به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با ما به پاریس، عروس شهرهای دنیا سفر کنید و با عجایب نهفته در دل برج عظیم و عجیب ایفل همراه شوید. بی شک چیزهایی در این باره هست که نمی دانید.
سازنده ایفل که بود؟
«الکساندر گوستاو ایفل»، مهندس ساختمان، معمار و متخصص سازه‌های فلزی بود که در سال 1832 میلادی در دیژون فرانسه متولد شد. او اولین ماموریت بزرگ مهندسی خود را که ساخت پلی فلزی برای راه آهن روی رودخانه ای در بوردو بود، زمانی به پایان رساند که تنها 28 سال سن داشت. این در حالی بود که کارگرانش به دلیل مشارکت فعال شخص ایفل در این پروژه، آن قدر خشنود و سپاس‌گزار بودند که همزمان با اتمام کار به او مدالی اعطا کردند. گوستاو ایفل در طول عمر خود، با طرح هایش، دنیا را برای پذیرش سازه ها و آسمان خراش های مدرن آماده کرد؛ یکی از این سازه های عظیم، برج ایفل نام دارد.
تاریخچه ساخت برج ایفل
ساخت این بنا، در سال 1887 میلادی آغاز و در سال 1889 به پایان رسید. برج ایفل به عنوان ورودی نمایشگاه بین المللیِ یکصد سالگی انقلاب فرانسه در تاریخ 31 ماه مارس افتتاح و از 6 ماه می همان سال، در معرض بازدید عموم قرار گرفت. این سازه به مدت 41 سال لقب «بلندترین ساختمان جهان» را داشت. در طی ساخت این بنا، 300 کارگر با استفاده از 3.500.000 میخ پرچ، 18.038 قطعه فلز ساختمانی را به هم متصل کردند. جالب است بدانید در طی مراحل ساخت این برج عظیم، به دلیل دقت بالا و احتیاط فراوانی که در ساخت بنا به منظور حفظ جان کارگران صورت می گرفت، تنها یک نفر تلفات داشت، آن هم در زمان نصب آسانسور توسط بزرگ ترین شرکت سازنده آسانسور در جهان.
یادگاری‌های ایفل
آن هایی که می خواهند از خودشان در کنار برج، عکس خاطره‌انگیز و بی نقصی بگیرند دو گزینه عالی دارند: آن طرف رود، روبه روی رودخانه در Place du Trocadero منظره ای عالی است. نزدیک تر به برج نیز، در منطقه Champs de Mars پس زمینه خوبی برای عکاسی دارد. بهترین زمان برای عکس گرفتن جلوی برج ایفل صبح یا اواخر عصر است. لازم به یادآوری است که در بازدید از برج ایفل، خود را از لذت صرف غذاهای فرانسوی با قیمت های متفاوت در رستوران های آن محروم نکنید. چون در طبقات دوم، سوم و نهایی این برج، بوفه ها و رستوران هایی مخصوص سلیقه های مختلف پیدا می شود. شما حتی در بازدید از این مکان زیبا، می توانید از فروشگاه های داخل برج، سوغاتی و یادگاری هایی برای عزیزانتان تهیه کنید.
نکات جالب از پشت‌پرده ایفل
گفته می شود در ابتدا قرار بود این بنا در شهر بارسلونا در کشور اسپانیا ساخته شود اما مسئولان این شهر از این سازه عظیم حمایت نکردند و مانع ساخت آن شدند. به نظر شما، آیا آن ها امروزه از این نصمیم خود پشیمانند؟
در طی سالیان، رنگ برج ایفل بارها تغییر کرده است. در سالی که ساخت این بنا به اتمام رسید، رنگ آن قهوه ای مایل به قرمز بود! 10 سال بعد،
برج ایفل به رنگ زرد درآمد!
نقاشان هر 7 سال یک بار، با استفاده از 60 تن رنگ، این برج را رنگ آمیزی می کنند تا همیشه جوان و تازه به نظر برسد.
