فوبیا یک ترس غیرمنطقی، بیش از حد و مداوم از یک شی، کار، حیوانی ا وضعیتی خاص است. این بیماری بدون درمان برطرف نمی شود و به طور معمول با اجتناب از عوامل محرکیا تحمل اضطراب در مواجه با عوامل تحریک کننده بیماری مدیریت می‌شود.
شاید اجتناب از برخی ترس ها ممکن باشد، مثلاً می توان با ترس از ارتفاع (آکوفوبیا) روبه رو نشد، اما در صورتی که دامنه بیماری وسیع تر باشد اجتناب از عوامل تحریک کننده نیز سخت تر خواهد بود، به عنوان مثال بیمارانی که ترس از ظاهر شدن در اماکن عمومی (آگورافوبیا) دارند، برای دوری از عوامل محرک بیماری باید تغییرات زیادی در زندگی خود ایجاد کنند.
قرار گرفتن در معرض عوامل تحریک کننده فوبیا می تواند با نشانه های فیزیکی اضطراب مانند تشنگی، تعریق، سرگیجه و حالت تهوع همراه باشد در نتیجه معمولاً فوبیا نوع شغل، فعالیت های اجتماعی بیماران و حتی مسیر رفت و آمد آن ها و محیط زندگی بیماران را به آن ها تحمیل می کند.
درمان ترس معمولاً شامل نوعی روان درمانی از قبیل رفتار درمان شناختی برای کاهش حساسیت بیمار نسبت به عوامل محرک فوبیا از طریق روبه رو شدن کنترل شده با عامل تحریک می شود.
نتایج پژوهشی که در روز‌های اخیر منتشر شده، حاکی از تأثیر نوعی آرایش ژنتیکی خاص در درمان روانشناختی موفقیت آمیز فوبیا است؛ محققان حاضر در این پژوهش به بررسی تأثیر ژنوتیپ حامل سروتونین روی نتیجه درمان فوبیا پرداخته اند.
بیش از ۲۰۰ بزرگسال مبتلا به فوبیایی خاص که دارو دریافت نمی کردند، در این پژوهش حضور داشتند.
عنکبوت، جراحی دندان، خون و تزریق از جمله مواردی بودند که شرکت کنندگان از آن ها می ترسیدند.
هر شرکت کننده دریک جلسه درمانی مبتنی بر روبه رو شدن با ترس قرار گرفت؛ سطح ترس ذهنی از عامل محرک قبل از جلسه، بلافاصله پس از جلسه و ۷ ماه بعد ارزیابی شد.
ژنوتیپ حمل کننده سروتونین تفاوتی در اثربخشی فوری درمان ایجاد نکرد با این حال، در ارزیابی ۷ ماهه تفاوت معنا داری در سطح ترس بر اساس ژنوتیپ وجود داشت.
برای تأیید این یافته ها به مطالعات بیشتری نیاز است، اما دانشمندان معتقدند ژنوتیپ حمل کننده سروتونین می‌تواند یک بیومارکر برای نتیجه درازمدت درمان های ترس مبتنی بر روبه رو شدن با عامل ترس باشد.
انتهای پیام/
باتشکر،،