در این نشست که به سرپرستی زهرا عبدالله عضو میز هنرهای تجسمی پژوهشکده هنر برگزار شد، ملانوروزی درباره ضرورت برپایی جشنواره تجسمی فجر اظهار کرد: هنرهای تجسمی هنر دولتی نیستند. سینما، تئاتر و موسیقی به دلیل گرفتن مجوز و اکران به جشنواره فجر نیاز دارند، اما هنرمندان حوزه تجسمی در آتلیه شخصی خود اثر تولید کرده و سپس در گالری ها به نمایش درمی آورند. از این رو به مجوز و یا اجازه نمایش احتیاج آنچنانی ندارند.
وی افزود: امروزه در طول سال بیش از 60 فستیوال هنری توسط مراکز و سازمان های مختلف برگزار می شود. بنابراین می توان گفت که جشنواره تجسمی فجر تنها بخش هایی که در جشنواره های تخصصی جایگاهی ندارند را پوشش می دهد و اولویت توجه در جشنواره فجر هنرهایی از جمله ویدئوآرت، دیجیتال آرت، چیدمان، هنر و طبیعت و... است.
ملانوروزی ادامه داد: در جشنواره فجر علاوه بر بخش رقابتی از حامیان و فعالان حوزه تجسمی نیز تقدیر می شود و زحمات رسانه، ناشر، نگارخانه، رایزن فرهنگی و تمام اشخاص و نهادهایی که سرمایه انسانی و مالی خود را برای حمایت از هنرهای تجسمی صرف می کنند، با اهدای طوبی زرین، لوح تقدیر و جوایز نقدی مورد قدردانی قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه بدترین آسیب جشنواره های هنری جابجایی تاریخ برگزاری آنهاست، افزود: فجر یک فستیوال و جشن مردمی است و بعد تخصصی آن خیلی پررنگ نیست. دو سالانه ها مهمترین و تخصصی ترین رویدادهای هنری هستند که تعدادی از آنها به پیشنهاد انجمن مربوطه برگزار نمی شود. از طرفی جابجایی تاریخ برگزاری بی ینالها هر دوره به کیفیت آن آسیب می زند.
وی ادامه داد: جشنواره هنرهای تجسمی فجر یک مرور کلی بر برنامه های یکساله حوزه تجسمی کشور است و به دلیل توجهی که مسئولین در ایام دهه فجر به برنامه های هنری دارند، این جشنواره می تواند کاخ جشنواره و یا مکان مناسب نمایشگاهی مطالبه کند.
سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران در پایان خاطرنشان کرد: جشنواره تجسمی فجر بیشتر مورد استقبال جوانان قرار می گیرد و هنرمندان حرفه ای تر در فستیوال های معتبر شرکت می کنند. نقاط ضعف در این جشنواره زیاد است اما با تلاش مضاعف برای رفع آنها اقدام خواهیم کرد.
انتهای پیام/