شما می توانید با طی کردن 1665 پله به بالای این برج برسید؛ اما عقلانی تر آن است که از آسانسور استفاده کنید! جالب است بدانید آسانسورهای برج ایفل، سالانه مسافتی برابر با 103.000 کیلومتر را طی می کنند، که این مسافت دو و نیم برابر محیط کره زمین است.
برج ایفل یکی از پربازدیدترین آثار باستانی در جهان است که مردم برای دیدن آن پول پرداخت می کنند. این سازه در طول سال بیش از ۲۵۰ میلیون بازدیدکننده دارد.
در زمان جنگ جهانی دوم «هیتلر» دستور ویرانی برج ایفل را صادر کرد اما فرانسوی‌ها توانستند با قطع کابل آسانسور در مقابل نازی‌ها مقاومت کنند. مبارزان فرانسوی با این روش نازی ها را مجبور کردند که اگر می‌خواهند به بالای برج ایفل بروند، تمامی 1665 پله آن را طی کنند!
کلاهبرداری به نام «ویکتورلوستینگ» در سال ۱۹۲۵ میلادی زمانی که برج ایفل فرسوده و خراب شده بود و پاریسی‌ها به دنبال برداشتن آن بودند، دریچه‌ای از خوش شانسی را مقابل خود دید. او یک سند ساختگی درست کرد تا وانمود کند که یک مقام دولتی است و سپس با یک گروه از دلالان آهن آلات اسقاطی معامله کرد و برج ایفل را به عنوان آهن اسقاطی به آن ها فروخت! او پولش را دریافت کرد و سپس دلالان به ادارات دولتی رفتند تا مطلع شوند چه زمانی برج خراب می‌شود تا آن ها بتوانند آهن آلات قراضه خود را بردارند و آن زمان بود که متوجه شدند «لوستینگ» یک کلاهبردار بوده و البته جالب این جا است که «لوستینگ» یک ماه بعد دوباره همین نقشه را به طور کامل برای یک پروژه دیگر اجرا کرد.
بیش از 30 نسخه قلابی و کپی از برج ایفل در گوشه و کنار جهان ساخته شده است.
با این که ارتفاع این برج برای خودکشی مناسب است، اما افراد بسیار کمی در طول تاریخ اقدام به چنین کار بی منطقی کرده اند. به طوری که با استناد به آمار رسمی، از زمان گشایش این سازه تاکنون فقط ۳۴۹ اقدام به خودکشی از بالای برج ایفل به ثبت رسیده است. برخی از بالای سازه پریده اند، تعدادی خودشان را حلق آویز کرده و بقیه زنده مانده اند.
بلندی این برج گاهی چندان هم مزیت محسوب نمی شود. در سال ۱۹۱۲ میلادی، یک خیاط و مخترع فرانسوی به نام «فرانس رشلت»، پس از اختراع جلیقه چتر نجات، برای آزمایش کارکرد آن از بالای برج ایفل، خود را به پایین پرتاب کرد که همین مسئله به مرگ وی منجر شد.
در ساعت 7:20 عصر روز 22 جولای سال 2003 میلادی، در اتاق تجهیزات فرستنده رادیویی برج ایفل حادثه آتش سوزی رخ داد و خاموش کردن آن چهل و پنج دقیقه به طول انجامید.
برج ایفل نیز مانند هر سازه فلزی دیگر، بخشی از آن که در مقابل گرمای خورشید قرار دارد منبسط شده و این انبساط سبب می‌شود در حدود ۱۵ سانتی متر خم شود.
در ماه فوریه ۲۰۱۵ میلادی، دو توربین بادی روی برج ایفل نصب شد. توربین‌ها قابلیت تولید 10.000کیلووات بر ساعت برق را دارند.
برج ایفل ۲۰ هزار لامپ دارد که از ابتدای شب تا ساعت یک بامداد روشن هستند.
