خوشرو در بخشی از این مصاحبه با اشاره به سیاست های دولت آمریکا در قبال منطقه و ایران گفت: این دولت فقط می تواند با زبان تهدید، تحریم و مداخله سخن بگوید در حالی که این سیاست ها قبلا در منطقه شکست خورده اند و بسیار خطرناک و پر هزینه هستند. بحران ها و بی ثباتی کشورهایی که قبلا مورد حمله آمریکا قرار گرفته اند، شاهد شکست این سیاست ها هستند.
وی افزود: آمریکا فاقد قدرت سازندگی در خاورمیانه است و حتی توان اداره یک روستا در عراق، افغانستان، یمن یا سوریه را ندارد.
خوشرو در بخش دیگری از این مصاحبه با اشاره به بدعهدی های آمریکا قبل و بعد از برجام اضافه کرد: از زمان سقوط شاه در سال 1979، به مدت 40 سال، آمریکا همچنان به نقض قوانین بین المللی، به ویژه توافقنامه های الجزایر که در سال 1981 با ایران امضا شده بود، ادامه داده است. آمریکا سال هاست توافقاتی را که خود با ایران انجام داده است، نقض می کند.
سفیر ایران با اشاره به برخی بدعهدی ها در زمان اوباما نسبت به برجام گفت: از همان ابتدا آمریکایی ها در قبال تعهداتشان در برجام پیشقدم نبودند. اوباما می خواست توافق اجرا شود، ولی خواهان اجرای کامل و با تمام ظرفیت آن نبود. دفتر دارایی های خارجی آمریکا یا اوفک پاسخ های مبهمی به سوالات شرکت ها درباره تحریم ها می داد، با این حال دولت اوباما حداقل در مواضع اعلامی از برجام حمایت می کرد. برخلاف ترامپ که حتی در مقام یک نامزد ریاست جمهوری هم، برجام را بدترین توافق تاریخ آمریکا می خواند تا اینکه یکطرفه و در تناقض با حقوق بین الملل از برجام خارج شد و کلیه تعهدات خود را زیر پا گذاشت.
خوشرو در مورد اوضاع فعلی در یمن هم گفت: ماجراجویی های نظامی عربستان سعودی و تاکیدش بر راه حل نظامی، تحقق راه حل صلح آمیز را غیر ممکن ساخته است. ایالات متحده و انگلیس از سعودی ها حمایت نظامی و تدارکاتی به عمل می آورند و به آنها بمب های خوشه ای می دهند. اماراتی ها یمن را بمباران می کنند. به اهداف حملات هوایی عربستان در یمن نگاه کنید، مراسم تشییع جنازه، مراسم عروسی، مزارع کشاورزی، خانه ها، مراکز غیرنظامی و ....تمام این اقدامات محکوم به شکست هستند، چرا که راه حل نظامی در یمن وجود نداشته و تنهاراه حل سیاسی وجود دارد.
وی همچنین با اشاره به اوضاع سوریه با انتقاد از تقسیم شورشیان به میانه رو و غیر میانه رو افزود: تسلیح شورشیان میانه رو، در واقع پوششی برای تغییر نظام بود. آمریکایی ها می دانستند که این سلاح ها به دست گروه های تروریستی مانند داعش، النصره و وابستگان آنها می رسد. بنابراین سیاست تسلیح تروریستها از آغاز محکوم به شکست بود.
انتهای پیام/