمتر رخ می‌دهد.
ز طرفی در زمستان و بویژه در هوای برفی به دلیل انعکاس نور از سطح کریستال‌های برف، اشعه بیشتری وارد چشم‌ها شده و امکان بروز عوارض ناشی از آن بیشتر می‌شود. میزان انعکاس نور خورشید از سطح برف ۸۰درصد است در حالی‌که زمین و آب تنها ۱۰ درصد نور را منعکس می‌کنند.
عینک آفتابی؛ طبی یا غیرطبی؟
عینک‌های آفتابی می‌توانند طبی یا غیرطبی باشند. کسانی که عینک طبی استفاده نمی‌کنند از عینک‌های آفتابی معمولی که فاقد شماره هستند استفاده می‌کنند، ولی اگر فردی دارای عینک طبی باشد، می‌تواند با تجویز پزشک معالج، از عینک‌های آفتابی شماره دار یا طبی استفاده کند.
توجه داشته باشید عینک‌های آفتابی خوب لزوما نباید مارک‌دار یا برند باشند، بلکه باید دارای ویژگی‌های یک عینک خوب و استاندارد باشند .
عینک آفتابی استاندارد
یک عینک آفتابی مناسب باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
عینک باید تمام فضای چشم و اطراف آن را بپوشاند. عینک‌های باریک مناسب نیستند زیرا نور خورشید از بالا و پایین عینک عبور می‌کند و وارد چشم می‌شود.
عدسی عینک نباید بیش از حد تیره باشد و بهتر است چشم‌ها از پشت شیشه عینک دیده شوند. عینک‌هایی که چشم فرد از پشت آن دیده نمی‌شوند مناسب نیستند و موجب کاهش دید فرد می‌شوند.
رنگ عدسی عینک باید به گونه‌ای باشد که موجب تغییر رنگ محیط نشود. بهترین رنگی که دارای ویژگی فوق است رنگ دودی (خاکستری) است. رنگ سبز و قهوه‌ای در رده‌های بعدی هستند.
عینک مناسب باید بتواند ۹۹ تا ۱۰۰ درصد اشعه ماوراء بنفش را جذب کند و مانع عبور آن شود. اگر عینک قادر به جذب این میزان از اشعه ماوراء بنفش نباشد نه تنها مناسب نیست، بلکه استفاده از آن ضرر هم دارد. هنگام استفاده از عینک‌های آفتابی مردمک چشم‌ها گشاد و میزان نور مرئی که وارد چشم می‌شود، افزایش می‌یابد.
حال اگر عینک قادر به جذب اشعه ماوراء بنفش نباشد میزان عبور اشعه فوق از مردمک‌ها افزایش یافته و موجب بروز عوارض می‌شود. به زبان ساده‌تر یا عینک استاندارد بزنید یا اصلا عینک نزنید.
برای این‌که بدانیم عدسی عینک قادر به جذب اشعه است یا نه، از دستگاه‌های UVmeter که در عینک فروشی‌ها موجود است می‌توان استفاده کرد. راه دیگر این است که یک عینک فتوکرومیک را پشت عینک آفتابی قرار داده و آنها را در برابر نور خورشید بگیریم، اگر عینک استاندارد باشد اشعه ماوراء بنفش را جذب می‌کند و در نتیجه عینک فتوکرومیک تیره نمی‌شود.
جنس عدسی عینک می‌تواند پلاستیکی یا شیشه‌ای باشد. عدسی‌های پلاستیکی سبک‌ترند و هنگام ضربه نمی‌شکنند. در مقابل عدسی‌های شیشه‌ای سنگین‌تر و شکننده هستند، ولی کیفیت و وضوح تصویر بیشتری دارند و گران ترند.
دقت کنید رنگ دو عدسی عینک کاملا یکسان باشد و سطح عینک صاف و هموار باشد.
اهمیت پلاریزه بودن عینک
هدف از استفاده از عینک آفتابی محافظت چشم‌ها در برابر اشعه ماوراء بنفش نور خورشید است لذا این ویژگی اصلی و لازم یک عینک آفتابی است، ولی ویژگی پلاریزه بودن عینک آفتابی یک ویژگی اختیاری و انتخابی است. عینک‌های پلاریزه موجب کاهش پخش نور و زنندگی نور از سطوح براق مثل سطح دریا، برف و آسفالت جاده می‌شوند و از این رو برای کسانی که مدت‌های طولانی کنار دریا هستند یا کسانی که در جاده‌های خلوت رانندگی می‌کنند، مناسب‌تر هستند .
منبع:جام جم
انتهای پیام/