خاطره‌نگاری یک خبرنگار ساکن فرانسه درباره اولین بازدیدش از ایفل و ماجراهایش
زنده‌ترین تصویرم از مواجهه با ایفل مربوط به اولین دفعه‌ای است که دیدمش. نه این‌که دفعات دوم به بعد زیبا و پرهیبت نباشد، نه، اما بار اول هیجان غریب دیدار با سازه عظیم‌الجثه‌ای را داشت که نماد فرانسه بود، نماد پاریس بود و مجسمه‌ها و جاکلیدی‌هایش در اندازه‌های ریز و درشت در همه جای پاریس فروخته می‌شد. علاوه بر این، حتی در ایران، هر بار که برای چاپ عکس‌هایم به آتلیه می‌رفتم یک سری عکس از برج ایفل در ابعاد و جنس‌های مختلف بر در و دیوار آتلیه‌های مشهد خودنمایی می‌کرد. نخستین باری که به پاریس رفتم برای دیدن ایفل سوار مترو شدم و در ایستگاهی که به گفته مامور مترو نزدیک‌ترین ایستگاه به برج ایفل بود، پیاده شدم. از فاصله‌ای که خیلی برایم قابل تخمین نبود ایفل را دیدم و به نظرم زیادی کوچک آمد. در حال قدم زدم به سمت ایفل، همزمان به این فکر می‌کردم که چقدر در مورد این برج اغراق شده و واقعا به آن عظمتی که می‌گویند، نیست. تمام غرولندها به محض رسیدن به ورودی برج به باد فراموشی سپرده شد. رو به رویم برج پر ابهت و سراسر روشنی بود که نور نورافکنش به میان ابرها نفوذ می‌کرد. در مورد عظمت این برج همین بس که امسال، یک زمین تنیس در زیر پایه ایفل برای برگزاری برخی مسابقات رولن گاروس ساخته‌اند! محوطه ایفل همیشه پر از توریست‌هایی است که در حال عکاسی یا سلفی انداختن با برج هستند. انگار یکی از ملزومات سفر به پاریس همین سلفی‌ها با برج ایفل است و البته سفر به "قله" آن. صف مارپیچ و طولانی خرید بلیت برای رفتن به طبقات بالای ایفل و قیمت بلیت دودلم کرده بود. بلیت طبقات میانی ۱۰ یورو و بالاترین طبقه برج ۱۷ یورو بود. اما در نهایت تصمیم گرفتم دل به دریا بزنم و تا "قله" بروم. اما هیچ کس هنگام فروش بلیت تاکید نمی‌کرد که در سرمای اواخر ماه دسامبر آن بالا چه خبر است؟ وقتی با هیجان تمام و با کمی دلسوزی برای کسانی که طبقات پایین‌تر پیاده شده بودند، به نوک برج رسیدم احساس کردم با پرده‌ای عظیم اطراف ایفل را پوشانده‌اند. اما از بیرون که پارچه و پرده‌ای معلوم نبود. چند دقیقه طول کشید تا بفهمم در اوایل زمستان، مه غلیظ چنان اطراف "قله" ایفل را پوشانده که مثل پرده‌ای سفید جلوی دید را می‌گیرد. همه ماهایی که به امید دیدن پاریس در شب تا آن جا رفته بودیم ناامید و عصبانی تلاش می‌کردیم تا چیزی برای دیدن پیدا کنیم اما دریغ از کورسوی چراغی در یک خیابان. افسرده از ندیدن شهر از آن بالا، فقط از دفتر کار آقای گوستاو ایفل، سازنده برج، بازدید کردم. مجسمه‌های مومی آقای ایفل و دخترش کلر در حالی که توماس ادیسون را میزبانی می‌کنند، در این دفتر کار قرار دارد. سپس به طبقه میانی که با بلیطی ارزان‌تر هم می‌توان به آن رسید، برگشتم. طبقه‌ای که به واسطه کم بودن ارتفاع آن، از شر مه و ابر زمستانی در امان بود. البته که باز هم هیچ کس نگفته بود از همان طبقه میانی هم زیبایی پاریس خفته، تمام و کمال دیده می‌شود.
منبع:خراسان
انتهای پیام/