بیگلری اظهار داشت: واکسن HPV پس از تولید آزمایشگاهی، باید بتواند با رعایت ضوابط، مطالعات حیوانی را انجام دهد و کارآزمایی های بالینی بر روی نمونه های انسان باید انجام شود که این بررسی ها، مستلزم فرآینده زمانی یک تا دو ساله است.
وی تصریح کرد: وجود دانش فنی تولید واکسن در کشور و چندین شرکت تولید کننده، می‌تواند تضمین کند که با فرآورده های اولیه یکی از این مجموعه ها، می توان به تولید انبوه و صنعتی واکسن HPV در کشور در آینده ای نزدیک امیدوار بود.
رئیس انستیتو پاستور ایران در خصوص اعتبار مورد نیاز برای ساخت واکسن HPV، گفت: برای مرحله تولید انبوه واکسن، باید زیرساخت ها، فضاها و تجهیزات مورد نیاز فراهم شود.
بیگلری افزود: اعتبارات مورد نیاز تولید واکسن با محاسبات دقیق انجام می‌شود اما برای ساخت زیرساخت ها، یک عدد پایه وجود دارد که برای تولید واکسن های مختلف، متفاوت است و برای واکسن های معمول، بیشتر از 50 تا 60 میلیارد تومان نیاز است.
وی در خصوص محل تامین اعتبار برای ساخت واکسن HPV، گفت: دولت و مجلس برای ساخت واکسن‌های با اولویت بالا مانند روتاویروس و پنوموک، اعتبارات مورد نیاز را تامین می کند اما این بدان معنی نیست که به واکسن HPV نیاز نداریم.
رئیس انستیتو پاستور ایران تاکید کرد: با توجه به قیمت و فناوری آن، بهتر است که به ساخت آن در کشور بپردازیم چون هر واکسنی که ساخته می شود، گامی برای تولید واکسن های بعدی و ارتقای فناوری های این حوزه است.
بیگلری با بیان اینکه سازمانهای مردم نهاد و خیریه ها اگر اعلام آمادگی کنند، زمینه بسیار خوبی در مشارکت عمومی برای تامین واکسن های کشور ایجاد می کند، ادامه داد: اگر قرار بود سال‌ها صبر کنیم تا اعبارات دولت برای ساخت واکسن HPV تامین شود، ورود و کمک سازمانهای مردم نهاد و خیریه ها مسلما سرعت ارتقای صنعت واکسن سازی در کشور را افزایش می دهد.
وی تصریح کرد: تولید واکسن ها در داخل کشور منافع و مزیت های بسیار مهمی مانند ارتقای صنعت واکسن سازی، ورود کشور به بازارهای بین المللی و همچنین کاهش هزینه های خرید واکسن را به همراه دارد و به شکوفایی اقتصاد مقاومتی نیز کمک زیادی می کند بنابراین قیمت واکسن HPV تولید شده در کشور بسیار پایین تر است و با قیمت وارداتی آن قابل مقایسه نیست.
انتهای پیام/