جیمز کلپر، مدیر پیشین دستگاه اطلاعات ملی آمریکا، در همین خصوص مدعی شد: «در طول تاریخ هنگامی که ما تلاش می‌کردیم در انتخابات دیگر کشور‌ها دستکاری، تقلب یا اعمال نفوذ کنیم و یا حتی مقدمات سرنگونی دولت‌ها را فراهم آوریم، چنین اقدام‌هایی را با در نظر گرفتن منافع ملی کشور هدف انجام می‌دادیم».
بررسی‌ها نشان می‌دهد قدرت‌های بزرگ در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۰ میلادی در ۱۱۷ مورد انتخابات در کشور‌های خارجی دخالت کردند و در این میان آمریکا بیشترین سهم دخالت‌ها را به خود اختصاص داده است.
یک محقق آمریکایی گفت: «در بررسی دخالت قدرت‌های بزرگ در برگزاری انتخابات در دیگر کشور‌ها که با هدف تعیین نتیجه‌ی انتخابات صورت می‌گرفت، به این نتیجه رسیدم که آمریکا در ۸۱ مورد انتخابات در ۴۷ کشور دنیا دخالت کرده و این دخالت‌ها در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۰ میلادی اتفاق افتاده است».
برای نمونه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سازمان جاسوسی سیا) آشکارا پذیرفت در سال ۱۹۵۳ کودتایی را ضد نخستین دولت منتخب مردمی نخست وزیر ایران ترتیب داده و زمینه‌ی سرنگونی دولت وقت را فراهم آورده است. نخست وزیر وقت اصرار داشت نفت ایران ملی شود؛ لذا مصدق سرنگون شد و شاه ۲۶ سال دیگر زمام امور را در کشور بدست گرفت تا از منافع بلندپروازانه‌ی غرب در ایران محافظت کند. حکومت شاه با انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ که مایه‌ی ضدغربی داشت به پایان رسید.
سازمان سیا همچنین دو دهه پیش، کودتای نظامی خونینی را در شیلی اجرا کرد. فرانک چرچ، رئیس وقت کمیته‌ی منتخب مجلس سنا، برای بررسی عملیات دولتی در فعالیت‌های اطلاعاتی گفت: «همچون سزار که از دوردست‌ها در رُم بر مستعمرات خود نظارت می‌کرد، نیکسون (رئیس جمهور وقت آمریکا) اعلام کرد دولتی که مردم شیلی برگزیدند مورد قبول رئیس جمهور آمریکا نیست. نگرش کاخ سفید این بود که اگر همچون ویتنام نمی‌توانم نظامیان نیروی دریایی را (به شیلی) اعزام کنم، پس سازمان سیا را می‌فرستم».
با توجه به چنین پیش زمینه‌ای آیا ادعای دخالت روسیه در روند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا ریاکارانه به نظر نمی‌رسد؟
سه تن از مشاوران سیاسی آمریکایی در اقدامی سِری دستگاه تبلیغاتی بوریس یلتسین، رئیس جمهور روسیه، را در دوره دوم ریاست جمهوری وی مدیریت می‌کردند. آنان در گفتگو با مجله‌ای آمریکایی از همکاری شان با دولت بیل کلینتون برای افزایش میزان محبوبیت یلتسین در نظرسنجی‌ها پرده برداشتند.
لوس آنجلس تایمز در گزارشی نوشت: «گرچه آمریکایی‌ها زبان روسی نمی‌دانستند و کارشان را با مترجم پیش می‌بردند، اما در اقدامی سری پویشی را به سبک و سیاق آمریکایی آغاز کردند که هدف از آن خنثی کردن احساسات عمومی در مخالفت با یلتسین بود».
در پایان این مطلب آمده است: به نظر می‌رسد دخالت قدرت‌ها در سیاست داخلی کشور‌ها قدمتی برابر با سیاست دارد. اما بنابر تحقیقات، هنگامی که موضوع دخالت در امور داخلی دیگر کشور‌ها مطرح می‌شود، آمریکا یکی از برجسته‌ترین مداخله جویان است.
انتهای پیام/