مسافر جبهه‌ها آخرین‌بار تنها 10 روز پس از حضورش در سوریه در منطقه «بوکمال» به کمین دشمن برخورد و این‌بار سفرش در مقصد سوریه برای همیشه ابدی شد. همسرش می گوید هیچ وقت دوست نداشت صحبتی از فعالیت هایش داشته باشد، گله کردیم که چرا یکبار اسم و نامی از شما در رسانه ها نیست، گفت دوست ندارم دیده شوم و از ما هم خواست در نبودش صحبتی نکنیم.
سال ها در بی نامی اسلحه اش را به دست گرفت و برای جنگ با دشمنان مرزها را درنوردید. فعالیت هایش را از بعد انقلاب در کرمانشاه آغاز کرد. از اولین نیروهای سپاه پاسداران این شهرستان بود که به جمع پاسداران برای مقابله با تحرکات ضد انقلاب که در آن زمان باعث ایجاد ناامنی در کشور شدند، پیوست، در آن روزها شاهرخ به کابوسی برای ضد انقلاب تبدیل شده بود. نام او در میان مردم کرمانشاه به عنوان یکی از عناصر فعال انقلابی آشنا و شناخته شده است.
سال های سربازی اش برای اسلام مسوولیت های مختلفی را برعهده داشته است، فرماندهی یگان ضد زرهی صف، فرماندهی توپخانه و ادوات منطقه غرب، مربی‌گری موشک تاو و ضد زره غرب از جمله سوابق او بود. به علاوه در رشته کشتی و غواصی نیروهای مسلح فعالیت داشت و مدتی رئیس هیات کشتی استان کرمانشاه شد. شهید دایی پور از پیشکسوتان دفاع مقدس بود، کمتر کسی می داند که او در جنگ جانباز شیمیایی شد.
یکی از بستگان شهید شاهرخ دایی پور در گفت و گو با خبرنگار ما، به سال ها حضور و فعالیت شهید در جبهه های مختلف اشاره کرد و آن را نشات گرفته از اعتقاد و علاقه شهید دانست. او می گوید: در بین خانواده و دوستان به مردم داری، شجاعت و فداکاری معروف بود. منافقین برای سرش جایزه گذاشته بودند. اگر کاری از دستش بر می آمد به همه کمک می کرد. در منطقه غرب و کردستان غوغا به پا می کرد.
او که از مربیان آموزش زرهی بود حدود 2 سال به کار آموزش نیروهای لبنانی در این کشور پرداخت. پس از آغاز حملات تکفیری ها به خاک سوریه و اشغال بخش هایی از مناطق این کشور از جمله مستشارانی بود که به این کشور رفت تا پازل فعالیت های او در جبهه مقاومت با حضور در سوریه کامل شود.
«عباس محمد خانی» از دوستان نزدیک و همرزمان شهید دایی پور با اشاره به فعالیت شهید در سوریه گفت: شاهرخ از فرماندهان زرهی و در سوریه و آزادسازی حلب مسوول عملیات بود. در بسیاری از عملیات های سوریه شرکت داشت، همیشه به عنوان نفر اول در خط مقدم حاضر می شد و با اینکه خودش فرمانده بود همیشه در کنار نیروهایش حضور داشت و از صفر تا صد صحنه درگیری را رصد می کرد.
همرزمانش در سوریه عنوان کرده اند که شهید دایی پور انسانی شجاع و متواضع بود، اگر غریبه ای با او برخورد می کرد متوجه نمی شد سردار و فرمانده است، آن ها شهادت می دهند که او حکم ستونی برای نیروها را داشت و برای حضرت زینب (س) از جان مایه می گذاشت.
بزرگواری و اخلاص شهید باعث شده بود تا در کنار کار نظامی فعالیت های فرهنگی را در سوریه دنبال کند که از جمله آن می توان به سرپرستی هاز و پانصد یتیم سوری اشاره کرد، اقدامی که کسی از آن اطلاع نداشت.
منبع: دفاع پرس
انتهای پیام/