کوروش محمدخانی ادامه داد: بررسی باستان‌شناسی در این محدوده که با مرکزیت کاخ‌های سه‌گانۀ هخامنشی شهرستان دشتستان و با در نظر گرفتن عوارض طبیعی منطقه انتخاب شده بود، برای شناسایی محوطه‌های باستانی دورۀ هخامنشی و مطالعۀ پراکنش آنان در این منطقه صورت گرفت.
وی با اشاره به کشف آثار فراوانی از دوره‌های پیش از تاریخ (هزارۀ پنجم قبل از میلاد)، دوره‌های مختلف تاریخی (هخامنشی، فرا هخامنشی، ساسانی) و دوران اسلامی (قرون نخست و میانه) در این محدوده، افزود: محوطه‌ها و آثار دوران ساسانی و قرون نخستین اسلامی بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است.
این باستان‌شناس بیان کرد: آثار شناسایی‌شده گواه تمرکز محوطه‌های هخامنشی در پهنه‌های بالادست و مشرف به رودخانه‌های دائمی منطقه به ویژه رودخانۀ دالکی و انشعابات آن است.
محمدخانی وجود کاخ‌های هخامنشی چرخاب، بَردَک سیاه و سنگ سیاه در شهرستان دشتستان را نشانه اهمیت این منطقه در دوره هخامنشی دانست و گفت: کاخ هخامنشی چرخاب در سال ۱۳۵۱ در عملیات راه سازی کشف و به دست علی اکبر سرفراز کاوش شد.
وی با اشاره به پژوهش و کاوش کاخ بردک سیاه و سنگ سیاه در سال ۱۳۵۶ به دست اسماعیل یغمایی افزود: این باستان‌شناس کاوش‌های خود را در محوطه بردک سیاه در اوایل دهه ۸۰ نیز ادامه داد، اما تا کنون بررسی روشمند و کاملی در این محدوده به منظور شناسایی پراکندگی تپه‌ها و محوطه‌های باستانی و به ویژه آثار مربوط به دوره هخامنشی در زمینه کاخ‌های سه گانه به صورت منسجم انجام نگرفته بود.
بررسی باستان شناسی محدوده شهرستان دشتستان با مجوز رسمی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر انجام گرفت.
انتهای پیام/م